W starym, dobrym stylu
"Jak w starym kinie" Teatr im. J. Kochanowskiego w OpoluNowe wydarzenie kulturalne, przygotowane przez Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu, ożywia wspomnienia i przenosi w miniony czas, a to za sprawą Grażyny Rogowskiej, której wykonanie piosenek Mieczysława Fogga można podziwiać w recitalu "Jak w starym kinie".
Półmrok. Szum projektora. Odliczanie: siedem, sześć, pięć.. Zaczyna się film. Na tle ekranu, na którym ożywają fragmenty niemych filmów i czarnobiałych zdjęć, pojawia się sylwetka aktorki. Głosem mocnym, o charakterystycznej barwie, otwiera recital piosenką „W małym kinie”. Później przychodzi czas na humorystyczne i pogodne utwory, które stopniowo nabierają coraz bardziej nostalgicznego nastroju. W każdym z nich Rogowska potrafi właściwymi sobie środkami wytworzyć stosowny klimat. Z wystudiowaną manierą, właściwą gwiazdom starego kina, dozuje patos w najlepszym stylu. Teatr to gra, to konwencja, zgadzamy się zatem na tę umowę i nikt nie pyta, czy łzy były prawdziwe, czy też nie. Ważne, że to działa i pozwala wywołać emocje.
Scenografia, dobrana do charakteru epoki, jaką przywołują autorzy spektaklu, stanowi świetną oprawę widowiska. W słabym świetle majaczą proste sprzęty: gramofon, pianino, rząd starych kinowych foteli, na których, za sprawą filmowych projekcji, zasiadają „duchy” widzów. Elementy proste, ale sugestywne.
Entuzjazm i ciepłe przyjęcie tego recitalu potwierdza zarówno jego świetną realizację, jak i potrzebę opolskiej widowni, która chce obcować z wartościowym dziełem w stylowej oprawie. Oczywiście nie bez znaczenia dla żywego zainteresowania, jakim cieszy się spektakl, pozostaje nazwisko samego Mieczysława Fogga. To zapewne dla niego na widowni zasiada głównie pokolenie, które może go pamiętać najlepiej. Realizatorzy dedykują finałową scenę piosenkarzowi, oddając mu głos w „Ostatniej niedzieli”, gdy nagle taśma filmowa urywa się i nie pozwala dokończyć piosenki. Zupełnie jak w starym kinie.
