Weekendowe polecenia Dziennika Teatralnego - Białystok
Weekendowe polecenia Dziennika Teatralnego - Białystok: 13-15.10.2023 r.Co czeka na widzów w białostockich teatrach w najbliższy weekend (13-15.10)? Są propozycje zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych widzów. Naprawdę jest w czym wybierać.
„Kulki" opieka artystyczna Jacek Malinowski – Białostocki Teatr Lalek
13 października – godz. 9.00
14 października – godz. 16.00
15 października – godz. 11.00
BTL zaprasza najmłodszych na wyprawę w świat kolorowych kulek, które niczym atomy tworzą tajemnicze materialne krainy. W wielości barw i plątaninie dźwięków pojedyncze kuliste elementy łączą się w zadziwiające kompozycje wzbogacając tym samym teatralny wszechświat.
Czy w tak wielobarwnej rzeczywistości, poznając i oswajając otoczenie, łatwo odnaleźć prawdziwego przyjaciela? (materiały BTL)
„Symulator" reż. Tomsa Legierski – Białostocki Teatr Lalek
13 października – godz. 10.30
„Symulator" to gra, która oferuje doświadczenie prawdziwego życia w wirtualnym świecie. Co takie doświadczenie może nam dać i co odebrać? Czy jest to zwykła gra i zabawa? Kiedy przestaje być już zabawą?
„Symulator" powstał na podstawie wywiadów z uczniami szkół średnich w dwóch czeskich miastach: w Pilźnie i Plasach. Reżyser Tomsa Legierski oraz dramaturżka Petra Kosova przeprowadzili serię dyskusji z uczniami w wieku od dwunastu do szesnastu lat o tym, czego doświadczają, kiedy czują się zdradzeni, co odbierają jako niesprawiedliwość, co ich boli i co postrzegają jako przeszkody w komunikacji z dorosłymi. Spotkali się także z nauczycielami, psychologami szkolnymi i rodzicami. I wreszcie, wspólnie z polskimi aktorami, ożywili własne wspomnienia i doświadczenia oraz szukali sposobów na zrozumienie nastolatków - zarówno polskich, jak i czeskich. Dorastanie jest procesem skomplikowanym, zarówno dla dzieci, jak i dla ich rodziców.
„Symulator" jest pierwszą częścią polsko-czeskiej koprodukcji „Symulator. Snowball" w ramach europejskiego projektu ConnectUp.
„Z głową byka" reż. Robert Jarosz – Białostocki Teatr Lalek
14 października – godz. 18.00
Scenariusz sztuki autorstwa Roberta Jarosza nawiązuje do historii Tezeusza, bohatera mitologii greckiej. Urodziła go i wychowała trojzeńska księżniczka Ajtra. Jego boskim ojcem był Posejdon, a ziemskim – panujący w odległych Atenach król Egeusz. Syn bardzo pragnął poznać swego ojca i wyruszyć na spotkanie z nim. Najpierw jednak musiał dorosnąć, nabrać sił.
„Będziesz mógł wyruszyć do Aten, gdy podniesiesz ten głaz" – powiedziała Ajtra wskazując na olbrzymią skałę. „Pod tym głazem twój ojciec ukrył prezent dla ciebie". „Dlaczego wybrał tak wielki głaz?" – dopytywał Tezeusz. „Chciał być pewien, że nim wyruszysz w dorosłość, będziesz doskonale panował nad swym silnym ciałem" – odpowiedziała mu matka.
W tym labiryncie naszpikowanej mitologią historii rozgrywającej się na dwóch planach widz może się nieco zagubić – niczym w labiryncie. Jednak w tym spektaklu dochodzi do ciekawych zestawień – współczesnego zagubienia i klasycznego porządku, przeszłości i przyszłości, upadku i zwycięstwa.
„Kaszalot" reż. Anna Retoruk – Białostocki Teatr Lalek
15 października – godz. 18.00
Kto robi teraz lalki własnoręcznie, z potrzeby serca? – to pytanie wielokrotnie powraca w spektaklu „Kaszalot" w reżyserii Anny Retoruk, który wystawia Białostocki Teatr Lalek. Okazuje się, że są takie osoby, które mają serce do lalek. Przecież gdy robi się coś z sercem, to z niczego, można stworzyć cały świat.
Jedną z osób, która ma serce do lalek jest z pewnością Marta Guśniowska, dramaturg Białostockiego Teatru Lalek i autorka tekstu „Kaszalot". Nie ukrywa, że sama robi lalki. Chciała wykonać lalkę lisa dla swojego partnera. Lis do końca nie wyszedł. Miał spiczasty ryjek, był brązowy i w dodatku wypełniony kaszą gryczaną. Istny kaszalot. Autorka przyznaje, że tekst „Kaszalota" przeleżał kilkanaście lat w szufladzie, bo wiele osób bało się go zrobić. Nie wiedziało, jak pokazać go na scenie. Tekstem zainteresowała się jednak młoda reżyserka Anna Retoruk i tak „Kaszalot" z powodzeniem trafił na białostocką scenę.
Kierunek Wschód VII – Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki
13 października – godz. 18.00
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N
„Szept" Grupa Teatralna Kupala?cy, (Białoruś)
Spektakl od lat 14.
14 października – godz. 18.00
Kino Ton, Rynek Kościuszki 2
„HA*L*T" Kijowski Akademicki Teatr Dramatu i Komedii na Lewym Brzegu Dniepru – Left Bank Theater (Ukraina)
Spektakl od lat 18.
15 października – godz. 18.00
Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N
„Światło w ciemności" Teatr Tutejszy (Białoruś)/Fundacja Tutaka (Polska)
Spektakl od lat 16.
Festiwal Kierunek Wschód VII jest projektem niekomercyjnym i wstęp na wszystkie spektakle jest bezpłatny. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc, obowiązują wejściówki
Program: http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/program-festiwalu-142.html
„Wariacje enigmatyczne" reż. Piotr Dąbrowski – Nie Teatr
14 października – godz. 19.00
W willi na wyspie Rosvannoy położonej na Morzu Norweskim, pod kręgiem polarnym, tuż przed nastaniem sześciomiesięcznej pory nocnej, spotykają się dwaj mężczyźni. Piotr Cyrwus i Piotr Dąbrowski koncertowo grają bohaterów sztuki Erica-Emmanuela Schmitta, którym w tle towarzyszy znamienny utwór - "Wariacje enigmatyczne" Edwarda Elgara. A emocje nie opadają ani na moment.
Przed nami pełne emocji spotkanie Abela Znorko - wybitnego pisarza, noblisty i odwiedzającego go dziennikarza - Erika Larssena. Będziemy świadkami wspaniałej gry aktorskiej, emocjonującego pojedynku dwóch twardzieli, którzy okazują się jednak wrażliwcami, kiedy między nich wkracza kobieta. Zaskakujące zwroty akcji, napięcie graniczące z przemocą powodują, że nad sztuką unosi się wątek sensacyjny.
"Wariacje enigmatyczne"
Autor: Eric Emmanuel-Schmitt
Przekład: Barbara Grzegorzewska
Reżyseria: Piotr Dąbrowski
Występują:
Piotr Cyrwus jako Eric Larssen
Piotr Dąbrowski jako Abel Znorko
Premiera: 15 stycznia 2022 r., Nie Teatr
Eric-Emmanuel Schmitt o swojej sztuce:
„Wariacje enigmatyczne" to niewątpliwie najbardziej autobiograficzna z moich sztuk. Tak jak Abel. poznałem zdradę, cierpiałem długotrwałe kłamstwa, osamotnienie. aż wreszcie znalazłem schronienie w pisaniu. Tak jak Erik, poznałem miłość prostą, skromną, codzienną, która towarzyszy ukochanej osobie w chorobie aż do śmierci. Tak jak obaj doświadczyłem -znosiłem - grę masek. zastępowanie tożsamości, miłość, która niekoniecznie idzie w parze z apetytem seksualnym, ten niepokój, tę utratę siebie, która pozwala, w końcu, znaleźć więcej niż samego siebie. Często użyczałem tym dwóm postaciom moich labiryntów uczuciowych.
Koncert Alicja Janosz Dzieciom – Nie Teatr
15 października – godz. 16.00
Jej misją jest dawanie dzieciom radości dzięki muzyce. Wraz z narodzinami synka Tymka Alicja Janosz odkryła nowe możliwości, a pomysły na rymowanki i piosenki sprawiły, że krok po kroku powstał rodzinny projekt „Alicja Janosz Dzieciom". Na pełen ciepła i radości oraz idealnych do wspólnego śpiewania piosenek koncert zapraszamy do Nie Teatru 15 października.
Alicja Janosz debiutowała na scenie jako 8-latka. Mając 15 lat wygrała „Szansę na Sukces", a w wieku 17 lat – pierwszy Polski talent-show pt. „Idol". Prędko ukazała się jej debiutancka płyta „Ala Janosz". Potem przyszły jeszcze dwa solowe albumy „Vintage" i „Retronowa" oraz dwa krążki z zespołem Hoo Doo Band, z którym zagrała mnóstwo koncertów, status Złotej Płyty i nominację do Fryderyka.
Wraz z narodzinami synka Tymka Alicja przestawiła nieco tory działania, od prawie 3 lat pracuje z dziećmi w Wolnej Szkole oraz prowadzi warsztaty wokalne dla maluszków i dla młodzieży. Dzięki pracy z dziećmi powstał wyjątkowy dla niej projekt Alicja Janosz Dzieciom. Na koncercie usłyszeć można piosenki, które zostały wydane na płycie pod tym samym tytułem. To rodzinny projekt, bo producentem krążka i współautorem większości piosenek jest mąż Alicji – Bartek Niebielecki, a Tymek wziął udział w nagraniach i jako pierwszy recenzował nagrania.
Alicja w piosenkach porusza ważne dla dzieci tematy jak higiena („Czyste disco"), potrzeba ruchu („Tańcz"), oswajanie strachu („Funky duszek") czy doświadczenie różnych emocji („Śnieżna kulka"). Podczas występów Alicja znakomicie nawiązuje kontakt z dziećmi, zachęca do ruchu, a proste choreografie ułatwiają śpiewanie i zapamiętywanie tekstów piosenek. (materiały Nie Teatru)