Ponownie w Imparcie
"Prometeusz" - reż. Kamil Przyboś - ImpartPo sukcesie premiery można się było spodziewać, że akrobatyczno-taneczne widowisko „Prometeusz” na dłużej pozostanie w programie wrocławskiego Biura Festiwalowego IMPART 2016. Najbliższe spektakle odbędą się w dniach 24-27 maja w sali teatralnej Impartu.
Największymi walorami „Prometeusza" jest oryginalna forma wykorzystująca elementy akrobatyki i pozbawiona słów oraz, wbrew pozorom, klasyczne przedstawienie tego antycznego mitu. Twórcy spektaklu świadomie odeszli od nowoczesnych interpretacji chcąc ukazać tą doskonale znaną historię w jej oryginalnej treści. Jak tłumaczy Kamil Przyboś, reżyser spektaklu: „Inspiracją do powstania Prometeusza było zderzenie dwóch silnych emocji, to jest irytacji na wszechobecną ignorancję i modną obecnie negację nauki oraz nieumiejętność akceptacji tych wszystkich pseudo-filozoficznych nadinterpretacji mitów wszelkiego pochodzenia, niezależnie od tego czy te mity są greckie, skandynawskie, celtyckie czy chińskie. Zderzenie tych dwóch zjawisk spowodowało, że narodził się pomysł, aby przedstawić wybrany mit tak jak został napisany, bez źle odczytanych, przeintelektualizowanych nakładek".
Spektakl w swojej formie nawiązuje do teatru antycznego i zgodnie z zamierzeniami twórców ukazuje klasyczną historię Prometeusza – człowieka, który za pomocą wykradzionego bogom ognia obudził w ludziach rozum, myślenie, kreatywność i pasje. Niezadowolony z tego Zeus posłał na ziemię Pandorę z puszką pełną ludzkich trosk, chorób i lęków. Pandora uwiodła brata Prometeusza (jego intelektualne przeciwieństwo) i namówiła go do otwarcia puszki, uwalniając na świat wszelkie ludzkie nieszczęścia. Prometeusz zemścił się na Zeusie, podstępem wymuszając na nim błędny wybór byka ofiarnego. W odwecie Zeus przykuł Prometeusza do skał Kaukazu, wystawiając go na codzienne cierpienie. Treść jest uniwersalna – ponadczasowa, międzykulturowa. Natomiast, pozwalając sobie na szczyptę metafory i fantazji należy patrzeć na ten spektakl jak na przedstawienie dramatyczne, w którym aktorom odebrano mowę, a dodano skrzydła.
