Teatralium w Muzeum Śląskim

Program:  

25 czerwca 2011 Teren byłej kopalni „Katowice”, przyszłej siedziby Muzeum Śląskiego
Witold Wojtkiewicz, Roman Jaworski
„Cyrki i ceremonie” Teatr Mumerus 

16.00 Romantycy i awangardziści - mgr Dagmara Stanosz

16.30 Między ironią a melancholią-twórczość Witolda Wojtkiewicza -mgr Joanna Szeligowska Farquhar

17.30 Sierociniec świata i uśmiech Gwynpleina -mgr Dagmara Stanosz

18.00 spektakl Teatru Mumerus „Cyrki i ceremonie” według obrazów Witolda Wojtkiewicza

Spektakl zainspirowany obrazami Witolda Wojtkiewicza, jednego z najciekawszych i najbardziej oryginalnych polskich malarzy, zmarłego w roku 1909 w wieku 29 lat. Świat płócien, grafik i rysunków Wojtkiewicza: ludzie przemieniający się w lalki i lalki transformujące się w ludzi, tajemnicze ceremonie przemieniające się w podejrzane cyrki, powracający wciąż do magicznego kręgu obłąkani, ogrody zarośnięte bujnym, zeschłym zielskiem, drzewa pełne powieszonych pesymistów, błaźni i kapłani uwięzieni w maskach, cukiernie oferujące trujące ciasta – wszystko to znajduje swoje odbicie w teatrze aktorów, lalek, masek, klaunów i tancerzy. W przedstawieniu pada niewiele słów – wszystkie pochodzą z tekstów Romana Jaworskiego – przyjaciela Wojtkiewicza, prekursora literatury z pogranicza dwóch rzeczywistości: realnej i opartej na halucynacjach.

Obsada: Olga Przeklasa, Ewa Ryks, Karol Zapała, Robert Żurek
Scenariusz, reżyseria: Wiesław Hołdys 
Konsultacja malarska i kostiumy: Jan Polewka
Muzyka konkretu: Ewa Ryks
Projekty oraz wykonanie lalek i masek: Katarzyna Jędrzejczyk
Współpraca produkcyjna: Kinga Piechnik, Maria Śmiłek, Michał Rdzanek
Kostiumy i prace krawieckie : Beata Bobek i Elżbieta Rokita - PIN art. 

Teatr Mumerus

Skupia profesjonalnych twórców: aktorów, reżyserów, scenografów, muzyków i literatów wywodzących się ze środowiska krakowskiego. Stowarzyszenie jest członkiem EU NET ART- międzynarodowej sieci organizacji zajmujących się sztuką z siedzibą w Amsterdamie oraz Stowarzyszenia Teatrów Nieinstytucjonalnych STEN w Krakowie. Celem działania Teatru Mumerus jest rzeczywiste poszukiwanie nowych form teatralnych, łączenie teatru z innymi sztukami oraz poszukiwanie nowych przestrzeni społecznych dla istnienia teatru. Podejmując się realizacji tematów nowych, ryzykownych, dalekich od mód kulturalnych, stara się nawiązać do tradycji awangardy teatralnej.

9 lipca 2011, Muzeum Śląskie  
Stanisław Wyspiański, Jerzy Grotowski, Józef Szajna 
Teatr Laboratorium

16.00 - wykład prof. Dariusza Kosińskiego z Instytutu im. Jerzego Grotowskiego

17.00 -prezentacja filmowego zapisu spektaklu „Akropolis”

teatr telewizji- reż.James Mac Toggart, prod.Lewis Freedman dla Public Broadcaster Laboratory, New York, 1969) 82 min. na podstawie “Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego

„Akropolis” według poematu dramatycznego Stanisława Wyspiańskiego (premiera w Teatrze-Laboratorium 13 Rzędów w Opolu 10 X 1962) to jedno z najważniejszych przedstawień teatru polskiego i światowego XX wieku. Akcja dramatu zostaje przeniesiona w realia XX wiecznej Europy- z Wawelu- „tego polskiego akropolu” w „plemion cmentarzysko”- rzeczywistość obozów koncentracyjnych. Wielokrotnie omawiany i interpretowany spektakl w wielu swych aspektach wciąż pozostaje nierozpoznany. Prezentacji zapisu towarzyszył będzie wykład prof. Dariusza Kosińskiego z Instytutu im. Jerzego Grotowskiego.

Utwór Wyspiańskiego pomyślany jest jako całościowa wizja kultury śródziemnomorskiej, której znamiennym wątkom wyznaczył poeta spotkanie na Wawelu, tym polskim Akropolu. Podczas nocy rezurekcyjnej schodzą postacie z arrasów, by odegrać wielkie mity i wątki antyczne i biblijne.

reż. Jerzy Grotowski 
scenografia (kostiumy i rekwizyty): Józef Szajna
architektura sceniczna: Jerzy Gurawski
teatr telewizji- reż. James Mac Toggart
prod. Lewis Freedman dla Public Broadcaster Laboratory, New York, 1969 

13 sierpnia 2011, Muzeum Śląskie al. W.Korfantego 3
Tadeusz Kantor 
„Nigdy tu już nie powrócę” Teatr Cricot 2

16.00Przekraczanie granic. Późna twórczość malarska i teatralna Tadeusza Kantora - wykład Małgorzata Paluch Cybulska (Cricoteka)

17.00 prezentacja filmowego zapisu spektaklu teatru Cricot 2 „Nigdy tu już nie powrócę” Tadeusza Kantora

„Nigdy tu już nie powrócę”- prezentacja zapisu spektaklu teatru Cricot 2 „Nigdy tu już nie powrócę” Tadeusza Kantora, reż.tv: Andrzej Sapija, prod TVP, Cricoteka, Propaganda)

„Moim Domem było i jest moje dzieło. Obraz, spektakl, teatr, scena” pisał Tadeusz Kantor. Spektakl „Nigdy tu już nie powrócę” uznany został przez krytykę za artystyczną biografię artysty. Tadeusz Kantor występuje w nim jako Ja-we własnej osobie, opowiada o swoim życiu i twórczości, wprowadzając na scenę bohaterów z wcześniejszych przedstawień. Światowa prapremiera spektaklu miała miejsce w Mediolanie 24 kwietnia 1988 roku.

Tematem poprzedzającego prelekcję wykładu mgr Małgorzaty Paluch Cybulskiej będzie przenikanie się twórczości malarskiej i teatralnej Tadeusza Kantora w okresie drugiej połowy lat osiemdziesiątych, kiedy wyznaczenie granicy między malarstwem i teatrem było w twórczości artysty właściwie niemożliwe. Prześledzenie kilkunastu obrazów oraz kilku realizacji Teatru Cricot2 i cricotage`y wprowadzi widzów w poszukiwania wzajemnych relacji między twórczością malarską i teatralną.

W 1955 roku Tadeusz Kantor założył Teatr Cricot 2. Początkowo teatr działał w Domu Plastyków, od 1961 r. w średniowiecznych piwnicach Galerii Krzysztofory. Powstające kolejno spektakle były ściśle związane z etapami jego twórczości malarskiej. Równolegle do nich powstawały komentarze i manifesty określające etapy drogi twórczej: - "Teatr informel"; "Teatr zerowy"; - "Idea podróży"; "Teatr niemożliwy", „Teatr śmierci”. Zrealizował spektakle: „Powrót Odysa” Stanisława Wyspiańskiego, „Mątwa” przy współpracy z Marią Jaremą, ”Cyrk” Kazimierza Mikulskiego, „W małym dworku”, „Wariat i zakonnica”, „Kurka wodna”, „Nadobnisie i koczkodany” Witkacego oraz począwszy od przełomowej sztuki „Umarła klasa”- związane z osobistą historią Kantora- „Wielopole, Wielopole”, „Niech sczezną artyści”, „Nigdy tu już nie powrócę”, „Dziś są moje urodziny”.

reż.tv: Andrzej Sapija
prod TVP, Cricoteka, Propaganda

24 września 2011, Muzeum Śląskie al. W. Korfantego 3 
Stanisław Ignacy Witkiewicz 
Gębozbiory

16.00 W poszukiwaniu metafizyki, czyli Witkacy w Zakopanem- Julita Opalach, Muzeum Tatrzańskie im Dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem

17.00- - Firma portretowa +appendix- Beata Zgodzińska- Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku

18.00- „Gębowzory”, „Duszotwarzowzory, Twarzowzorca duszowy. Prezentacja trzech filmów – montaży fotografii Witkacego, reż. Stefan Okołowicz

"DUSZOTWARZOWZORY" - portrety "metafizyczne" osób bliskich i przyjaciół z lat 1910 – 1914 oraz portrety żony Jadwigi Unrug z 1923 roku wykonane przez S. I. Witkiewicza.( ok. 6 minut.)

 "TWARZOWZORCADUDSZOWY" - autoportrety S. I. Witkiewicza z lat 1899-1939 i fotografie przedstawiające artystę z lat 1890-1939, wykonane przez kilkunastu fotografów-przyjaciół. ( ok.33  minut).