Nie musimy być na "Ty"

13 edycja Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł - Teatr Studio, Teatr Powszechny w Warszawie

13 edycja Międzynarodowego Festiwalu Tańca Współczesnego Ciało/Umysł odbędzie się w Teatrze Studio, Teatrze Powszechnym, Zachęcie oraz w przestrzeni publicznej w dniach 18-28 września 2014 w Warszawie.

"Nie musimy być na ty" to hasło przewodnie tegorocznej edycji. Jak co roku wystąpią artyści z całego świata, reprezentujący takie kraje jak Islandia, Belgia, Turcja, Szwajcaria, Francja, Włochy, Norwegia, Japonia, Niemcy, Portugalia, Polska. Nie zabraknie polskich premier oraz koprodukcji. Łącznie widzowie C/U będą mieli okazję obejrzeć 10 spektakli, instalacje, wziąć udział w warsztatach i panelach dyskusyjnych z udziałem artystów.

Artyści festiwalu: Olivier Dubois, Ana Borralho, Joo Galante, Alessandro Sciarroni, Martin Schick, Les Choses de Rien, Heine Rsdal Avdal, Yukiko Shinozaki, Mustafa Kaplan, Filiz Szanl, Iza Szostak, Karol Tymiński, Zorka Wollny, Wojtek Ziemilski, Felix Ott, Edyta Kozak, Erna Omarsdottir, Valdimar Johannsson, Ausrun Magnusdottir.

Tegoroczna edycja Festiwalu koncentrować się będzie wokół takich tematów jak społeczeństwo/jednostka, tworzenie się małych wspólnot, network. Chcemy bliżej przyjrzeć się współczesnym postaciom communitas oraz dynamice powstawania bezpośrednich, inkluzywnych i niehierarchicznych wspólnot, które niosą w sobie potencjał zmiany społecznej - zapowiada Edyta Kozak, dyrektor artystyczna C/U.

***

"Souls"

Olivier Dubois / Francja

18 września | 19.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Duża Scena

bilety: 40-50 zł

Olivier Dubois, prowokujący tancerz i choreograf, którego taniec na rurze w "Pour tout l'or du monde" został dobrze zapamiętany przez widzów C/U, w swoim nowym spektaklu zagłębia się w Afrykę - kolebkę duszy ludzkości.

Do współpracy zaprosił tancerzy z Maroka, Wybrzeża Kości Słoniowej, Senegalu, Egiptu, RPA i Republiki Kongo. Francuski choreograf próbuje ożywić dzięki nim autentyczny ruch. Nie ruch scenicznych pozorów, ale ruch tworzący wspólnotę, w którym skupiałaby się energia społeczna.

W "Souls" Olivier Dubois opowiada również o ukrytym ludzkim przeznaczeniu, któremu jednostka próbuje stawić opór. Spowalnia czas, miażdży siły grawitacji, aby ukazać tkwiące w każdym z nas możliwości zmiany swego losu, a nawet i świata. Scena pokryta piaskiem, która symbolizuje cmentarz, arenę, tablicę, przypomina także oddaloną o 120 kilometrów od wybrzeża północnej Afryki wyspę Lampedusa - pierwszy przystanek na drodze afrykańskich uchodźców do Europy.

Olivier Dubois (ur. 1972) - tancerz, choreograf i performer. Mimo budowy ciała zapaśnika przez kilkanaście lat z powodzeniem poświęcał się karierze tancerza. Tańczył m.in. w Las Vegas z Celine Dion, w Cirque de Soleil oraz dla takich choreografów, jak: Karine Saporta, Angelin Preljocaj, Jan Fabre i Sasha Waltz. Wszystkie te doświadczenia dostarczyły mu materiału do refleksji nad pozycją i rolą tancerza w relacji do choreografa, publiczności i repertuaru. Uświadomiły mu również, że kwestionowanie jest jego artystycznym powołaniem i doprowadziły w 2007 r. do solo "Pour tout l'or du monde" (pokazywanego na Ciało/Umysł w 2010 r.). Otrzymał za nie nagrodę specjalną przyznaną przez stowarzyszenie francuskich krytyków. Dubois uczy tańca i prowadzi warsztaty m.in. w Operze Narodowej w Wiedniu, Operze Kairskiej, Akademii Sztuk Pięknych w Monako. Jest również odznaczony nagrodą Jardin d'Europe. W 2013 r. podczas Festiwalu w Awinionie odbyła się premiera jego najnowszej pracy "Tragédie". Od stycznia 2014 r. jest dyrektorem Narodowego Centrum Choreograficznego w Roubaix - Nord-Pas-de-Calais, oraz artystą stowarzyszonym paryskiego CENTQUATRE.

***

"UNTITLED_I Will Be there when You Die"

Alessandro Sciarroni | Włochy

19 września | 19.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Duża Scena

bilety: 20-30 zł

"UNTITLED_I will be there when you die" to druga część trylogii Will you still love me tomorrow?, projektu performatywnego skupionego na badaniu artystycznej wytrwałości, odporności, dyscypliny i siły do walki.

Spektakl jest choreograficzną medytacją nad upływem czasu oraz refleksją nad zręcznym manipulowaniem przedmiotami: żonglerką. Wytrwała praktyka, reguły, dyscyplina, zaangażowanie i skupienie to podstawowe elementy tej sztuki. Zmuszają one jej wykonawców do zanurzenia się w chwili obecnej i bezustannego zaczynania od nowa. O kunszcie żonglera świadczy zdolność wykonania poszczególnych tricków. Jest ich nieskończenie wiele. Żonglować można solo i w grupie. Dwie, trzy, dziesięć a nawet dwadzieścia osób może żonglować między sobą różnymi przedmiotami, bawiąc się rytmem i tempem. Wszystko po to, aby stworzyć tymczasową choreograficzną wspólnotę, wyrażającą swoją jedność ruchem. Nie przyjmując żadnej konkretnej tożsamości, obrazowałaby ona złożoność relacji międzyludzkich.

Alessandro Sciarroni - włoski artysta działający na polu współczesnej sztuki performatywnej, który po znakomitymprzyjęciu na Ciało/Umysł w 2010 i 2012 r. powraca do Warszawy. W 2010 r. po raz pierwszy w Polsce pokazał spektakl "Your Girl", poruszające humanistyczne studium ciała w jego różnych formach - od idealnego do kalekiego. W 2012 r. w przedstawieniu Joseph w zabawny sposób używając kamery i łącza internetowego, postawił pytania o komunikację, przewartościowanie stosunków międzyludzkich, "aktorów" i "widzów" w mediach społecznościowych. Za spektakl "If I Was Madonna" otrzymał nagrodę "Nuove Sensibilit". Dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce najciekawszych młodych europejskich choreografów wybieranej przez Network Aerowaves, którego Fundacja C/U była partnerem. Poszukiwania warsztatowe Sciarroniego skupiają się wokół współczesnej sztuki, gdzie w praktyce łączą się teatr, taniec i sztuki wizualne.

***

"FOLK? A ja się (nie) zgadzam!"

Valdimar Jóhannsson, Sigurur Arent Jónsson, Edyta Kozak, Erna Ómarsdóttir, Ásrún Magnúsdottir, Lech Rowiński, Roland Rowiński, Iza Szostak, Karol Tymiński, Wiola Ujazdowska Polska / Islandia

20 września | 14.00-22.00 | Teatr Studio

Premiera

wstęp wolny

Problem folkloru znakomicie wpisuje się w tegoroczny temat; z jednej strony wspólnota, dzielenie się, a z drugiej wrogość i zamknięcie wobec nowego, innego, nietradycyjnego. W folklorze jest wszystko, co najlepsze i najgorsze. Projekt Folk? A ja się (nie) zgadzam! jest wynikiem współpracy polsko-islandzkiej. Punktem wyjścia była próba przedefiniowania pojęcia folkloru oraz pokazanie go w szerokim kontekście, jako formy kultury oraz zjawiska społecznego i politycznego w dzisiejszej Polsce i Islandii. To spotkanie różnych idei odzwierciedlających społeczny krajobraz folkloru, tworzących dynamiczne napięcie wokół kwestii, jak żywe doświadczenie i realia społeczne innych krajów mogą być wyrażone - w języku, w performatywnej akcji czy za pomocą wizualnej abstrakcji. Podczas kilkugodzinne wędrówki w przestrzeniach Teatru Studio i Placu Defilad znajdziemy nowe formy rytuałów, społeczną grę o terytorium, performans na temat rzemieślników i zanikających zawodów, współczesny ludowy taniec stworzony z warszawiakami, "cepeliowy" przetworzony polski folklor oraz mocne, blackmetalowe islandzkie brzmienia. Spróbujemy odpowiedzieć na pytanie: dlaczego nie cierpimy folkloru, jednocześnie czerpiąc z cepeliady tyle radości?

***

"Nothing's for Something"

Heine Avdal, Yukiko Shinozaki | Norwegia / Japonia / Belgia

21 września | 18.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Duża Scena

bilety: 20-30 zł

Heine Avdal i Yukiko Shinozaki, rozpoznawani na międzynarodowej scenie performatywnej dzięki wielu fascynującym, niepokojącym projektom site specific (m.in. hotele, budynki biurowe, sklepy np. "Field Works - Hotel" na C/U w 2010 r. zapraszał pojedynczych widzów do pokoju w jednym z warszawskich hoteli), spektaklem "Nothing's for something" powracają do tradycyjnej przestrzeni teatru i skupiają się na świecie twórców.

Punktem wyjścia dla Heinego Avdala i Yukiko Shinozaki było założenie, że wszystkie elementy spektaklu komentują się wzajemnie w systemie niehierarchicznym, jak węzły w sieci komputerowej, czy w interfejsie. Wykonawcy, publiczność, dźwięk, światło, scenografia i różne obiekty są na tym samym poziomie znaczenia.

Widz sam układa reguły gry i poprzez zabawę, polegającą na wyrywaniu elementów spektaklu z ich zwyczajowych powiązań, odkrywa to, co dotychczas było zakryte przed jego wzrokiem. Poprzez bogactwo i wyrafinowanie środków wyrazy "Nothing's for something" to spektakl docierający zarówno do dzieci jak i dorosłych.

Heine Rsdal Avdal studiował taniec, choreografię i sztuki wizualne w Oslo National College of the Arts oraz w belgijskiej P.A.R.T.S. W latach 1997-2001 współpracował z zespołem Damaged Goods Meg Stuart. Od 2000 roku współpracuje z Yukiko Shinozaki. Bada, jak konwencje dotyczące przestrzeni wpływają na sposób, w jaki doświadczamy i poruszamy się w przestrzeni prywatnej/publicznej, oraz szuka miejsc, w których różne komponenty przestrzeni niespodziewanie się na siebie nakładają. Interesuje go też sposób, w jaki wykorzystuje się technologię, by zmienić znaczenie i percepcję ludzkiego ciała.

Yukiko Shinozaki po ukończeniu szkoły baletowej w Tokio wyjechała do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiowała taniec współczesny i psychologię na Portland State University. Po kilku latach pracy jako tancerka i choreografka w Nowym Jorku przeniosła się do Brukseli. Dołączyła tam do zespołu Damaged Goods, gdzie poznała Heinego Avdala i Christopha De Boecka, z którymi założyła grupę Deepblue. W swojej pracy koncentruje się na złożoności ludzkiego ciała i jego wewnętrznych sprzecznościach. Słowem-kluczem jest dla niej transformacja. Współpracę artystyczną traktuje jako ważny element swojej pracy, podczas której łączy przypadkowe elementy pojawiające się w wyniku spotkania z różnymi ludźmi w różnych sytuacjach.

***

"Mouvinsitu"

Les Choses de Rien | Francja

22 września | 19.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Modelatornia

bilety: 20-30 zł

spektakl zawiera sceny nagości

"Mouvinsitu" to hybrydowy projekt łączący i zbliżający sztuki wizualne i choreografię. Zrodził się ze współpracy cyrkowca Borisa Gibé, z tancerzem i filmowcem Florentem Hamonem. Mouvinsitu wziął się ze sposobu życia, który jest coraz bardziej niestabilny (zwłaszcza w kontekście sytuacji artysty w społeczeństwie - spektakl powstał z pieniędzy zebranych przez crowdfounding), ruchomy i nomadyczny. Projekt jest próbą stworzenia ruchomej fikcji na temat rzeczywistości przez połączenie tańca - ruchu samego w sobie, i filmu - ruchomego obrazu. W konsekwencji powstała seria krótkometrażowych filmów oraz sytuacyjna choreografia związana z przestrzenią, w której jest prezentowana. Filmowanie tańca to nie tylko filmowanie ciał w ruchu, ale także stawianie sobie pytań, czy taniec może być opowieścią i czy ciało może służyć osiągnięciu pożądanych poetyk. Projekt ten jest próbą stworzenia takiej przestrzeni dla ciała, która pozwoliłaby mu swobodnie reagować na otaczające je środowisko i przystosować się do niego. Jest jednocześnie sposobem zatrzymania i utrwalenia w filmowym kadrze ulotnego i chwilowego ruchu.

Les Choses de Rien to grupa założona przez Borisa Gibé - jej dyrektora artystycznego. W jej skład wchodzą cyrkowcy, tancerze i filmowcy. Poszukuje swojego własnego języka w tańcu akrobatycznym, sztuce cyrkowej, teatrze fizycznym, muzyce i technologii. Poszukiwania grupy Les Choses de Rien koncentrują się głównie wokół postrzegania świata, zmieniania perspektyw i badania ich punktów styku. Ich spektakle bawią się percepcją wzrokową i zmysłową widza, eliminują jego nawyki, wykluczając wszelkie punkty orientacyjne.

***

"The Iliad"

Felix Mathias Ott | Niemcy

23 września | 17.00 + 21.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Duża Scena

bilety: 20-30 zł

"Iliada" Felixa Mathiasa Otta nie jest wierną adaptacją eposu Homera. Koncentruje się na samej konstrukcji konia trojańskiego, rozumianej tu jako metafora przemian będących wynikiem oszustwa, pozerstwa i iluzji posiadającej moc, by przewrócić świat do góry nogami. W czasie trwania spektaklu dwóch mężczyzn tworzy złożoną konstrukcję. Sposób i motoryka ich pracy jest precyzyjną "choreografią społeczną"istniejącą w życiu codziennym. Taniec powstaje mimochodem. Działanie, które obserwujemy na scenie, jest ciągłym ruchem dekonstruowania starego i konstruowania nowego, przerastającego nasze oczekiwania i wyobrażenia, porządku. Męska, brutalna, archaiczna siła staje się tu medium, dzięki któremu duchowe przestrzenie otwierają się, prowadzą nas w świat marzeń i pozwalają zatopić się we własnych tęsknotach i fantazjach. Dialektyka dekonstrukcji starej i konstrukcji nowej opowieści tworzy przestrzeń teatralną, efekty wizualne i jedyną w swoim rodzaju symfonię.

Felix Mathias Ott (ur. 1983) studiował scenografię, taniec i choreografię. Współpracował z takimi artystami, jak: Krzysztof Warlikowski, Boris Charmatz, Yves Noel Genod, Maud le Pladec, Mathilde Monnier, Björn Melhus, Clement Layes. W swoich pracach tworzy bardziej refleksyjne niż konceptualne przestrzenie, do których zapraszany jest widz, aby odkrył swoje nieświadome światy i, wykorzystując własną kreatywność, pozlepiał całość z surrealistycznych fragmentów zaproponowanych przez artystę. Twórczość Otta buduje ukryty pomost między rzeczywistością a fikcją. Artysta twierdzi, że do procesów współpracy potrzebny jest dialog różnych środków i metod, prowadzony w ramach nieustannego różnicowania, a nie dekoracyjnego dodatku.

***

"Pussy"

Karol Tymiński | Polska

24 września | 19.00 | czas: 60 min. | Teatr Studio - Malarnia | |

bilety: 20-30 zł

Premiera

spektakl zawiera sceny nagości

W "Pussy" młody polski choreograf, znany z gotowości do podejmowania artystycznego ryzyka, kontynuuje poszukiwania swojej tożsamości, poddając obserwacji rolę mężczyzny w społeczeństwie. Już "Beep" (szeroko komentowane po C/U w 2013 r.), w którym Tymiński balansował na granicy wytrzymałości ciała, nie dostarczał widzom przyjemnych ani łatwych w odbiorze doznań. W "Pussy" artysta znów zwraca uwagę na męskie ciało, jego znaczenie i stawiane wobec niego wymagania. W najnowszym spektaklu głównym polem obserwacji staje się agresja wobec ciała, wyraźnie obecna w okresie wychowawczym chłopców, często towarzysząca im w późniejszych etapach życia. Zjawisko to i jego konsekwencje stanowią centralny punkt przedstawienia, którego eksploracji służy forma zapasów czwórki tancerzy - główny komponent choreografii.

Karol Tymiński (ur. 1985) - niezależny tancerz i choreograf, reprezentant prężnie rozwijającego się pokolenia młodych polskich twórców, od kilku lat regularnie prezentujacy swoje prace na C/U. Absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Warszawie i Performing Arts Research and Training Studios (P.A.R.T.S.) w Brukseli. Od początku swojej drogi artystycznej tworzy autorskie choreografie solowe, które prezentuje zarówno w kraju, jak i zagranicą, m.in. "Orlando", "Doll House" i "Beep" (pokazywane na Festiwalu Ciało/Umysł). Jest artystą networku APAP.

***

"HOLIDAY ON STAGE"

Martin Schick, Damir Todorovic | Szwajcaria

25 września | 19.00 | czas: 75 min. | Teatr Studio - Duża Scena |

bilety: 20-30 zł

Luksus wcale się nie skończył, jedynie korzysta z niego coraz mniej osób. Socjalistyczna wizja zachodnich państw opiekuńczych przeżywa załamanie, globalna konkurencja rośnie i tworzy nowe zasady opiekuńczości. Coraz częściej żyjemy jako małe, konkurujące ze sobą jednostki, a miejsca na szczycie jest mniej niż kiedykolwiek wcześniej. Artyści stali się pionierami pewnego zjawiska społecznego: społeczeństwa castingowego. Rozgłos stał się wartością samą w sobie i uległ demokratyzacji. Każdy chce być artystą. Wraz ze sponsoringiem, lokowaniem artysty, industrializacją sztuki, pojawia się pytanie, co się stało z samą sztuką.

"HOLIDAY ON STAGE" to wypowiedź Martina Schicka i Damira Todorovica na temat strategii i sił uwodzicielskich zachodniego społeczeństwa. Z dużym poczuciem humoru, bawiąc się stereotypami, cytatami i estetykami, spektakl prowokuje dyskusję na kontrowersyjny temat przyszłej polityki i ekonomii, także w kulturze.

Martin Schick - szwajcarski performer, choreograf, twórca instalacji. Mieszka i pracuje w Berlinie. Zajmuje się ekonomią humanistyczną, wpływem konwencji (artystycznych i instytucjonalnych) oraz ruchów społeczno-politycznych na środowisko teatru i odwrotnie oraz bada granice i możliwości przestrzeni performatywnej. Jego projekt CMMN SNS PRJCT prezentował alternatywną formę organizacji społeczeństwa; w innych pracach artysta poruszał temat tańca społecznego. Od stycznia 2013 r. wspierany jest przez Fundację Nestlé pour l'art, w ramach której realizuje projekt Instytut Postkapitalizmu Stosowanego we Fryburgu, a od 2014 r. przez europejski network WEB.

***

"600 steps"

TALDANS | Polska / Turcja

28 września | godz. 16.00 | czas: 60 min. | Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki

wstęp wolny

"600 steps" to projekt interdyscyplinarny, do którego realizacji turecki kolektyw artystów TALDANS (Filiz Szanl i Mustafa Kaplan) zaprosił polskich performerów: Izę Szostak, Karola Tymińskiego, Zorkę Wollny, Wojtka Ziemilskiego, oraz tureckiego architekta Kürsada Özdemira. 600 steps to praca autotematyczna - organiczna kolaboracja i nawiązywanie stosunków podczas dwóch rezydencji: w Stambule i w Warszawie. Projekt opiera się na instynktownym wchodzeniu w tkankę miejską, gdzie każdy artysta pracuje innym warsztatem, oraz na badaniu własnego zetknięcia z miastem i pamięcią. Artyści pracowali najpierw indywidualnie, wykorzystując swoje dotychczasowe doświadczenie w reagowaniu na przestrzeń miejską, społeczną i artystyczną Stambułu i Warszawy. Następnie szukali rozwiązań, które pozwoliły im pracować wspólnie w studio. W wyniku współpracy powstał plac zabaw w przestrzeni publicznej złożony z działań performatywnych i instalacji skonstruowanych z obiektów znalezionych, przez który każdy widz może przejść własną ścieżką.

TALDANS został założony w Stambule przez Mustafę Kaplana i Filiz Szanl w 2003 r. Nazwa wzięła się od skrótu nazwy Theater Research Laboratory (TAL), działającego przy Teatrze Miejskim w Stambule, w którym Mustafa Kaplan prowadził poszukiwania ruchowo-taneczne.

Mustafa Kaplan (ur. 1965) uczył się tańca u Geyvan McMillan w Stambule, gdzie studiował elektrotechnikę. W latach 1989-1992 tańczył w Modern Ballet Company, a następnie pracował w Teatrze Miejskim w Stambule jako choreograf i tancerz. Jest współzałożycielem tanecznych i performatywnych zespołów, takich, jak: Yesil Üzümler, Dans Fabrikas, Taldans Company, oraz stowarzyszenia CATI. Filiz Szanl (ur. 1975) jest absolwentką

Wydziału Architektury Uniwersytetu Technicznego w Stambule. Uczestniczyła w wielu projektach teatralnych w ramach Research Laboratory przy Teatrze Miejskim w Stambule. Jest jedną z założycielek Stowarzyszenia CATI. Pracowała z Mathilde Monnier, Emmanuelle Hyunh, Yannem Marussichem.

***

"Atlas Warszawa"

Ana Borralho, Joo Galante | Portugalia

27 + 28 września | 19.00 | czas: 80 min. | Teatr Powszechny

Premiera

bilety: 20-30 zł

Punktem wyjścia do pracy były słowa niemieckiego artysty, twórcy teorii rzeźby społecznej i działacza społecznego Josepha Beuysa: "jesteśmy rewolucją" i "wszyscy jesteśmy artystami". Aby teatr na nowo zaangażować w polityczną przestrzeń, scenę zapełnia stu mieszkańców Warszawy, specjalnie wybranych do projektu. Wspólnie tworzą barwny, odzwierciedlający złożoność tkanki społecznej miasta pejzaż różnych profesji, postaw i poglądów. To zaczyn cichej rewolucji. Spektakl powstał z inspiracji dziecięcą piosenką.

"Jeśli jeden słoń przeszkadza wielu ludziom, dwa słonie przeszkadzają dużo bardziej, jeśli dwa słonie przeszkadzają wielu ludziom, trzy słonie przeszkadzają dużo bardziej..." Podczas widowiska performerzy chodzą po scenie jak po wybiegu, wypowiadając dziecięcą formułę dodając wykonywaną przez siebie profesję "Jeśli czterech artystów wizualnych przeszkadza wielu osobom, to pięciu artystów wizualnych przeszkadza dużo bardziej". Scena powoli zapełnia się, a z pojedynczych jednostek tworzy się bezpośrednia, inkluzywna i niehierarchiczna wspólnota, niosąca w sobie potencjał zmiany społecznej.

Ana Borralho i Joo Galante poznali się podczas studiów sztuk wizualnych i współpracowali regularnie w słynnej portugalskiej grupie teatru fizycznego Olho. Swoje własne projekty performatywne, instalacje, fotograficzne, muzyczne i sztuki wideo realizują wspólnie od 2002 r. Problemami często przez nich poruszanymi w sztuce są relacje: ciało/umysł, prywatne/publiczne, jednostka/społeczeństwo, polityka społeczna i gender. Od 2004 r. ich prace pokazywane były na międzynarodowych festiwalach na całym świecie. Są założycielami nie-muzycznego zespołu Jimmie Durham, stowarzyszenia casaBranca, dyrektorami artystycznymi i kuratorami festiwalu The live art w Vero Azul i festiwalu muzyki elektronicznej Electrolegos. Żyją i pracują w Lizbonie i Lagos. Po raz pierwszy pokazują swoją pracę w Polsce.

***

WYDARZENIA TOWARZYSZĄCE

WARSZTATY

Wideo dance i rejestracja filmowa

spektaklu tańca

18 - 22 września | godz. 9.00 - 18.00,

Warsztat adresowany do osób zainteresowanych filmowaniem tańca, mających podstawową wiedzę i umiejętności w zakresie realizacji materiału wideo.

Nowoczesna edukacja taneczna z wykorzystaniem multimediów

21 września | godz. 12.00 - 17.00

Warsztat pokazujący możliwości wykorzystania narzędzi edukacyjnych, stworzonych na stronie Numeridanse.tv w ramach projektu European Video Dance Heritage.

Adresowany do osób zajmujących się edukacją kulturalną zarówno w ramach działalności instytucji kultury, jak i poza nią.

***

INSTALACJE

Valdimar Johannsson, Erna Omarsdottir - "The Black Yoga Screaming Chamber"

18 września | godz. 20.30 | otwarcie

19 - 25 września, godz. 9.00 - 22.00

Valdimar Johannsson, Erna Omarsdottir - "Głosy Reykjaviku"

20 - 25.09 | godz. 17.00 - 21.00

Les Choses de Rien, "Mouvinsitu"

22 września | godz. 17.00 - 21.00

Edyta Kozak, Lech Rowiński

"Smoki kontra Trolle" - gra/instalacja

20 - 25 września | godz. 9.00 - 22.00

Plac Defilad

***

PANELE/DYSKUSJE

"Dlaczego nie cierpimy folkloru, jednocześnie czerpiąc z cepeliady tyle radości"

20 września | godz. 17.00 - 18.30

Nowe Communitas wraz z promocją książki: "Taniec w Europie po 1989. Communitas i Inny"

24 września | godz. 17.00 - 18.30

prowadzenie: Dorota Sajewska

Ramona Nagabczyńska - "The way things dinge" - fragment spektaklu

koncept i choreografia: Ramona Nagabczyńska z dużym wkładem tancerzy

wykonanie: Magda Jędra, Anita Wach, Ramona Nagabczyńska, Paweł Sakowicz

dźwięk: Dominik Strycharski

24 września | godz. 18.30

***

Miejsca festiwalowe : Teatr Studio, Teatr Powszechny, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki.

Festiwal finansowany ze środków Urzędu m.st. Warszawy oraz Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

(-)
Materiały Organizatora
9 września 2014

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...