Teatr drogi - teatr przyjaciół

Rzecz dzieje się na najdalszych obrzeżach świata - wyjaśniają twórcy przedstawienia. - Historia zaczyna się w pięknym miejscu o nazwie Eridanus, położonym nad dziewiczą zatoką, gdzie znaleźli schronienie i Etan, i Jacqueline. Miłośnicy przyrody, amatorzy kina, badacze zjawisk paranormalnych, szukający szczęścia w odosobnieniu i ucieczce przed cywilizacją. Wygnani ze swojej zatoki, która na skutek kampanii w lokalnej prasie przemianowana została na park publiczny, wyruszają w drogę, w poszukiwaniu domu, nadziei, odkupienia win. Akcja dzieje się w podróży, w wysłużonym autobusie Greyhound, w którego szybach pasażerowie od czasu do czasu chwytają odbicia wspomnień oraz we wszystkich miejscach znajdujących się na szlaku pielgrzymki do raju, wyobrażonego przez Jacqueline na dzikiej wyspie Gabriola. 

W spektaklu występują: Ewa Łukasiewicz, Katarzyna Wianecka (IV rok PWSFTviT w Łodzi), Marcin Brzozowski, Igor Chmielnik (IV rok Akademii Teatralnej w Warszawie) i Dobromir Dymecki (IV rok PWSFTviT). Autorką kostiumów jest Anna Kunka-Kawełczyk. 

- Tak naprawdę jednak zrezygnowaliśmy z całej otoczki teatru, tego, co go dookreśla, czyli między innymi scenografii - wyjaśnia Marcin Brzozowski. - Skupiamy się na prostych znakach, na energetycznym wydarzeniu. Postanowiłem też zastąpić aktora "przedstawiaczem", czyli osobą, która pokazuje to, co widzimy na scenie, nie dlatego, że to jest jej zawód. 

Twórca spektaklu zapewnia, że istotą zaistnienia jego zamysłu jest przyjaźń łącząca uczestników przedsięwzięcia. 

- Łączy nas przyjaźń artystyczna, którą w tym samym gronie mam zamiar wykorzystać w budowaniu nowego teatru w Łodzi - dodaje Brzozowski. - Mam nadzieję uruchomić go we wrześniu i będzie on nosił nazwę Szwalnia Amatorów Teatru. 

Marcin Brzozowski do widowiska "Na krańcach świata" wykorzystał różne teksty Malcolma Lawry\'ego (1909-1957), brytyjskiego powieściopisarza i poety, posiadającego także obywatelstwo kanadyjskie. Lowry jako młody chłopak zaciągnął się na statek i przez kilka lat pływał po morzach Dalekiego Wschodu. Jego utwory są mocno autobiograficzne: "Ultramarynę" oparł na wspomnieniach z Dalekiego Wschodu, "Prom na Gabriolę" jest zapisem kanadyjskich przeżyć autora i jego żony. Najsłynniejsza książka artysty to "Pod wulkanem", którą zaczął pisać, gdy mieszkał w Meksyku, a ukończył w Kanadzie. Jej główny bohater zapija się na śmierć w meksykańskim upale. "Pod wulkanem" zostało sfilmowane w 1984 roku przez Johna Hustona. Teatralnej adaptacji powieści dokonał Jerzy Grzegorzewski w przedstawieniu "Powolne ciemnienie malowideł", zrealizowanym w 1985 roku w Teatrze Studio w Warszawie.
(mb)