Nie żyje aktor Emilian Kamiński
Nie żyje Emilian Kamiński. Informację o śmierci aktora jako pierwsza podała Polska Agencja Prasowa. Odszedł po ciężkiej chorobie.Nie żyje Emilian Kamiński. Informację o śmierci aktora jako pierwsza podała Polska Agencja Prasowa. Dla Onetu potwierdziła ją Patrycja Pawlik z założonego przez Kamińskiego Teatru Kamienica. — Potwierdzam, pan Emilian zmarł dzisiaj o 7.30. Odszedł po długiej i ciężkiej chorobie. Zmarł przy swojej rodzinie w swoim domu w Józefowie.
"Nie ma słów, które potrafiłyby wyrazić smutek i żal pozostawiony w naszych sercach Pogrążeni w cierpieniu. Rodzina i pracownicy teatru" — żegnają Emiliana Kamińskiego jego najbliżsi oraz twórcy i twórczynie Teatru Kamienica.
Kim był Emilian Kamiński?
Emilian Kamiński (ur. 10 lipca 1952) to aktor i reżyser, założyciel Fundacji Atut i Teatru Kamienica w Warszawie, którego był dyrektorem. Miał w swoim dorobku ponad 100 ról teatralnych, filmowych i musicalowych. Był absolwentem warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (obecnie Akademia Teatralna), którą ukończył z wyróżnieniem w 1975 r. Na scenie zadebiutował rolą Pawła w "Pierwszym dniu wolności" w reżyserii Tadeusza Łomnickiego w Teatrze na Woli.
W latach 1977-83 Kamiński trafił pod skrzydła Adama Hanuszkiewicza, ówczesnego dyrektora Teatru Narodowego, gdzie zagrał w wielu spektaklach, często będących inscenizacją klasyki, w tym w sztukach Fredry, Słowackiego, Mickiewicza, Kochanowskiego, Dostojewskiego, Moliera, Boccaccia oraz Moniuszki.
Od 1983 r. na 13 lat związał się z warszawskim Teatrem Ateneum, gdzie m.in. zadebiutował jako reżyser spektaklem "Słodkie miasto" Stephena Poliakoffa, był pomysłodawcą oraz współreżyserem (wraz z Wojciechem Młynarskim) słynnego spektaklu "Brel" wg. piosenek Jacquesa Brela. Występował także gościnnie w warszawskich teatrach: Komedia, Rozmaitości, Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, Muzycznym Roma, Studio Buffo. W 1997 r. powrócił do Teatru Narodowego.
W stanie wojennym był jednym z współtwórców oraz wykonawców Teatru Domowego, który stanowił formę sprzeciwu środowiska aktorskiego wobec reżimu.
To był teatr nielegalny, to był teatr, za który ścigali nas; tam groziło kilka lat więzienia, i to politycznego, także wszystko nie było takie proste
— wspominał Kamiński w rozmowie z Polską Agencją Prasową. Dodał, że aktorzy musieli być bardzo ostrożni i stąd spektakle nie były rejestrowane, ani fotografowane i dlatego też nie ma po nich żadnego śladu.
Teatr Domowy zagrał swój spektakl po raz pierwszy 1 listopada 1982 r. w mieszkaniu Ewy Dałkowskiej. Wystawiono sztukę pt. "Przywracanie porządku", która opowiadała o więźniach stanu wojennego. Przedstawienie obejrzało wtedy około 40 widzów, następnie sztukę powtórzono jeszcze około 100 razy. W repertuarze było też przedstawienie komediowe, w którym pojawił się "Bluzg", pamflet na generała Jaruzelskiego.
Prezentowali także "Pamiętnik z powstania warszawskiego" według Mirona Białoszewskiego i "Wrońca" na podstawie prozy Jacka Dukaja — oba spektakle w reżyserii Jerzego Bielanusa oraz "Apel katyński".
Dorobek filmowy Kamińskiego to kilkadziesiąt ról znanych zarówno z dużego ekranu, jak i z telewizji. Olbrzymią popularność przyniosła mu rola malarza Jerzego w ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego "Szaleństwa Panny Ewy" (1985) oraz Bociana w komediach Jacka Bromskiego "U Pana Boga w ogródku" i "U Pana Boga za miedzą".
Niedawno aktor został uhonorowany Złotym Medalem "Zasłużony kulturze Gloria Artis" — za wybitne zasługi w pracy twórczej i działalności artystycznej oraz osiągnięcia w promowaniu polskiej kultury — przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Emilian Kamiński zmarł 26 grudnia 2022 r. Miał 70 lat.
