Nie ma rzeczy niemożliwych

Autorki książki – Agata Brzóska i Katarzyna Steńczyk – poświęciły okrągły rok na „przekopanie się” przez obszerne materiały i rozmowy z ponad pięćdziesięcioma osobami, które kształtowały losy Fundacji. Efektem tej pracy jest polifoniczna, niezwykła opowieść o grupie pasjonatów i idei, która na początku lat 90-tych ich połączyła – idei, która dla większości wydawała się być jedynie niemożliwą do zrealizowania, szaloną fantasmagorią. Jednakże dla profesora Jerzego Limona i grupki jego współpracowników, przyjaciół pomysł wybudowania w Gdańsku Teatru Szekspirowskiego wydał się „tak nieprawdopodobny, że aż…możliwy”. „Piękna Dwudziestoletnia” jest dowodem na to, że w tym szaleństwie była metoda… 

Książka składa się z dziesięciu rozdziałów, każdy z nich otwierają słowa mistrza ze Stratfordu. Wszystkie razem tworzą wielowątkową historię złożoną z anegdot, myśli, poglądów, wspomnień o większych oraz mniejszych sukcesach i porażkach, o których opowiadają pracownicy Fundacji, sponsorzy, wolontariusze, artyści, dziennikarze. Pogoń za skradzioną figurą Szekspira, przygotowywane wspólnie wigilie, list do Księcia Karola, anioł z gołą pupą sfruwający ze szczytu kamienicy przy Długim Targu – to tylko kilka z długiego szeregu niezwykłych i zabawnych zdarzeń, które w historii Fundacji przeplatają się z tymi bardziej poważnymi (uroczyste wizyty, spotkania), często też dramatycznymi (organizacyjne porażki, brak pieniędzy, odejścia współpracowników). Poszczególne historie poznajemy z różnych perspektyw, dodatkowo uzupełniają je glosy profesora Limona, dzięki czemu dwudziestoletnia historia opowiedziana w książce ma charakter dialogiczny.

Osobną przestrzeń w „Pięknej Dwudziestoletniej” stanowi obraz – kilkaset fotografii tworzących dwa bloki. Pierwszy z nich stanowi fotograficzną dokumentację dwóch dekad działalności Fundacji, drugi – to duże, barwne fotografie z najważniejszych spektakli kolejnych edycji Festiwalu Szekspirowskiego. Fakt, że ta druga grupa zdjęć góruje nad pozostałymi poprzez swoją wielkość i umiejscowienie w książce (bardzo często zajmują one całe strony publikacji) ma znaczenie niejako symboliczne – w Fundacji Theatrum Gedanense najważniejszy jest teatr, on wprawił ją w ruch, on jest jej siłą napędową, wreszcie – on jest celem w tej rozpoczętej dwadzieścia lat temu podróży.

Podsumowując (i pisząc najkrócej) - Piękna Dwudziestoletnia. Fundacja Theatrum Gedanense (1991-2011) to wielobarwna opowieść o dwudziestoletniej drodze, którą zainicjowała szalona idea, to opowieść o ludziach, którzy w nią – wbrew wszystkiemu – uwierzyli. To historia, która udowadnia, że teatr rzeczywiście jest przestrzenią cudów…

Książka ma formę okazałego albumu (ponad 330 stron, kilkaset pięknych fotografii), duże wrażenie (jak zwykle w przypadku publikacji gdańskiego wydawnictwa słowo/obraz terytoria) robi jej projekt graficzny – autorstwa Joanny Kwiatkowskiej. Książkę będzie można kupić w wybranych („tylko w dobrych” – zaznaczył na spotkaniu promocyjnym profesor Stanisław Rosiek, szef wydawnictwa) księgarniach w Trójmieście oraz na stronie internetowej wydawnictwa słowo/obraz terytoria. 

"Piękna Dwudziestoletnia. Fundacja Theatrum Gedanense (1991-2011)", wstęp i oprac. A. Brzóska i K.Steńczyk, wprowadzenie, glosy i posłowie J. Limon, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011.