Stringi i rzeżączka, czyli o zaletach małżeństwa

„I dlatego nie masz męża" przedstawia wspólne wakacje matki i córki. Początkowa sielanka szybko okazuje się jednak miejscem konfrontacji dwóch pokoleń, gdzie niespełnione oczekiwania, żale i frustracje w końcu wypływają na powierzchnię. Bolesne słowa oraz trudne rozmowy okazują się jednak początkiem wzajemnego zrozumienia i pojednania.

Twórcy, z dystansem i wrażliwością, przyglądają się współczesnym relacjom, kreując szczere i uniwersalne postacie. Małgorzata Łodej-Stachowiak w postaci matki zawarła wszystkie przemilczane żale i frustracje wiążące się z dawnymi konwenansami oraz trudnym obowiązkiem bycia żoną, matką i kobietą.

Malina Goehs natomiast ze szczerością ukazała lęk i niepewność współczesnego pokolenia „młodych dorosłych", którzy - zagubieni pośród upadłych mitów - starają się odnaleźć swój własny głos. Co za tym idzie, obie aktorki z przenikliwością wykreowały swoje postacie czyniąc je wielopłaszczyznowym obrazem współczesnych kobiet z ich problemami oraz pragnieniem szczęścia.

Spektakl stanowi zatem bolesną, choć niepozbawioną czułości, opowieść o kobiecej samotności oraz możliwości wzajemnego zrozumienia. Twórcy, konfrontując ze sobą tak bliskie, a równocześnie tak obce sobie postacie, stworzyli sztukę, w której każdy odnajdzie cześć samego siebie. Zderzenie dwóch zagubionych pokoleń pozwala bowiem nie tylko obnażyć tłumione żale i niepewności, ale i daje nadzieję na wzajemne wsparcie i pojednanie.

„I dlatego nie masz męża" wykorzystując śmiech konfrontuje widzów z uniwersalno-indywidualnymi problemami, ucząc dystansu i przynosząc ukojenie. Spektakl, w barwny sposób, pozwala spojrzeć na współczesne relacje oraz dylematy i – przy zachowaniu obiektywności wobec obu stron – obnażyć słabości obu pokoleń. Zabawne sprzeczki oraz bolesne starcia obnażają bowiem tłumione emocje i przemilczane problemy dając przestrzeń do międzypokoleniowej rozmowy, ale i do indywidualnej refleksji nad własnymi doświadczeniami.

„I dlatego nie masz męża" stanowi zatem pełen ciepła, uśmiechu i łez spektakl, który bawiąc konfrontuje widza z jego własną samotnością oraz zagubieniem; równocześnie dając nadzieję na odnalezienie własnych chwil szczęścia i zrozumienia.