W marcu czeka nas „Wielka wygrana"

Trwają próby do kolejnej premiery Teatru Żydowskiego (10 III 2017 r. w Klubie Garnizonowym).

Najpierw było czytanie performatywne w ramach „Przepisów domowych", których kuratorem był Mike Urbaniak. Teraz „Wielka wygrana" Szolema Alejchema, przepisana przez Martę Guśniowską, jako pełny spektakl, wchodzi do repertuaru Teatru Żydowskiego w Warszawie. Uwspółcześniona klasyka żydowska, najważniejszego autora piszącego w języku jidysz, to komedia opowiadająca o losach biednego krawca, który wygrywa wielkie pieniądze na loterii, obfitująca w liczne metafory i barwną narrację. To historia pełna atrakcyjności przekazu, wypełnionego zabawnymi dialogami, muzyką i tańcem. Czy „wielka wygrana" może nas i naszych najbliższych uszczęśliwić? Jeśli tak, to co zrobić, żeby tak się stało? A może jednak nasze szczęście zależy od tego, co myślimy, a nie od tego, jak wiele posiadamy? Może powinniśmy je odkrywać najpierw w naszym wnętrzu, a nie w materialnym świecie, który potrafi nami zawładnąć? Bo szczęście – jak mawia stare porzekadło – to nie stacja kolejowa, na której wysiadasz, lecz sposób w jaki podróżujesz. Zapraszamy Państwa w tę podróż, pełną inteligentnego dowcipu, zabawy, humoru i żartu!

Oto w jak niecodzienny sposób, ale jakże charakterystyczny dla swojej twórczości, zapowiada przedstawienie autorka, Marta Guśniowska:
Gdy poproszono mnie o napisanie kilku zdań na temat Wielkiej Wygranej ucieszyłam się – że tylko kilku. Nie lubię pisać o czymś – wolę pisać coś – lecz jak się już powiedziało A, to trzeba powiedzieć i Be i Ce i Wu razy dwa, bo i jak Wielka i jak Wygrana zarazem. Zaczęłam się przeto zastanawiać, czym tak naprawdę jest Wielka Wygrana i oczywiście wyszło mi, że dla każdego czymś innym. Dla kogoś może być rzeczywiście Wygraną w totka – lecz co to za nuda brać rzeczy takimi, jakie są wprost? Dla innych górnolotnie – Wielka Wygrana to moment, w którym spoglądając wstecz na swoje życie mówimy: „Wygrałem". Ale ja górnolotność cenię dość nisko. Myślę, że jeśli na koniec spojrzymy na swoje życie i uśmiechniemy się chytrze prawym kącikiem ust – ja się dotychczas uśmiechałam prawym, lecz teraz to kto to wie... - więc jak się tak uśmiechniemy i z satysfakcją stwierdzimy, żeśmy nie brali tego wszystkiego nazbyt serio i przez to nie mamy na koniec poczucia, że nie daliśmy się zrobić w...w konia, to z cała pewnością możemy rozpatrywać to w kategoriach Wielkiej Wygranej. Czego i sobie i Państwu życzę!

Biogramy reżysera i autorki sztuki:

Marta Guśniowska jest jedną z najczęściej wystawianych w polskich teatrach dramatopisarek tworzących dla dzieci i młodzieży. Urodziła się w 1979 roku w Międzyrzeczu Wielkopolskim. Skończyła filozofię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i po studiach była związana z tamtejszym Centrum Sztuki Dziecka i Teatrem Animacji, w którym debiutowała w 2005 roku sztuką „Baśń o Rycerzu bez Konia". Jest laureatką wielu nagród, odznaczono ją także Medalem „Zasłużona Kulturze – Gloria Artis". Od 2007 roku jest dramaturżką Białostockiego Teatru Lalek. Jej sztuki są w repertuarach kilkunastu teatrów w całym kraju.

Tomasz Szczepanek jest absolwentem Wydziału Reżyserii stołecznej Akademii Teatralnej. Jego debiutem teatralnym była w 2013 roku "Anarchistka" Davida Mameta w Teatrze Studio w Warszawie, gdzie pracował także jako konsultant literacki. Jest doktorantem w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim.