Sensacja, etyka i polityka

Ryszard Bugajski słynący z odważnych i bezkompromisowych obrazów, tworząc tę sztukę zabiera nas widzów do świata dziennikarskiego, gdzie stawia pytania o granice wolności słowa, odpowiedzialność mediów i ich wpływ na politykę i życie jednostek.

Sztuka rozpoczyna się tym, że młoda dziennikarka, Jolanta Kulesza (Magdalena Dąbrowska), przychodzi do redakcji informacyjnej prywatnej stacji telewizyjnej, aby ubiegać się o pracę. Redaktor naczelny, Robert Wagner (Artur Żmijewski) po rozmowie z młodą kobietą wyraża chęć jej zatrudnienia. W tym momencie pojawia się Teodora (Kownacka Gabriela) - główna prezenterka wiadomości, która informuje Wagnera, że zdobyła kasetę z nagraniem aresztowania poszukiwanego przestępcy Rusłana Łabazonowa. Kluczowym elementem tego materiału jest fakt, że córka wicepremiera Edmunda Mońki została na nagraniu przyłapana w łóżku z gangsterem.

Może więc to świadczyć o powiązaniach najwyższych władz z przestępczością zorganizowaną. I tutaj pojawia się problem, ponieważ Wagner sprzeciwia się emisji materiału na antenie, gdyż obawia się konsekwencji politycznych i prawnych. Tymczasem Teodora chce opublikować materiał, który i tak wcześniej czy później według jej uznania wyjdzie na jaw opublikowany przez konkurencję.

Konflikt pomiędzy etyką dziennikarską a pragmatyką mediów staje się momentem kulminacyjnym filmu. Aktorzy bardzo dobrze oddają wszystkie emocje, gdzie ich osobiste ambicje mieszają się z profesjonalnymi decyzjami. Kownacka Gabriela niezwykle odnajduje się w roli Teodory. Jej działania są napędzane emocjami i chociaż jej determinacja w dążeniu do prawdy jest godna podziwu to rodzi to pytania o granice etyki dziennikarskiej. Artur Żmijewski wcielający się postać Roberta Wagnera a zarazem redaktora naczelnego równie dobrze oddaje charakter swojej postaci. Jego rola nie jest łatwa, musi podejmować ciężkie decyzje w imieniu redakcji. Żmijewski świetnie ukazuje napięcie między lojalnością wobec postaci Teodory a odpowiedzialnością za skutki ich decyzji.

Ciekawą postacią jest również młoda dziennikarka - Jolanta Kulesza, w której rolę wcieliła się Magdalena Dąbrowska. Aktorka szczególnie dobrze wypada w scenach interakcji z Robertem Wagnerem, gdzie jej postać jednocześnie próbuje zrobić dobre wrażenie, ale też pokazuje odwagę i determinację w dążeniu do wyznaczonych celów.

Warto również zwrócić uwagę na klimat medialnego środowiska. Cała scenografia, za którą odpowiada Anna Seitz oddaje charakter pracy miejsca, w którym pracuje dziennikarz. Wnętrza stacji, gdzie znajdują się biura i studia są symbolem świata, w którym wiadomości i sensacje nigdy nie zasypiają. Zdjęcia wykonane przez Zbigniewa Wichłacza są pełne napięcia i przybliżają nam złożoność problemu.

Uważam, że sztuka ,,Niuz" to dzieło, które nie tylko angażuje emocjonalnie, ale także skłania do większej refleksji. Bugajski przybliża nam środowisko medialne i zadaje trudne pytania o naturę prawdy i odpowiedzialności mediów, zmuszając jednocześnie widzów do szukania własnych odpowiedzi.To wciąż aktualny obraz, który zyskał na znaczeniu w dzisiejszych czasach. Choć akcja osadzona jest w realiach sprzed ponad 20 lat, to poruszane w nim tematy, takie jak odpowiedzialność mediów, manipulacja informacją czy granice wolności słowa wydają się dziś jeszcze bardziej znaczące w dobie fake newsów i szybko rozprzestrzeniających się treści w internecie.

W świecie, w którym informacja stała się jednym z najpotężniejszych narzędzi władzy, film Bugajskiego przypomina, jak ważna jest odpowiedzialność za słowo i świadomość konsekwencji podejmowanych decyzji.