W Teatrze Ateneum nowy tytuł dla najmłodszych

Pierwsza tegoroczna realizacja katowickiej sceny lalkowej oparta jest na motywach jednej z najbardziej znanych baśni Hansa Christiana Andersena. Pisklę łabędzia, które wykluło się w kaczej rodzinie nie może znaleźć sobie miejsca wśród odrzucających je zwierząt – niepodobne do żadnego z nich, nigdzie nie pasuje. Bezskutecznie próbuje odnaleźć się w otaczającym je świecie, przekonać się, kim naprawdę jest.

Jak mówi w spektaklu narratorka:
„Brzydkie kaczątko długo chciało być kimś innym.
Żółciutką kaczuszką,
silnym orłem,
małym pisklakiem.
Nie wiedziało, że ono samo jest wyjątkowe.
Nie wiedziało, że gdzieś tam zawsze był ktoś, kto na nie czekał".

Przedstawienie porusza temat akceptacji, empatii i otwartości na drugą istotę.
Zrealizowane w konwencji teatru lalek (z obecnością żywego planu), adresowane jest do najmłodszych widzów (od 3 lat).

Nad scenicznym kształtem baśni pracują: Anita Piotrowska (autorka scenariusza, reżyserka i scenografka), Maciej Cempura (kompozytor), Prot Jarnuszkiewicz (reżyser światła) i Błażej Twarowski (konsultant ruchu scenicznego). 
__

Anita Piotrowska – reżyserka, scenografka, ilustratorka, absolwentka reżyserii teatru lalek i technologii teatru lalek Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie filia w Białymstoku.
Tworzyła m.in. w Teatrze Animacji w Poznaniu, Białostockim Teatrze Lalek, Teatrze Groteska w Krakowie, Teatrze Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie czy Teatrze Śląskim w Katowicach. Brała udział w projektach zagranicznych w Czarnogórze i Afryce. Współpracowała z festiwalem Łódź Czterech Kultur, Warszawską Jesienią, Międzynarodowym Festiwalem Szkół Lalkarskich LALKANIELALKA oraz Międzynarodowym Festiwalem Sztuki Lalkarskiej w Bielsku-Białej.
Jest laureatką nagród za spektakl „Włosy Mamy" (za scenografię na 36. Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym Walizka w Łomży i za najlepsze przedstawienie dla dzieci na XXVIII Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Lalek SPOTKANIA w Toruniu) oraz stypendystką prezydenta miasta Białegostoku. Jej spektakle „Wszechświaty mojego taty" oraz „5 i pół człowieka" zakwalifikowały się na II i III Festiwal Plastyki Teatrów Lalki i Formy w Słupsku. Interesuje się sztuką dla dzieci, książką artystyczną i tworzeniem lalek.

Maciej Cempura - absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej w Płocku oraz białostockiej filii Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, gdzie obecnie pracuje jako asystent. Ukończył również studia podyplomowe w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk na kierunku historia muzyki i współczesna kultura muzyczna.
Tworzył muzykę do licznych spektakli teatralnych, współpracując z takimi scenami, jak: Śląski Teatr Lalki i Aktora Ateneum, Teatr Żydowski w Warszawie, Teatr Lalek Arlekin w Łodzi, Opolski Teatr Lalki i Aktora, Teatr Lalek Banialuka w Bielsku-Białej, Teatr Animacji w Poznaniu, Białostocki Teatr Lalek czy Teatr Dramatyczny w Białymstoku. Szczególnie ważne było przedstawienie „Ballady i romanse ver. 2022" w reżyserii Roksany Miner zrealizowane w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu, które zakwalifikowało się do Ogólnopolskich Konfrontacji Teatralnych 2023 (finału Konkursu „Klasyka Żywa").
Współtworzył również spektakle teatrów niezależnych, w tym nagradzany „Romans" w reżyserii Natalii Sakowicz. Jest twórcą solowego koncertu „Metal" opartego na dźwiękach przedmiotów codziennego użytku, za który był nominowany do Nagrody POLUNIMA.
Od wielu lat współpracuje z kompozytorem Piotrem Klimkiem. Jednym z najważniejszych wspólnych projektów jest koncert „Livet", łączący cztery kultury: ukraińską, polską, saamską i bułgarską, prezentowany w Polsce i Oslo w 2023 roku.

Prot Jarnuszkiewicz - urodził się w 1977 roku w Warszawie. Studia wyższe odbył w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej na kierunku Realizacja Obrazu Filmowego, Telewizyjnego i Fotografia w trybie stacjonarnym. Studiował pod przewodnictwem między innymi prof. Ewy Braun, prof. Mieczysława Jahody, prof. Andrzeja Jaroszewicza, prof. Witolda Sobocińskiego i prof. Jerzego Wójcika.
Profesor zwyczajny sztuki. W latach 2016-2020 Dziekan Wydziału Sztuki Mediów, zaś w okresie 2020-2024 Prorektor ds. Współpracy Zewnętrznej i Promocji Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Prowadzący Pracownię Relacji Wizualnych, której absolwenci czterokrotnie zdobywali tytuł najlepszego dyplomu ASP. Wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej. Za swoje zasługi dla rozwoju dydaktycznego i naukowego Akademii pięciokrotnie wyróżniony nagrodą Rektora ASP w Warszawie, w tym najwyższą z przyznawanych, Pegazem.
Działa twórczo na dwóch polach. Pierwszym z nich jest fotografia artystyczna i formy wideo. Zrealizował liczne autorskie projekty fotograficzne, z których najważniejsze to: „Portret Rodzinny", „Trwanie Przestrzeni", „Nieobecność", „Hommage dla Piotra Łazarkiewicza", „Perfectly Happy People", „For a moment I had everything" oraz „In the meantime". Zorganizował kilkadziesiąt wystaw w Polsce i zagranicą, m.in. we Francji, Gruzji, Korei Południowej, Litwie, Niemczech, USA.
Jest autorem licznych publikacji i wydawnictw, w tym monograficznych: „Przeszłość i Teraźniejszość" (2015) i „For a moment I had everything" (2020).
Jego prace znajdują się w kilkudziesięciu kolekcjach prywatnych i muzeach w kraju i zagranicą.
Drugim torem jego rozwoju artystycznego jest reżyseria światła i projekcji wideo w spektaklach teatralnych. Od 2007 współpracuję z takimi scenami, jak: Teatr Rozmaitości, Teatr Wielki czy Teatr Narodowy w Warszawie, Teatr Nowy w Poznaniu, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Przez ponad dziesięć lat działalności na tym polu zrealizował blisko pięćdziesiąt projektów reżyserii światła, pracując z reżyserami: Izabelą Cywińską, Grzegorzem Bralem, Zbigniewem Brzozą, Andrzejem Domalikiem, Robertem Drobniuchem, Natalią Korczakowską czy Bogusławem Lindą.
Tutor w programie Gaude Polonia. W latach 2017-2018 członek zespołu eksperckiego ds. oceny wyników realizowanych zadań badawczych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od 2019 roku ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
Za swój wkład w kulturę polską został odznaczony Brązowym i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Błażej Twarowski, urodzony w Białymstoku, rocznik 1989. Aktor, tancerz, twórca ruchu scenicznego. Absolwent Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku.
W latach 2015-2021 był członkiem zespołu Teatru Lalki i Aktora Kubuś w Kielcach, obecnie występuje gościnnie na scenach warszawskiego Teatru Lalek Guliwer i Teatru Lalek Arlekin w Łodzi. Od 2011 jest członkiem zarządu Fundacji Teatr Latarnia oraz aktorem działającego przy niej teatru.
Swoje artystyczne aspiracje od zawsze wiązał z tańcem; jako twórca choreografii eksploruje różne jego nurty, łącząc wieloletni warsztat z doświadczeniem teatralnym.
Współpracował m.in. z reżyserami: Robertem Drobniuchem („Robinson" Anny Andraki w katowickim Ateneum, „Sen na gapę" Grzegorza Uzdańskiego w Teatrze Guliwer w Warszawie, „Oskar i rzeczy" Andrusa Kivirähka w szczecińskiej Pleciudze), Anitą Piotrowską („Włosy Mamy" Gro Dahle w Teatrze Banialuka w Bielsku-Białej, „Niezapominajka. Wojna, która zmieniła Rondo" wg Romany Romanyszyn i Andrija Łesiwa w Guliwerze, „Babcia" w Olsztyńskim Teatrze Lalek), Roksaną Miner („Ballady i romanse ver. 2022" Adama Mickiewicza w wałbrzyskim Teatrze Lalki i Aktora) czy Markiem Zákosteleckým („Niezwykła historia Sebastiana Van Pirka" Marcina Wichy w Teatrze Guliwer, „Koziołek Matołek w Afryce" wg Kornela Makuszyńskiego w bielskiej Banialuce).
__

Na scenie zobaczymy czworo aktorów: Urszulę Gołdowską (w roli tytułowej) oraz Krystynę Nowińską, Aleksandrę Zawalską i Michała Skibę.