O spektaklu...
"Tosca" - reż. Tadeusz Bradecki - Opera Śląska w BytomiuPrapremiera "Tosci" odbyła się 14 stycznia 1900 roku w Teatro Constanzi w Rzymie, i choć początkowo nie została przyjęta z entuzjazmem przez krytyków i publiczność, dziś uznaje się ją za jedną z najpopularniejszych oper świata, a jej tytułową bohaterkę zalicza do kanonu największych heroin operowych.
Opera Pucciniego powstała na kanwie sztuki teatralnej Victoriena Sardou „La Tosca”. Zauroczony kreacją aktorską odtwórczyni tytułowej partii – wielkiej aktorki Sary Bernhardt – kompozytor zaczął myśleć o sztuce Sardou jako o libretcie operowym. Mistrzowskie połączenie melodramatu, sensacji i erotyzmu zinterpretował Puccini „językiem” muzyki w ciągu trzech lat. Dzieło ukończył w roku 1899. Dziś operowa historia miłości śpiewaczki Tosci i malarza Cavaradossiego uznawana jest za jedno ze sztandarowych dzieł werystycznych. Do najbardziej znanych fragmentów dzieła należą: aria Maria z I aktu Recondita armonia, aria Tosci z II aktu Vissi d\'arte oraz aria Cavaradossiego z III aktu - E lucevan le stelle.
Akcja „Tosci” rozgrywa się w Rzymie 17 czerwca 1800 r. i obejmuje 24 godziny. Pełne napięcia sceny rozwijają akcję niczym w tragedii antycznej, aż po tragiczny finał.
Śpiewaczka Floria Tosca kocha malarza Maria Cavaradossiego, na drodze do ich uczucia staje jednak prefekt policji rzymskiej - baron Scarpia...
Za udzielenie pomocy zbiegłemu więźniowi politycznemu Cavaradossi zostaje schwytany i skazany na śmierć. Ceną za jego życie ma być ukochana malarza, Tosca. Śpiewaczka zabija barona Scarpię, lecz zemsta szefa policji dosięga kochanków nawet po jego śmierci…
Pierwsza „Tosca” Opery Śląskiej wystawiona została15 września 1945 r. pod kierownictwem artystycznym Adama Didura (była to druga premiera w historii tego rodzącego się w powojennej Polsce teatru!). Kolejna – w roku 1956 – pod kierownictwem muzycznym Jerzego Procknera, w reżyserii Jerzego Popiela i ze scenografią Józefa Szajny. Po raz trzeci została wystawiona po blisko 30 latach w roku 1985, wprowadzona do repertuaru z wielkim sukcesem przez Napoleona Siessa. Rok 2001 przyniósł wznowienie sceniczne tej inscenizacji, teraz - w premierowej realizacji - powraca na bytomską scenę niemal po dekadzie nieobecności, w reżyserii i inscenizacji Tadeusza Bradeckiego (który w Operze Śląskiej reżyserował takie tytuły jak: „Requiem” Palestra (1990), „Maksymilian Kolbe” Probsta (1990) i „Widma” Moniuszki (1998); pod kierownictwem muzycznym Tadeusza Serafina przy współpracy muzycznej Francesca Bottigliero i Krzysztofa Dziewięckiego i ze scenografią Jagny Janickiej.
