Prawdziwie męski/polski spektakl

Muzyka skomponowana do spektaklu przez Macieja Szymborskiego i Sławka Szudrowicza, będzie grana na żywo przez przedstawicieli młodej bydgoskiej sceny muzycznej: Macieja Szymborskiego, Sławka Szudrowicza, Błażeja Gawlińskiego i Kubę Ziołka.

Prawdziwie męski spektakl
Żużel to męski sport.
Żużel to bardzo męski sport.
Nie ma drugiego tak męskiego sportu.
Ale kobiety! Czym byłby bez kobiet?

Żużel to polski sport.
Żużel to bardzo polski sport.
Nie ma drugiego tak polskiego sportu.
Ale kobiety! Czym byłby bez kobiet?

Prawdziwie polski spektakl
Żużel to sport robotniczy.
Ale z drugiej strony ułański.
Żużel łączy w sobie obie te tradycje.
Ale kobiety. Kobiety są ważne.
Jeśli ktoś nie umie ustawić sobie kobiety, jak ustawi walkę?

O prawdziwych kobietach i ich prawdziwych facetach.
Wiadomo, sytuacje są różne. Nie wszyscy wytrzymują.
Są wypadki. I są samobójstwa. Są pieniądze i są oczekiwania. Bo żużel
to ból i pęd. To męski, polski, ułański, robotniczy sport.
I jeśli ktoś spyta, co jest ważniejsze, zawodnik czy motor, odpowiedź
brzmi: czym byłby zawodnik i motor bez kobiet?
Wszelkie podobieństwo do osób i zdarzeń jest łudzące.

Szwoleżerowie nadchodzą!!!

Jan Klata

ur.1973 w Warszawie, reżyser teatralny i dramaturg. Studiował na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie i na Wydziale Reżyserii Dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie.
Wyreżyserował:  Trzy stygmaty Palmera Eldritcha Ph.K. Dicka (Narodowy Teatr Stary w Krakowie, 2006); Transfer! (Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego Wrocław, 2006); Oresteja Ajschylosa (Narodowy Teatr Stary w Krakowie, 2007); Szewcy.u.bram  Stanisław Ignacy Witkiewicz (Teatr Rozmaitości Warszawa, 2007); Sprawa Dantona  Stanisława Przybyszewska (Teatr Polski Wrocław, 2008); Witaj/Żegnaj  Suzan-Lori Parks (Teatr Polski Bydgoszcz, 2008); Trylogia wg H. Sienkiewicza (Narodowy Teatr Stary w Krakowie ,2009); Szajba  Małgorzata Sikorska-Miszczuk (Teatr Polski Wrocław, 2009);Ziemia obiecana  Władysław Reymont (Teatr Polski Wrocław, 2009); Shoot/Get Treasure/Repeat Mark Ravenhill (Düsseldorfer Schauspielhaus, 2010); Wesele hrabiego Orgaza Roman Jaworski (Narodowy Teatr Stary w Krakowie, 2010); Kazimierz i Karolina Ödön Horváth von (Teatr Polski Wrocław, 2010); Utwór o Matce i Ojczyźnie  Bożena Keff (Teatr Polski Wrocław, 2011). Ameryka wg Franza Kafki (Schauspielhaus Bochum, 2011). Wielokrotnie nagradzany: Paszport Polityki (2006); nagroda im. K. Swinarskiego (2008); nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009); Grand Prix - Trylogia wg H. Sienkiewicza   i nagroda za oprac. dramatur. tekstu / z S. Majewskim/ - 34 Opolskie Konfrontacje Teatralne Klasyka Polska (2009) Grand Prix - Trylogia wg H. Sienkiewicza - VIII Festiwal Prapremier, Bydgoszcz 2009.

Artur Pałyga

Zadebiutował opowiadaniem opublikowanym w Na Przełaj. Pierwszą jego książką był zbiór reportaży z Białorusi pt. Kołchoz imienia Adama Mickiewicza. Jest laureatem wielu nagród literackich i dziennikarskich. Współpracuje z „Tygodnikiem Powszechnym”, „Rzeczpospolitą” i „Dużym Formatem” – magazynem „Gazety Wyborczej”. W 2006 r. wygrał konkurs ogłoszony przez Teatr Polski w Bielsku-Białej – jego sztuka Testament Teodora Sixta jest grana na deskach tego teatru, a w 2007 r. została zakwalifikowana do finału Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Współpracuje z lubelską Sceną Prapremier InVitro. Pomysłodawca i organizator „Teatru Tekstu” w Teatrze Polskim w  Bielsku – Białej.
Autor sztuk m.in.: Nic co ludzkie (Scena Prapremier InVitro, 2008), Żyd (Teatr Polski w Bielsku-Białej, 2008), Wodzirej. Koszalin Kulturkamp (Bałtycki Teatr Dramatyczny w Koszalinie, 2008), Hamlet’44 (Muzeum Powstania Warszawskiego, 2008), Turyści (Teatr Polski Bydgoszcz, 2009), Wszystkie rodzaje śmierci (Teatr Łaźnia Nowa Kraków, 2009), Ostatni taki ojciec (Scena Prapremier InVitro, 2009), Tak wiele przeszliśmy, tak wiele przed nami (Teatr Polski w Bielsku-Białej, 2009), V(F) ICD-10. Transformacje (Teatr Polski Bydgoszcz, 2009), Już się ciebie nie boję, Otello! (Scena Prapremier InVitro, 2010).