Wernisaż wystawy GEST

I Program (1961, reż. Aleksander Sobieraj) składał się z kilku solowych etiud wzorowanych na mimodramach Marcela Marceau pt. Rzeźbiarz, Chirurg, Malarz, Kain i Abel, Pojedynek, w 1963 roku został poszerzony o Milusińskich, Żołnierza, Wojnę. Program ten przyniósł GEST-owi w 1964 roku drugą nagrodę na Światowym Festiwalu Teatrów Studenckich w Nancy (Francja). II Program Mowa ciszy (1964, reż. Jerzy Puzilewicz) i kolejne – Ich Oblicza (1965, reż. zbiorowa pod kier. Ludmiły Dąbrowskiej), Dokąd (1966, reż. zbiorowa) to próby samookreślenia się artystycznego i czas wypracowywania cech charakterystycznych GEST-u: inspiracja otaczającą rzeczywistością, satyryczne zacięcie oraz zasada kolektywnej pracy.

Sukcesy i nagrody zdobywane w kraju i za granicą dopingowały zespół do szukania własnej, oryginalnej formy ekspresji, do przekraczania granic ilustracyjności, do tworzenia własnego języka ruchu z pogranicza myśli i emocji. W 1965 roku kierownikiem teatru został Andrzej Leparski, a GEST zmienia formułę swoich przedstawień od wieloelementowych składanek - Studia (1968, reż. zbiorowa pod kier. Andrzeja Leparskiego) po spektakle będące jednorodną wypowiedzią artystyczną o pogłębionej interpretacji. Po inspirowanym historią Joanny d'Arc Procesie (1969, reż. Andrzej Leparski) GEST skupił się, zgodnie z ideologią teatru otwartego, na współczesnym życiu. Hyde Park (1970,reż. Andrzej Leparski) włączył GEST w nurt studenckiego teatru zaangażowanego także politycznie. Karuzela (1970, reż. Andrzej Leparski) to początek nowej estetyki teatru: przekroczenie bariery scenicznej i wypracowanie nowej, opartej na interakcji, techniki oraz prowadząca rola tworzonej na żywo muzyki, współudział publiczności. „Grupa Mlodych" przygotowała własną premierę – Rondo (1972, reż. Slawomir Sywak). W 1974 roku powstały Psy (reż. Andrzej Leparski), w 1978 Ślepcy (reż. Andrzej Leparski, współpr. Janusz Stankiewicz) dwa najdojrzalsze i najbogatsze zarówno formalnie jak i intelektualnie spektakle GEST-u. W 1978, czwartym i ostatnim kierownikiem teatru został Janusz Stankiewicz. Dwie ostatnie premiery to Poczekalnia (1980, reż. Artur Babiarz) i Próby (1985, reż. Haliny Korczak).

W czasie 35 lat działalności Studencki Teatr Pantomimy GEST przygotował 12 premier, zrealizował kilkadziesiąt etiud i programów studyjnych, był wielokrotnie nagradzany w kraju i za granicą (m. in. na festiwalach w Nancy, Leeds, Stambule, Wrocławiu, Krakowie, Toruniu), gościł na krajowych i zagranicznych festiwalach, występował m. in. we Francji, Finlandii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Turcji, ZSRR, NRD, Austrii, Hiszpanii, na Węgrzech. W latach 1974- 77 GEST współorganizował Międzynarodowe Warsztaty Twórcze Mimów.

Zespół rozwiązano w czerwcu 1995 roku reorganizując ruch kulturalny na Politechnice Wrocławskiej.