Polityczna poprawność
plany Teatru Wybrzeże na najbliższy sezonMotywem przewodnim naszego nowego sezonu jest polityczna poprawność: postaramy się przyjrzeć i pozytywom i negatywom tej dominującej doktryny. Jej kanony, określane zrazu jako "sposób używania języka w dyskursie publicznym, którego głównym celem jest zachowanie szacunku oraz tolerancji wobec przeciwnika w dyskusji" już dawno wymknęły się swojej definicyjnej pozytywnej neutralności, zakładającej obniżenie poziomu antyspołecznych uprzedzeń i dyskryminacji pewnych grup. Coraz częściej polityczną poprawność postrzegać można jako rodzaj nowej, groźnej cenzury, stanowiącej niebezpieczny oręż w ideologicznych sporach społecznych, medialnych i kulturalnych, blokującą prawdziwie pluralistyczny dyskurs.
Nie chcemy, rzecz jasna, zamieniać naszych scen w rozpolitykowane trybuny, pragniemy by wybrane przez nas repertuarowe pozycje w sposób atrakcyjny i zajmujący skłaniały naszych widzów do wyciągania własnych wniosków.
Po otwierającej nowy sezon i nową siedzibę Sceny Kameralnej premierze spektaklu CHARLIE BOKSEREM Piotra Cieplaka w naszych najbliższych planach są:
1. KASIA Z HEILBRONNU Heinricha von Kleista, reż. Krzysztof Rekowski
Już sam wybór tego tytułu wygląda niepoprawnie: powstała przed dwustu laty baśniowa opowieść o poszukiwaniu miłości, niepokojąca tajemniczością i zachwycająca poetyckim urokiem, a na dodatek reżyser wyrzekający się zbyt natarczywej nowoczesności!
To opowieść o wielkiej miłości wpisana w konwencję rycerskiego dramatu, w której na równych prawach działają ludzie i zesłane przez bogów anioły... Główny bohater pragnie ułożyć sobie przyszłość z ukochaną kobietą, ale w jego życiu pojawiają się niemal jednocześnie dwie miłości - oddana Kasia i wyemancypowana Kunegunda. Obie piękne, obie kochają. Każda jednak reprezentuje inny styl życia i inny podział ról w małżeństwie. Jak w takiej sytuacji poznać prawdziwe uczucie, przewidzieć szczęście, rozeznać przeznaczenie? Czy wystarczą racjonalne argumenty, czy może dopuścić do głosu fantazje, lęki i sny? Może to nie my decydujemy o swoich uczuciowych wyborach, może ktoś lub coś steruje naszymi snami i marzeniami?
2. PAN TADEUSZ Adama Mickiewicza, reż. Jarosław Tumidajski
W swojej inscenizacji narodowego arcypoematu reżyser pragnie - jak mówi - obnażyć i przekreślić ideologiczne uwikłanie PANA TADEUSZA.
„Chcę podejść do niego „na czysto“, niejako przeczytać go publicznie na nowo, po prostu – jako opowieść o polskiej małostkowości, potrzebie mitologizowania własnych doświadczeń, zniewalającej mocy przeszłości. W takim ujęciu tekst ten okazuje się być arcypolski i równocześnie niepozbawiony ostrza krytycznego. Właśnie sprawdzanie potencjału PANA TADEUSZA (krytyczna lektura) jest głównym celem tej inscenizacji. Przedstawienie tego poematu tu i teraz wydobywa go z muzeum narodowej, konwencjonalnej wyobraźni i ma szansę zneutralizować jego działanie mitotwórcze. Tak więc moja realizacja PANA TADEUSZA to także realizacja o PANU TADEUSZU.”
3. RUMORS (tytuł oryginalny, roboczy) Neila Simona, reż. Adam Orzechowski
Brawurowa komedia o rozrastających się do niewyobrażalnych rozmiarów skutkach pewnego drobnego kłamstwa, niewinnej plotki, niesprawdzonej pogłoski... A że zagościła ona w domu lokalnego polityka podczas przygotowań do kameralnego spotkania, już wkrótce pociągnęła za sobą lawinę, sprawiając, że w okamgnieniu, w imię opacznie pojętej solidarności i dla zachowania PR-owego wizerunku lidera, nikt już nie jest sobą, każdy musi grać narzuconą rolę.
Polska prapremiera tekstu arcymistrza gatunku.
4. BABY SĄ JAKIEŚ INNE Marka Koterskiego, reż. Krystyna Janda
Prapremiera najnowszego tekstu wybitnego polskiego scenarzysty i reżysera, o męskich próbach zrozumienia świata kobiet.
Noc. Jedzie dwóch facetów samochodem i gada o babach. O babach - jak je dziś widzą - w domu, rodzinie, łóżku, kiblu, w pracy, sporcie, sądzie, polityce, na ulicy; we wszystkich sferach życia; w sprawach dużych i małostkach... Za nic mając zasady politycznej poprawności starają się zgłębić tajemnice różnicy między mężczyzną a kobietą. Krystyna Janda może nas zaskoczyć swoją interpretacją, w której na rozmowę mężczyzn nałoży symetryczną narrację dwu kobiet.
Przedstawienie powstanie w koprodukcji z warszawskim Teatrem Polonia
Przygotowujemy się - w zależności od otrzymanych dotacji - do kolejnej edycji festiwalu Wybrzeże Sztuki. W jej ramach nową premierę zrealizuje w naszym teatrze Anna Augustynowicz.
O kolejnych realizacjach na naszych scenach rozmawiamy z Adamem Nalepą, Grzegorzem Wiśniewskim, Rudolfem Ziołą, Iwo Vedralem.
