Premiera spektaklu dyplomowego

Orlando jest chłopakiem. Jest dziewczyną. Orlando jest po prostu Orlandem. Powieść Virginii Woolf emanuje wywrotowym potencjałem, który zupełnie się nie zestarzał. Orlando zaczyna swój nonszalancki żywot jako chłopiec, by po kilku dekadach zupełnie mimochodem zmienić się w dziewczynę. Jego historia i jej historia, rozgrywająca się na przestrzeni stuleci, to pełna wigoru fikcyjna biografia, przewrotna powieść formacyjna. Jeden z krytyków określił dzieło Woolf mianem „wielkiej księgi przemian" - nic tu nie jest tym, czym się wydaje; wszystko umyka konwencjom i stereotypom. W spektaklu dyplomowym studentów IV roku PWST Orlandów jest jedenastu. Każdy i każda z nich zmierzy się z wyzwaniem rzuconym przez powieść Woolf. Każdy i każda zmierzy się z pytaniem o sposoby i granice kształtowania własnej tożsamości. Spektakl wprawia - dosłownie - w ruch utarte sposoby teatralnej reprezentacji. Sceniczny Orlando zadaje pytania dotyczące tożsamości aktora, kapryśnie obchodzi się z kanonami scenicznego przedstawiania płci. Zaprasza do podjęcia gry, w której decydującą rolę odgrywa wzrok, a wszystkie reguły zostają zniesione.

Biografia reżyserki:

Weronika Szczawińska
Reżyserka, dramaturżka, kulturoznawczyni. Absolwentka Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim. Reżyserię studiowała w warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Doktor nauk humanistycznych. Zrealizowała m.in. spektakle: Jackie. Śmierć i księżniczka na podstawie tekstu Elfriede Jelinek, Teatr im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 2008; Zemsta na podstawie tekstu Aleksandra Fredry, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2009; Jak być kochaną według tekstu Agnieszki Jakimiak, Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, 2011; Geniusz w golfie według tekstu Agnieszki Jakimiak, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, 2014; Niewidzialny chłopiec na podstawie dramatu Tymoteusza Karpowicza, Wrocławski Teatr Współczesny 2015; Klęski w dziejach miasta według scenariusza Agnieszki Jakimiak, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, 2015; Wojny, których nie przeżyłam według scenariusza pisanego wraz z Agnieszką Jakimiak, Teatr Polski w Bydgoszczy, 2015; Pornografia późnej polskości według tekstu Tomasza Kozaka, Galeria Labirynt w Lublinie, 2015. Nominowana do Paszportu Polityki 2014 w kategorii „Teatr". Za reżyserię spektaklu Zemsta otrzymała II nagrodę Koszalińskich Konfrontacji Młodych m-teatr 2010; za reżyserię Jak być kochaną – nagrodę Jury Społecznego na Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje" w Katowicach (2012); wyróżniona Nagrodą Marszałka Województwa Dolnośląskiego za dramaturgię do spektaklu W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z Innych (2012). Otrzymała także wyróżnienie (wraz z innymi twórcami spektaklu Komornicka. Biografia pozorna) w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2012).Współautorka i dramaturżka projektów: W pustyni i w puszczy. Z Sienkiewicza i z Innych (reż. Bartosz Frąckowiak, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu 2011) oraz Komornicka. Biografia pozorna (reż. Bartosz Frąckowiak, Hobo Art Foundation, Scena Prapremier In Vitro w Lublinie, Teatr Polski w Bydgoszczy 2012). Kierowniczka artystyczna Teatru im. Bogusławskiego w Kaliszu.