Teatr, adopcja, zgromadzenie

"Antyzwiastowanie" - reż: Bartosz Szydłowski - Wrocławski Teatr Lalek

Projektem "Teatr Zgromadzenie" Teatr Łaźnia Nowa chce pokazać, jak poprzez scenę budować wspólnotę. A przy okazji pierwszego z cyklu spotkań, dotyczącego adopcji, wystawia też najnowszy spektakl "Antyzwiastowanie" w reż. Bartosza Szydłowskiego.

Młode małżeństwo osiągnęło już sporo. W litanii spełnionych marzeń wymienić można dom z ogrodem, samochód, karierę. Dopełnieniem szczęścia ma być dziecko. Ale życiowy harmonogram zaplanowany, jak się zdaje co do dnia, nie może się spełnić. W kalkulacji kolejne niewiadome stawia bowiem los. A wreszcie Anioł Antyzwia-stowania potwierdza to, co pewnie oboje przeczuwali - nie mogą mieć dziecka. To znaczy, nie mogą go począć. Ale jest nadzieja. Od tego momentu zaczyna się droga do rodzicielstwa. Bez przypadków, niedopowiedzeń, przymusu. 

To spektakl o tym, jak chęć posiadania potomstwa zmienia się w poczucie więzi, odpowiedzialność za drugiego człowieka, chęć budowania rodzinnej wspólnoty. Niemożność staje się możliwością, otwarciem na nieznane. Widzimy, jak bohaterowie przechodzą przemianę, dorastają do bycia rodzicami.

Przedstawienie zostało zrealizowane w ramach projektu "Podróż do Rodzicielstwa" Wrocławskiego Centrum Opieki i Wychowania. A sama sztuka Marii Spiss wygląda trochę jak współczesna bajka dla do-

rosłych. I pewnie dlatego momentami ma się skojarzenia z dydaktycznymi moralitetami. Ale czuć emocje. Niejedna łza popłynęła na widowni.

Samo przedstawienie trudno widzieć inaczej niż dopowiedzenie nowego projektu Łaźni Nowej - "Teatru Zgromadzenie", którego pierwszą odsłonę poświęcono adopcji. Koncepcja ta czerpie z pomysłu Teatru Forum, który powołał do życia Augusto Boal. Brazylijski twórca w swoich akcjach pozwalał przemówić mniejszoś-

Teatr Łaźnia Nowa chce pokazać, jak poprzez scenę budować wspólnotę ciom i pokrzywdzonym. Teatr miał być amboną, z której głos dobiega do społeczeństwa. 

"Teatr Zgromadzenie" zakłada uczestnictwo widzów w rozmowie na aktualny, ważny społecznie temat, animowany z pomocą środków scenicznych jak światło, dźwięk, scenografia. Wszystko ma sprzyjać stworzeniu agory, na której dobitniej słychać postulaty. Z jednej strony ma to być sposób na to, by zainteresowani mieli komfort dyskusji, z drugiej - poprzez zaangażowanie twórców - temat zyskuje rangę, wychodzi w nową przestrzeń. Skraca się dystans dzielący widza od sceny. Bo teatr to spotkanie...

(ŁUG)
Dziennik Polski
20 czerwca 2012

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...