Reduta - jeszcze się broni

29 listopada 2009 roku mija 90 lat od otwarcia Reduty, pierwszego polskiego laboratorium teatralnego. Na jej czele stanęli: wybitny aktor Juliusz Osterwa oraz nieuleczalnie zainfekowany teatrem profesor geologii Mieczysław Limanowski. Jeszcze nie zakończył się proces kształtowania zrębów odrodzonego po wieloletniej niewoli państwa polskiego, a oni już podjęli usiłowania zmierzające do przywrócenia teatrowi takiej rangi, jaką przewidywali dlań w swych proroctwach Adam Mickiewicz, Cyprian Norwid i – przede wszystkim – Stanisław Wyspiański. A także do przywrócenia aktorowi należnej mu godności artysty, równoprawnego z przedstawicielami innych sztuk.

W dwudziestoletniej międzywojennej aktywności Reduty wyróżnia się trzy okresy. Pierwszy – warszawski – to lata 1919–24, w którym powstaje najwięcej spektakularnych dla ówczesnego życia teatralnego premier opartych wyłącznie na rodzimej dramaturgii. Drugi – wileński – przypada na lata 1925–29 i przede wszystkim wiąże się z niespotykaną – nie tylko w tamtych czasach – akcją teatralnych objazdów obejmujących swym zasięgiem cały kraj. Trzeci – ponownie warszawski – to lata 1931–39, kiedy to główną uwagę przykłada się do prac artystyczno-pedagogicznych, społecznych i upowszechnieniowych.

Siedemdziesiąt lat po zakończeniu owej działalności Dolnośląski Oddział ZASP-u wraz z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego i wrocławskim OKIS-em organizują panel dyskusyjny poświęcony refleksji nad obecnością zasadniczych idei Reduty i Osterwy w praktyce i refleksji współczesnego polskiego teatru. Owe podstawowe – zdaniem organizatorów – idee to: zespół jako wartość oraz zespołowość pracy w teatrze, rzemiosło i świadomość aktora jako zasadnicze kategorie jego scenicznej aktywn ości, społeczne obowiązki teatru (teatr wobec społeczeństwa). Do dyskusji na powyższe tematy zaproszenia skierowano do: Ignacego Gogolewskiego, Jacka Głomba, prof. Dariusza Kosińskiego, Pawła Passiniego, Piotra Tomaszuka oraz prawnika Macieja Pacuły, specjalisty w sprawach europejskiego prawa teatralnego i dra Leszka Mullibrudy, psychologa biznesu uwzględniającego w swej problematyce środowiska artystyczne. Moderatorem będzie Ireneusz Guszpit – badacz twórczości Juliusza Osterwy i edytor jego pism. 

Panel odbędzie się w Instytucie Jerzego Grotowskiego w sali, w której niegdyś grane były najwybitniejsze przedstawienia Teatru Laboratorium: Akropolis, Książę Niezłomny i Apocalypsis cum figuris.
   
Spotkanie organizują: Dolnośląski Oddział ZASP-u, Instytut Grotowskiego oraz Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu. Spotkanie odbędzie sie w sali Apokalipsy Instytutu Grotowskiego, Rynek-Ratusz 27