Stanisław Libner (1911 - 1981)

Aktor teatralny, telewizyjny, filmowy i radiowy.

Urodził się 3 września 1911 w Skulsku (woj. poznańskie). Zmarł 16 kwietnia 1981 w Warszawie.

W 1936 był słuchaczem Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie.

Pracę aktorską rozpoczął w Teatrze Obozowym w Murnau (1940-45). W 1945 wszedł w skład zespołu Teatru Objazdowego Polskiej YMCA w Lingen, gdzie w listopadzie tego roku zdał weryfikacyjny egzamin ZASPu. Grał wówczas m. in. Organistę ("Zaczarowane koło" Rydla), Bartosa ("Pastorałka" Schillera), Rejenta ("Zemsta" Fredry), Szejloka ("Kupiec wenecki" Szekspira), Malvolia ("Wieczór Trzech Króli" Szekspira).

Po wojnie występował w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu (sezon 1946/47) m. in. w spektaklu „Gwałtu, co się dzieje!" Aleksandra Fredry (Kasper) w reż. Józefa Maślińskiego (9 października 1946), „Dwa teatry" Jerzego Szaniawskiego (Autor) w reż. Wilama Horzycy (28 października 1946), „Wesele" Stanisława Wyspiańskiego (Ojciec) w reż. Wilama Horzycy (2 kwietnia 1947), „Romeo i Julia" Williama Szekspira (Laurenty) w reż. Wilama Horzycy (14 maja 1947) i „Ożenek" Mikołaja Gogola (Podkolesin) w reż. Józefa Maślińskiego (12 czerwca 1947).

Następnie na scenach warszawskich: Miejskich Teatrów Dramatycznych (1947-49), w Teatrze Powszechnym (sezon 1949/50), Teatrze Dzieci Warszawy, potem Teatrze Nowej Warszawy (1950-51) m. in. „O krasnoludkach i sierotce Marysi" Marii Konopnickiej (Koszałek-Opałek) w reż. Marii Leonii Jabłonkówny (10 października 1950), Teatrze Ateneum (1951-58) m. in. „Spazmy modne" Wojciecha Bogusławskiego (Wiercicki) w reż. Marii Wiercińskiej (13 stycznia 1954), w Teatrze Narodowym (1957-60) „Tartuffe, czyli Świętoszek" Molière'a (Orgon) w reż. Janusza Warmińskiego (11 grudnia 1957) i ponownie Teatrze Ateneum (1960 - 1976) m. in. „Fantazy" Juliusza Słowackiego (Ksiądz Loga) w reż. Henryka Szletyńskiego (16 stycznia 1960), „Testament psa" Ariano Suassuny (Major Antonio Morais) w reż. Konrada Swinarskiego (14 września 1960), „Ryszard III" Williama Szekspira (Książę Norfolk) w reż. Jacka Woszczerowicza (17 października 1960), „Murzyni" Jeana Geneta (Diouf) w reż. Zygmunt Hübnera (2 grudnia 1961), „Zamek" Franza Kafki (Burgel)w reż. Janusza Warmińskiego (22 października 1965), „Śmierć na gruszy" Witolda Wandurskiego (Św. Piotr) w reż. Józefa Szajny (4 czerwca 1966), „Zmierzch" Izaaka Babela (Bobriniec) w reż. Bohdana Korzeniewskiego (19 stycznia 1967), „Bal manekinów" Bruno Jasieńskiego (Pułkownik de Libner) w reż. Janusza Warmińskiego (26 listopada 1974), „Tragiczne dzieje Doktora Fausta" Christophera Marlowe'a (Starzec) w reż. Macieja Prusa 26 kwietnia 1975) i „Jaskinia filozofów" Zbigniewa Herberta (Kriton) w reż. Jerzego Kaliszewskiego (12 lutego 1976). Ostatnią teatralną rolą była postać Michał Jerzy Mniszecha w „Polonezie" Jerzego Sity w reż. Janusza Warmińskiego (17 stycznia 1981).

Grał także w Teatrze Telewizji począwszy od „Maturzystów" w reż. Zdzisława Tobiasza (3 czerwca 1955) Realizacja przeniesiona z Teatru Ateneum w Warszawie, poprzez „Dolinę strachu" Arthura Conana Doyle'a (Dr. Watson) w reż. Czesława Szpakowicza (7 czerwca 1958), po „Bal manekinów" Bruno Jasieńskiego (Sekundant) w reż. Janusza Warmińskiego (8 października 1979).

Spory dorobek posiada także w Teatrze Polskiego Radia gdzie zagrał w około 70. słuchowiskach począwszy od „Ojca debiutantki" Aleksandra Bondy'ego (Dionizy) w reż. Kazimierza Rudzkiego (19 maja 1949) po „Historyję o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim" Mikołaja z Wilkowiecka (Kleofas) w reż. Zdzisława Dąbrowskiego (10 kwietnia 1977) i „Sławę i chwałę" Jarosława Iwaszkiewicza (Sitarski) w reż. Zofii Rakowieckiej (15 lipca 1977).

Zagrał też w kilku filmach fabularnych np. w „Trzech opowieściach" w części II „Sprawa konia" w reż. Ewy Poleskiej (1953), „Celuloza" w reż. Jerzego Kawalerowicza (1953), „Zaczarowany rower" w reż. Silika Sternfelda (1955), „Kalosze szczęścia" w reż. Antoniego Bohdziewicza (1958), w serialu fabularnym „Kolumbowie" w reż. Janusza Morgensterna (1970) i w fabularnej etiudzie studenckiej „Zbieg" w reż. Stanisława Jędryki (1960).

Pochowany na warszawskim Cmentarzu Prawosławnym przy ul. Wolskiej.

Źródło: Almanach sceny polskiej, E-teatr, FilmPolski

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
3 października 2023

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...