Plany na sezon

Tragikomedia ludzkich zachowań, kryminał i tragedia miłosna w jednym. Historia zrodzona z pragnienie innego, intensywnego życia, miłości, luksusu, chwili, w której czując się jak uwięziony, kolorowy ptak, chce się odlecieć w nieznane...
Wiejska wspólnota jest jak małe laboratorium, w którym można obserwować najbardziej pierwotne ludzkie instynkty jak pod mikroskopem. Tutaj nic się nie ukryje, wszyscy wszystkich znają, wszyscy wszystko o sobie wiedzą. Nie można mieć skrytych marzeń, ani własnego małego szczęścia. Wszystko trzeba dzielić z sąsiadami: marzenia, żądze, miłość
i tragedię. Wtedy jest i straszno i śmieszno.
„Gdy przyjdzie sen..." to opowieść o takiej miłości, która zdradziła kochanków. Która rozpaliła w nich marzenia-zmyślenia, które w miejscu, gdzie żyli nie mogły się spełnić. I o prawie, które rządzi ludzkimi losami, prawie najbardziej pierwotnym i bezwzględnym, które nigdy nie gości na salach sądowych, ale każdy nosi je w ciemnych zakamarku duszy.
Reżyseria: Małgorzata Bogajewska
Scenografia: Joanna Jaśko - Sroka
Muzyka: Bartłomiej Woźniak
Światło: Darek Pawelec
Występują: Weronika Kowalska, Beata Schimscheiner, Karolina Stefańska, Iwona Sitkowska, Cezary Kołacz, Wojciech Lato, Kajetan Wolniewicz, Ryszard Starosta , Karol Polak.
Premiera 21 września 2018, Scena Pod Ratuszem.

Pawło Arje
„Na początku i na końcu czasu"

„Na początku i na końcu czasu" to sztuka współczesnego ukraińskiego dramaturga Pawła Arje, która sięgając do realizmu magicznego opowiada historię rodziny żyjącej w strefie przymusowego wysiedlenia wokół nieczynnej elektrowni w Czarnobylu. Jest to ich wybór. Mieszkają w zonie czarnobylskiej, bo nie potrafią mieszkać gdzie indziej. Dla tych ludzi śmiercionośna zona staje się ziemią obiecaną, funkcjonującą poza czasem i przestrzenią. Jest światem czystym, nieskalanym, pierwotnym, ale tak samo jak każdy dziewiczy ląd narażonym na pojawienie się nieproszonych gości. W zderzeniu mieszkańców zony z „posłami, biznesmenami i dyrektorami" autor demaskuje mechanizmy funkcjonowania władzy. Dla ludzi z elit rządzących ludzie, którzy oficjalnie nie istnieją, stają się zwierzyną łowną.

Spektakl powstaje w ramach Konkursu Inicjatyw Teatralnych "Giełda Teatralna".
Premiera: 19 października 2018, Scena Pod Ratuszem.

Reżyseria: Katarzyna Deszcz
Scenografia: Andrzej Sadowski
Występują: Marta Bizoń, Michał Sikorski, Krzysztof Juliusz Warunek, Elżbieta Karkoszka, Andrzej Popiel, Wojciech Terechowicz
Premiera 19 października 2018, Scena Pod Ratuszem

Michaił Bułhakow
„Mistrz i Małgorzata"

Wyobraź sobie świat, w którym pieniądze lecą z nieba, a na ulicach słychać pacyfistyczne dźwięki „Imagine" Johna Lennona. Wydaje Ci się, że życie byłoby wtedy łatwiejsze, a rzeczywistość dookoła piękniejsza?
To przydarzyło się mieszkańcom Moskwy wraz z przybyciem Wolanda i jego świty, ale ich życie wcale dzięki temu nie zamieniło się w sielankę. Omamieni dostatkiem i możliwością spełniania najśmielszych pragnień popadli w chaos i rozpacz, bo czego chcieć, skoro ma się już wszystko? Jak pisać i tworzyć bez cierpienia? Wszak ono jest siłą napędową wszystkich artystów. Jakie znaczenie ma w końcu sztuka w świecie, w którym rządzi pieniądz i biurokracja? Spektakl „Mistrz i Małgorzata" sięgając do prozy Bułhakowa, stara się nie tylko po raz kolejny odczytać tę kultową prozę, ale również rozwikłać tajemnicę samego autora, którego różne wcielenia odnajdziemy w przedstawieniu. Kim jest Bułhakow? Iwanem Bezdomnym? Mistrzem? Matuszem Lewim? Co to za człowiek dla którego Małgorzata jest
w stanie poświęcić wszystko i zaprzedać duszę, ciało i całe swoje życie diabłu.

Przekład: Leokadia Anna Przebinda, Grzegorz Przebinda, Igor Przebinda
Reżyseria: Paweł Passini
Adaptacja: Artur Pałyga
Scenografia: Mirek Kaczmarek
Muzyka: Daniel Sławiński
Konsultacja iluzjonistyczna: Roman Słomka
Występują: Anna Pijanowska, Weronika Kowalska, Jagoda Pietruszkówna, Iwona Sitkowska, Piotr Franasowicz, Ryszard Starosta, Jan Nosal, Jacek Wojciechowski, Kajetan Wolniewicz, Cezary Kołacz, Wojciech Lato, Andrzej Franczyk, Tadeusz Łomnicki, Krzysztof Górecki, Maciej Namysło
Premiera: 7 grudnia 2018, Duża Scena

wiersze Jana Brzechwy i Juliana Tuwima
Lokomotywą przez świat
Ćwir, ćwir! Uff! Puff! Stuku puku!
W kilku językach, ale jednym głosem

Rozpędzona lokomotywa jedzie przez świat i zabiera w podróż dzieci z różnych zakątków Europy. Stuk-puk! Stuk-puk! Pociąg przekracza granice kolejnych państw. W każdym wagonie pełno pasażerów z różnych krajów. Jak mają się ze sobą porozumieć?
Bo czy na Węgrzech wróble śpiewają „ćwir, ćwir", a lokomotywy w Estonii sapią „uff-puff"? Czy w Czechach słychać o poranku „kukuryku"? Jak tu się dogadać, gdy łączy nas tylko wspólna podróż w jednym wagonie? Z pomocą przychodzi muzyka. Wspólne klaskanie, śpiewanie, bębnienie może zbliżyć bardziej niż błaha rozmowa. A co śpiewać najlepiej? Wiersze. A zatem zaśpiewajmy razem, po polsku, estońsku, czesku, węgiersku i sprawdźmy, czy uda nam się porozumieć. Każdy przecież zna te wersy:
„Stoi na stacji lokomotywa..."
„Zasadził dziadek rzepkę w ogrodzie..."
„Halo! Halo! Tutaj ptasie radio..."
„A to feler - westchnął seler."
Zapraszamy na interaktywny spektakl dla dzieci oparty na poezji Juliana Tuwima i Jana Brzechwy.
Reżyseria: Magdalena Miklasz
Scenografia i kostiumy Ewa WoźniakMuzyka: Anna Stela
Video: Aleksander Kurtyka
Występują: Patrycja Durska, Paweł Kumięga
Premiera: 9 grudnia 2018, Scena Stolarnia

Jan Czapliński
„Historia edukacji seksualnej"
Z inspiracji książką
Agnieszki Kościańskiej
„Zobaczyć łosia, czyli historia edukacji seksualnej"

„Zobaczyć łosia..." to podróż przez dzieje polskiej edukacji seksualnej w XX wieku. Od chwili, kiedy na początku stulecia przestano znajdować dzieci w kapuście, a bociany straciły zatrudnienie, przez czasy, kiedy opowieści o pszczółkach i kwiatkach przestały wystarczać dorastającym dziewczętom i chłopcom, aż po szkolny podręcznik Wychowania do życia w rodzinie, który komuniści oddali na przemiał, żeby nie urazić wiernych. To powieść snuta z przymrużeniem oka, ale i z życzliwą troską o polskiej „młodzieży (seksualne) chowanie". Ponad stuletnia historia „uświadamiania" młodych ludzi podsuwa twórcom spektaklu jedynie możliwe wnioski, że seks w Polsce to żadna przyjemność, tylko sprawa polityczna, a nawet narodowa!
Scenariusz: Jan Czapliński
Reżyseria: Aneta Groszyńska
Premiera 19 stycznia 2019, Scena Pod Ratuszem
Margaret Atwood
„Opowieść podręcznej"

Władze Republiki Gilead wobec rekordowo niskiego przyrostu naturalnego wprowadzają ortodoksyjny reżim, który pozwala ubezwłasnowolniać młode kobiety, zdolne do urodzenia dziecka. Zostają one oddane na służbę rządzącym krajem komendantom i jako podręczne mają obowiązek co miesiąc oddawać się swoim panom, aby rodzić nowych obywateli. O ich wartości przesądza płodność.
To rzeczywistość jak z najgorszego koszmaru, jednak podręczna Freda wciąż pamięta, że kiedyś nazywała się June Osborn , miała kochającego męża i córeczkę... Miała pracę, własne pieniądze i mogła decydować o sobie. Ale tego świata już nie ma. Jedynie pamięć o nim pozwala jej zaangażować się w ruch oporu, mimo że za każdy przejaw niesubordynacji grozi surowa kara.
Spektakl jest adaptacją powieści Margaret Atwood, wydanej w 1985 roku. Dziś, w drugim dziesięcioleciu XXI wieku, temat książki powinien być już historią, ale niestety pozostaje wciąż dojmująco aktualny.

Przekład: Zofia Uhrynowska -Hanasz
Reżyseria: Marcin Liber
Adaptacja: Małgorzata Sikorska – Miszczuk
Scenografia Mirek Kaczmarek
Premiera" 8 marca 2019, Duża Scena

Tytuł w trakcie ustalania
reżyseria Małgorzata Bogajewska
premiera V/VI na Dużej Scenie

Autorski spektakl muzyczny w reżyserii Łukasza Czuja
Premiera IV Scena Pod Ratuszem

Łukasz Czuj – reżyser scenarzysta, twórca wydarzeń muzycznych i wystaw multimedialnych – od początku lat 90. stworzył ponad 40 spektakli-wydarzeń artystycznych, z czego większość wg własnych scenariuszy, łącząc teatr muzyczny i dramatyczny. Na początku swojej kariery zrealizował dwa takie przedstawienia w Teatrze Ludowym: „Symfoniczna wazelina 1917" i „Opowieści 11 katów". Dzisiaj wraca jako mistrz gatunku. Mamy nadzieję, że songi, piosenki kabaretowe i literackie, utwory muzyki popularnej i rockowej, którymi zawsze rozbrzmiewają jego spektakle przyciągną szeroką publiczność.

Jean Luc Lagarce
„To tylko koniec świata"

Z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu. Kiedy idylliczny obraz ożywa dają się słyszeć jedynie kłótnie, wzajemne oskarżenia i słowne przepychanki.
W „To tylko koniec świata" młody pisarz wraca do domu po 12 latach nieobecności. Chce powiedzieć matce, starszemu bratu, bratowej, której nigdy nie widział i młodszej siostrze, dziś prawie dorosłej, którą pamięta jako małą dziewczynkę, że umiera. Chce się pożegnać, ale odbija się od ściany wzniesionej z ambicji i kompleksów, niespełnień i wzajemnych pretensji. W relacjach teoretycznie najbliższych sobie ludzi miłość graniczy z nienawiścią, a bliskość z obojętnością.
Starszy brat wciąż chowa urazę, że musiał sam zająć się siostrą i matką. Siostra żyje mitem nieznanego brata stworzonym na podstawie artykułów prasowych zbieranych przez ekscentryczną matkę i tylko żona brata, wycofana i żyjąca w cieniu apodyktycznego męża, chce poznać swojego szwagra.
Pożegnanie śmiertelnie chorego człowieka z najbliższymi to próba pokonania własnego mitu, pokazania się takim, jakim jest naprawdę. Ale czy warto walczyć z mitem?

Przekład i reżyseria: Ewa Rucińska
Muzyka: Dawid „Sulej" Rudnincki
Wystąpią: Weronika Kowalska, Roksana Lewak, Maciej Namysło, Krystian Pesta, Barbara Szałapak
Premiera: czerwiec 2019, Scena Pod Ratuszem
Etiuda „To tylko koniec świata" wygrała konkurs podczas ubiegłosezonowego Festiwalu Młodych Reżyserów, organizowanego przez Teatr Ludowy i krakowską PWST. Nagrodą była możliwość zrealizowania pełnowymiarowego spektaklu na scenie Teatru Ludowego.

W sierpniu rozpoczną się próby do spektakli zaplanowanych na przyszły sezon (Agata Duda- Gracz – „Opowieść o życiu Billy Holiday", Małgorzata Bogajewska - Scena pod Ratuszem – tytuł w trakcie ustaleń, bajka dla dzieci – „Pippi Långstrump„ w reżyserii Maćko Prusaka).

Dodatkowo swoje premiery będą miały spektakle przygotowywane przez grupy ze Spółdzielni Teatralnej (grupa dziecięca – reżyseria Piotr Piecha, grupa młodzieżowa – reżyseria Jarosław Szwec , grupa seniorów reżyseria Maciej Namysło)

Kontynuować będziemy działania okołoteatralne związane z poszczególnymi premierami, warsztaty dla dzieci przy spektaklach familijnych, zwiedzania teatru, bale karnawałowe, cykl „mama i tata w teatrze", „premiery studenckie"- spotkania z twórcami.

Projekty 2018 / 2019 w Teatrze Ludowym:

- „Od dzieci dla dzieci" – międzynarodowe przedsięwzięcie, realizowane w ramach programu „Kulturalne pomosty" Instytutu Adama Mickiewicza, we współpracy z teatrami z Yorku (Wielka Brytania), Tallinna (Estonia) oraz Budapesztu (Węgry) i dzięki wsparciu Urzędu Miasta Krakowa (wrzesień – listopad)

- „4 zmysły teatru" w ramach Małopolskiego Inkubatora Innowacji Społecznych, realizowanego przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej (wrzesień 2018 – grudzień 2018)

- „PRZEWODNICY ZMYSŁÓW" - trzyletni projekt skierowany i tworzony we współpracy z osobami niewidomymi i niedowidzącymi, realizowany w ramach programu „Edukacja kulturalna" Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz dzięki wsparciu Urzędu Miasta Krakowa (wrzesień 2018 – lipiec 2020)

- spektakl „Trik Patryka" w krakowskich i małopolskich szkołach, dzięki wsparciu Urzędu Miasta Krakowa oraz Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego (wrzesień – grudzień 2018)

- Teatr Polska, realizowany przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, dzięki któremu spektakl „Tożsamość Wila" w reżyserii Gabrieli Muskały zostanie zaprezentowany
w dziesięciu ośrodkach kultury w Polsce (wrzesień 2018 – listopad 2018)