O żalu pomyślanym podwójnie
"Rok magicznego myślenia" - reż. Ewa Błaszczyk - Teatr Studio w WarszawieScenografię zastępują emocje. Historię z "Roku magicznego myślenia" Joan Didion, w którą wpisane są dwa dramaty opowiada Ewa Błaszczyk
Śmierć męża i nagła choroba córki to wydarzenia, które wtargnęły zarówno w życie pisarki, jak aktorki. Autobiograficzna książka zdobyła w 2005 roku NationalBook Award. W oparciu o nią powstała sztuka, która dzięki swojej sile oddziaływania zdobyła rzesze odbiorców.
W tym tekście o próbie poradzenia sobie z niemożliwym do ogarnięcia bólem spotkały się amerykańska pisarka i polska aktorka. Ewa Błaszczyk dotarła do Joan Didion, prowadziły korespondencję, a w końcu udało się zrobić przekład i uzyskać prawa do sztuki.
Aktorka nie ukrywa tego, że jest bohaterką opowiadanej przez siebie historii: - Poczułam, że chcę nosić te zdania w sobie, że ta sztuka jest potrzebna, że dotyczy każdego - wyznała kiedyś.
Usadowiona na krześle, jedynym elemencie scenografii, opowiada w prosty sposób o poczuciu straty, cierpieniu, tęsknocie i żalu. Autentyzm jej słów tworzy intymną sytuację. W spektaklu zaszyfrowane są pytania o to, czy cierpienie dokądś prowadzi, czy jedynie boli i czy rozum jest jakimś orężem, które jest w stanie je zaczarować.
Ci, którzy zostają i czuwają, pomimo bólu, mają ogrom pracy do wykonania. "Życie zmienia się szybko. Życie zmienia się w jednej chwili. Siadasz do kolacji i życie, jakie znasz, kończy się. Pozostaje kwestia żalu nad sobą" - napisała Joan Didion. Te zdania są szczególnie bliskie aktorce, która najpierw straciła męża, Jacka Janczarskiego, a następnie jedna z jej bliźniaczek trafiła po zakrztuszeniu tabletką do szpitala i zapadła w śpiączkę.
Ewa Błaszczyk wspólnie z ks. Wojtkiem Drozdowiczem założyła fundację Akogo? Prowadzi ona akcję pod hasłem "Budzimy do życia". Jej celem jest pomoc w rehabilitacji dzieci po ciężkich urazach mózgu.
Niedziela (11 kwietnia)
Rok magicznego myślenia
Art Studio w Chatce Żaka
godz. 19, bilety 25-35 zł
