Urodziny pod Giewontem

138 rocznica Witkacego i 38 Teatru Witkacego

Mija 38 lat jak Andrzej St. Dziuk, z grupą „świeżo upieczonych" absolwentów aktorstwa PWST w Krakowie, przyjechali do Zakopanego. Pod Giewontem założyli Teatr swoich marzeń przyjmując za patrona Witkacego. Tak powstała jedna z najciekawszych i oryginalnych scen w Polsce.

Mija 38 lat jak Andrzej St. Dziuk, z grupą „świeżo upieczonych" absolwentów aktorstwa PWST w Krakowie, przyjechali do Zakopanego. Pod Giewontem założyli Teatr swoich marzeń przyjmując za patrona Witkacego. Tak powstała jedna z najciekawszych i oryginalnych scen w Polsce.

Dziuk i aktorzy zakopiańskiego Teatru od samego początku preferują twórczość Witkacego, choć nie stronią od innych, ciekawych autorów. W tym roku, 38 urodziny Teatru (23 -25 lutego), zbiegną się ze 138 urodzinami Witkacego.

Rozpocznie urodzinowy przegląd (23 lutego) „Hotel utopia" - przedstawienie premierowe Andrzeja Bieniasa, ujmujące groteskowo kwestię „człowieka idealnego", obdarzonego talentami i cnotami. W świecie absurdalnym zostanie ukazana utopia próby stworzenia kogoś (czegoś?), co (kto?) byłoby środkiem zaradczym na niespełnione ambicje człowieka zwykłego.

Odklejając się od rzeczywistości, dogłębniej skupimy się na naszych tęsknotach. Poprzez postać „człowieka idealnego", spróbujemy tego, czego w realu nie skosztujemy. W poetycko - absurdalnym skrócie skomentujemy nasz los i pragnienia.

Grają Adrianna Jerzmanowska, Emilia Nagórka, Agnieszka Michalik, Kamil Joński, Krzysztof Łakomik, Piotr Łakomik, Krzysztof Najbor, Krzysztof Wnuk i Bogusław Zięba.

Po tym spektaklu, koncert: „Stańko na głos", w reżyserii Macieja Golińskiego, trochę na granicy teatru, bo po części z fragmentów trwających kilkadziesiąt godzin rozmów z Tomaszem Stańko, nagranych przez Tomasza Michałowskiego, w ciągu kilkunastu miesięcy. Tak powstał dialog o miłości, strachu i małości człowieka. Tę filozofię Stańki, zilustrują kompozycje i wykonania artysty oraz muzyka „na żywo": Macieja Obary - saksofon, Jana Pieniążka - perkusja, Kasi Pietrzko - instrumenty klawiszowe i Pawła Stachowiaka - kontrabas.

Drugiego dnia (24 lutego), w samo południe w willi Oksza Muzeum Tatrzańskiego, panel dyskusyjny: „Teatr formistyczny Witkacego". Wieczorem, w Teatrze Witkacego - grupa Heftye Productions z Oslo i spektakl „The Madonna project", w reżyserii Einar Bjørge. O pisarce Dagny Juel Przybyszewskiej, która „w drugim życiu" szuka swej tożsamości, w świecie ułudy, tęsknot i pragnień. Spektakl przybliża spuściznę literacką Juel. Na scenie: Odille Blehr jako Dagny Juel, Benjamin Lønne Røsler - Stanisław Przybyszewski i Audun Aschim Steffensen - Edward Munch.

Po przedstawieniu z Norwegii, finisaż wystawy prac Hanny Wierzbickiej - Maruty: „Gaja - obiekty". Po nim, znakomity spektakl Andrzeja St. Dziuka, na tekstach Rolanda Topora, słynnego surrealisty francuskiego, polsko - żydowskiego pochodzenia, którego dzieła plastyczne i literackie przesycają groteska i czarny humor: „Chimeryczny lokator" („Le Locataire chimérique"). Rzecz o młodym człowieku, który bezradnie i bezskutecznie sprzeciwia się rzeczywistości i ostatecznie w obłędzie utożsamia z kobietą. Występują: Joanna Banasik, Dominik Piejko, Dorota Ficoń, Katarzyna Pietrzyk, Marek Wrona, Maja Chyc - Myrmuła i Rafał Leks.

Na koniec, (25 lutego) Koncert Urodzinowy i Toast za Witkacego, Teatr Witkacego i artystów: „Szaleńców Bożych".

Do Teatru Witkacego przyjeżdżają wytrwali i stali bywalcy, przychodzą turyści i wczasowicze, którzy zjeżdżają w Tatry, na narty i po opaleniznę. Trafiają tu, zaszczepiają się i od tej pory bywają częściej. Tym bardziej, że oferta teatralna i często inna z okolic sztuki i muzyki, gonią się pod względem atrakcyjności.

Teatr Witkacego 38 lat jest schroniskiem dla „teatrałów" - jak pisał Witkacy, myśląc o aktorach, ale też o widzach. - Jeśli chcecie przeżyć coś prawdziwie ważnego, nie boicie się być sobą, nie wstydzicie myśleć inaczej, uśmiechnąć do siebie, zawsze czekamy z gorącą herbatą! - zaprasza Andrzej St. Dziuk, założyciel i dyrektor Teatru Witkacego w Zakopanem - od zawsze z tą odrobiną metafizyki, z pomocą której próbuje nas odmienić poprzez przekraczanie siebie, pozwalając piąć się dalej, aż „do samiuśkich Tater"!

Andrzej Piątek
Dziennik Teatralny Zakopane
21 lutego 2023
Portrety
Andrzej Bienias

Książka tygodnia

Zdaniem lęku
Instytut Mikołowski im. Rafała Wojaczka
Piotr Zaczkowski

Trailer tygodnia