Swoisty rodzaj refleksji

Jeszcze do 7 czerwca br. w Centrum Scenografii Polskiej Oddziale Muzeum Śląskiego w Katowicach prezentowana będzie wystawa „Leszek Mądzik. Wyobrażone”.
Jest ona swoistym rodzajem refleksji nad czterdziestoletnią historią twórczości autorskiej Leszka Mądzika i Sceny Plastycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Wystawa „Leszek Mądzik. Wyobrażone”, jak w wywiadzie udzielonym Ewie Moroń zaznaczył Autor,- „ …jest jedną z pełniejszych,  by nie powiedzieć,  najpełniejszą prezentacją Sceny Plastycznej, poszerzoną  nie tylko o  obiekty scenograficzne , które grają w spektaklu, ale i o zdjęcia. I to nie tylko zdjęcia ze spektakli, ale także o te, które sam robię. Są one po trosze  scenariuszami  spektakli, bo ja przecież, nie używając tekstu, nie robiąc literackiego zapisu, kieruję się tym, co widzę. Zdjęcia, które także są częścią  wystawy, wskazują kierunek tego, co mnie fascynuje, do czego zmierzam.”.

Odmiennego i wyjątkowego charakteru nadaje  ekspozycji wnętrze sali ekspozycyjnej Centrum Scenografii Polskiej, o niezwykłych możliwościach wywoływania efektów teatralnych i operowania światłem, zwłaszcza w „przestrzeni ciemnej”, która zaskakuje widza wywołuje dreszcz emocji i stwarza klimat bliski stylistyce teatru narracji plastycznej Leszka Mądzika.
W zamyśle aranżacyjnym zawarta została swoista puenta budowania przestrzeni wizualnej przez Leszka Mądzika a jej ekwiwalentem stają się kurtyny zapraszające do kolejnego wnętrza, w głąb…

Odpowiadając na pytanie o sens eksponowania poszczególnych obiektów, Artysta rozwiewa wątpliwości: „Wychodzę z założenia, że to, co widz ogląda w spektaklu, to jedno przeżycie; wtedy, kiedy krąży się przez labirynt  rożnych spektakli, w kontakcie z obiektami i rekwizytami wyzwala się inny rodzaj emocji. /…/ Chciałbym wyzwolić taką reakcję u widza, żeby po obejrzeniu wystawy odczuł potrzebę bycia na spektaklu…”.

W Centrum Scenografii Polskiej można obejrzeć m.in. obiekty makiety „Zielnika” i „Wrót”, makiet scen i obiekty ze spektakli „Wędrowne”, „Wilgoć”, „Pętanie” i „Tchnienie”, a także dokumentację fotograficzną spektakli  oraz cykle fotografii autorskich.

Wystawa zaaranżowana została z eksponatów stanowiących własność Sceny Plastycznej KUL, ze zbiorów Autora i Centrum Scenografii Polskiej. Koncepcja przestrzeni: Leszek Mądzik, Ewa Moroń. Realizacja; zespół Centrum Scenografii Polskiej pod kierunkiem Krystiana Banika przy współpracy Jarosława Figury i Janusza Buchoskiego ze Sceny Plastycznej KUL.

W sobotę,16 maja, w „Noc Muzealną” w Centrum Scenografii Polskiej od 18,00 do 20,00 będzie można spotkać się z Leszkiem Mądzikiem na wystawie, a od godziny 20.00 do północy Artysta poprowadzi warsztat artystyczny zatytułowany „Gorset” z udziałem publiczności. ( gościnnie, w Galerii 5 na II piętrze Górnośląskiego Centrum Kultury).

Tytułowy „Gorset” – zdaniem Leszka Mądzika – „krępuje i uniemożliwia bycie wolnym. Pozornie daje nam pewność siebie, zabezpiecza, ale jednocześnie usztywnia, ogranicza ruchy. To on stwarza pewność siebie wymuszoną kostiumem i maską pozorów. Ubieramy te zastępcze twarze i przyodziewamy złudne szaty, skrywając na dnie swoje prawdziwe oblicze. Na użytek zaistniałych sytuacji zakładamy kolejne maski uwodząc fałszem myślenia. Tak uzbrojeni w narzędzia iluzji zasiadamy do wspólnego stołu biesiadnego. Każdy gra kogoś innego. Ta gra pozorów nie wytrzymuje próby czasu. Dialog podczas tego spotkania każe obnażyć prawdziwe oblicze. Tęsknota za prawdą pozbawia nas poszczególnych warstw iluzji. Im bardziej się obnażamy, tym bardziej gra pozorów traci sens. Zbudowana wcześniej wizja teatralnej gry w drodze do autentyzmu koroduje - zrywając krępujące gorsety”.