Wiosna w Teatrze Telewizji

Po latach przerwy do pracy w Teatrze Telewizji wraca Wojciech Smarzowski. Wyreżyseruje przedstawienie "Winny" na podstawie tekstu Stanisława Brejdyganta, który zagra też główną rolę. W Teatrze TV zadebiutuje jako reżyser Paweł Demirski, który przygotuje inscenizację swojej sztuki "W imię Jakuba S". W obsadzie spektaklu.: Jacek Poniedziałek, Małgorzata Kożuchowska, Marcin Czarnik, Filip Pławiak, Marta Malikowska, Monika Frajczyk, Marcin Bubółka. Również po raz pierwszy jako reżyser w Teatrze TV wystąpi Jan Holoubek, który zrealizuje klasyczny dramat Maxa Frischa "Biedermann i podpalacze" z Andrzejem Sewerynem z roli tytułowej. Krzysztof Zanussi przedstawi autorski spektakl "CV" z Marcinem Hycnarem i Jędrzejem Hycnarem.

Specjalnym wydarzeniem będzie projekt, przygotowany przez Agnieszkę Glińską "Po co ten spacerek?", w którym wiersze polskich poetów przedstawi Maja Komorowska. Premiera tego spektaklu zainauguruje cykl widowisk poetyckich w Teatrze TV.

Teatr Telewizji wiosną będzie kontynuował rejestracje najważniejszych przedstawień z teatrów. Wiosenną ramówkę otworzyło "Pogo" Jakuba Sieczki w reżyserii Kingi Dębskiej (przeniesienie z Teatru Polonia w Warszawie). Po 33 latach od pierwszej telewizyjnej rejestracji pokażemy także kultowy "Kwartet dla czterech aktorów" Bogusława Schaeffera w reżyserii Mikołaja Grabowskiego oraz "Melodramat" Anny Smolar z Teatru Powszechnego w Warszawie. W czasie zakwitu kasztanów, czyli jeszcze przed maturami zaprosimy widzów – w każdym wieku! – na "Zemstę" Aleksandra Fredry w reżyserii Michała Zadary i z Maciejem Stuhrem w jednej z ról – przeniesienie z Teatru Komedia w Warszawie. W maju TVP Kultura zaprosi na premierę przedstawienia "Cezary idzie na wojnę", zrealizowanego przez Cezarego Tomaszewskiego.

W dalszych planach jest rejestracja specjalnie wznowionego przedstawienia "Wycinka" Thomasa Bernharda w reżyserii Krystiana Lupy.

Premierom poniedziałkowego Teatru TV nadal będzie towarzyszyć cykl Postscriptum, czyli rozmów z twórcami prowadzonych przez Grażynę Torbicką i Agnieszkę Szydłowską. Planujemy też inaugurację cyklu podcastów Teatru Telewizji prowadzonych przez Jana Czaplińskiego, które pozwolą na poszerzanie kontekstów prezentowanych w ramówce spektakli, a także pogłębienie prowokowanych przez nie refleksji.

Ale to nie wszystko! Wiosną zapraszamy widzów na odświeżoną stronę internetową Teatru Telewizji, która poza nowym wyglądem zyskała także nowe funkcjonalności, ułatwiające śledzenie aktualności i umożliwiająca oglądanie dostępnych spektakli bezpłatnie. Nowa strona otworzy również dostęp do bogatego archiwum spektakli Teatru TV.

17 marca rozpoczniemy nabór tekstów do I edycji konkursu na scenariusz Teatru Telewizji „Narracje nieobecne". Tematem wokół którego skupią się autorzy i autorki będzie pandemia COVID. Werdykt ogłoszony zostanie podczas tegorocznego Festiwalu „Dwa Teatry" , a zwycięski tekst zrealizowany na telewizyjnej scenie.

Znamy już także festiwalowe daty: XXIV edycja Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry" w Sopocie zaplanowana została w dniach 27 – 30 czerwca 2025. Będzie podsumowaniem mijającego sezonu i wielkim świętem Teatru Telewizji, z szeregiem imprez towarzyszących i dyskusji oraz Finałową Galą transmitowaną w TVP Kultura. Tego samego dnia TVP1 pokaże spektakl, który zdobędzie Grand Prix.

"Kwartet na czterech aktorów"
17 marca, TVP1 godz. 20:30
Nowa realizacja telewizyjna kultowego spektaklu Bogusława Schaeffera ze sceny Teatru STU, w którym 26 października 1991 roku odbyła się jego premiera. Ta zabawna historia o czterech aktorach poszukujących istoty życia, teatru i sztuki jest wspaniałym popisem gry z różnymi konwencjami i mistrzowskich improwizacji grających artystów. Ambitna próba znalezienia uniwersalnego i niepodważalnego ideału sztuki w miarę rozwoju spektaklu przemienia się w nieprzewidywalną grę z widzem, pełną żartów, przekomarzania i prowokacji, w trakcie której nikt nie może się czuć bezpieczny – ani aktorzy, ani publiczność odważnie włączana do przedstawienia. Fenomen tego spektaklu polega na tym, że grany jest przez lata w tej samej obsadzie, a obecna inscenizacja jest powrotem do tytułu po 33 latach od pierwszej realizacji telewizyjnej.
„Wchodzi czterech facetów na scenę, usiłują stworzyć idealny kwartet, jakieś przedstawienie, pokazać się z jak najlepszej strony i wszystko się, co chwilę rozwala, rozbija" - Mikołaj Grabowski.
Bogusław Schaeffer
Kwartet na czterech aktorów
opracowanie tekstu i reżyseria: Mikołaj Grabowski
realizacja telewizyjna: Józef Kowalewski
scenografia: Marek Braun
muzyka: Bogusław Schaeffer
obsada: Mikołaj Grabowski (I Skrzypce), Jan Frycz (II Skrzypce), Andrzej Grabowski (Altowiolista), Jan Peszek (Wiolonczelista).
czas ok. 70'

"Po co ten spacerek?"
14 kwietnia, TVP1 godz. 20:30
Inscenizacja inaugurująca powrót do Sceny Poetyckiej Teatru Telewizji opiera się na kameralnym spotkaniu z Mają Komorowską, wybitną aktorką, poprzez jej ukochane wiersze. Całość będzie montażem dwóch rzeczywistości. W jednej Maja Komorowska, w przestrzeni neutralnej, będzie czytać wiersze poetek i poetów polskich
– od Czesława Miłosza, przez Tadeusza Różewicza, Jarosława Iwaszkiewicza, Zbigniewa Herberta, Mirona Białoszewskiego i Wisławę Szymborską, Annę Świrszczyńską do Urszuli Kozioł. Równolegle na drugim planie toczyć się będzie intymna rozmowa z wspaniałą aktorką w jej prywatnym domu , którą Agnieszka Glińska prowadzi w oparciu o książkę „Pejzaż. Rozmowy z Mają Komorowską dawne i nowe" autorstwa Barbary Osterloff. Dialog obu artystek będzie próbą odpowiedzi na pytanie co jest ważne w życiu. Tytuł „Po co ten spacerek?" pochodzi z jednej z opowieści, które usłyszymy.

„Im bardziej posuwamy się w czasie, im ta droga jest dłuższa, tym częściej wracamy do lat, w których wszystko było jeszcze możliwe. Te powroty w nas... do wspomnień, do ludzi, których już z nami nie ma. To poczucie, że coś przeminęło – ten brak – jest ważny. Nie można się go pozbawiać, ale można starać się go dopełniać. Dopełniać ten brak. Czy nie dlatego tworzymy?"— Maja Komorowska

wybór wierszy Maria Topczewska
scenariusz telewizyjny i reżyseria: Agnieszka Glińska
zdjęcia: Maciej Edelman
współpraca scenograficzna: Magdalena Maciejewska
obsada: Maja Komorowska, Agnieszka Glińska
czas: ok. 60 min.

"Zemsta"
28 kwietnia, TVP1 godz. 20:30
Michał Zadara stworzył w Teatrze Komedia współczesną inscenizację najbardziej znanej sztuki Aleksandra Fredry, pozostając jednocześnie wiernym oryginałowi w warstwie literackiej. Klimat przedstawienia nawiązuje do amerykańskiego kina gangsterskiego lat czterdziestych.
To już nie jest tylko krytyczny, lecz jednocześnie dobrodusznie nakreślony portret naszych sarmackich wad i słabości. Konflikt Cześnika Raptusiewicza i Rejenta Milczka, przypomina walkę gangów o władze, wpływy i pieniądze. Cześnik hołduje przemocy fizycznej, rejent zastępuje rozwiązania siłowe literą prawa. Jednak obaj są w swoich działaniach tak samo bezwzględni, czy to w kontekście sporu o nieruchomość, czy to w kwestiach związanych z miłością.
Aleksander Fredro
Zemsta
Przeniesienie spektaklu z Teatru Komedia w Warszawie, premiera: 19.04. 2024
reżyseria: Michał Zadara
realizacja: Józef Kowalewski
scenografia: Robert Rumas
kostiumy: Pola Gomółka
choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk
montaż: Beata Barciś
obsada: Maciej Stuhr (Papkin), Arkadiusz Brykalski (Cześnik Raptusiewicz), Bartosz Porczyk (Rejent Milczek), Barbara Wysocka (Podstolina), Filip Lipiecki (Wacław), Paulina Szostak (Klara), Monika Cieciora (Śmigalski), Mikołaj Woubishet (Dyndalski), Damian Mirga (Perełka, Ochroniarz, Barman), Robert Ostolski (Mularz I), Paweł Stefaniak (Mularz II), Krzysztof Iwański (Mularz III)
czas: ok 120'

"Winny"
5 maja, TVP1 godz. 20:30
Spektakl Wojciecha Smarzowskiego jest adaptacją tekstu monodramu autorstwa Stanisława Brejdyganta, którego premiera teatralna odbyła się 8 czerwca 2018 roku w warszawskim Teatrze Polonia. Bartek Sowiński, główny bohater Winnego, po latach dźwigania potwornej tajemnicy, wymusił na prokuraturze skazanie go za zabójstwo popełnione w czasie II wojny. Zabił dwoje bliskich mu ludzi – Żydów, których ukrywał w swoim domu przed Niemcami. Dlaczego to zrobił? Dlaczego człowiek o szlachetnym sumieniu dokonał tak okrutnej zbrodni?
W 1971 roku – odsiadując wyrok w więzieniu – Sowiński dostaje magnetofon i zgodę na zapisanie swoich niezwykłych wyznań. Włącza magnetofon i zaczyna mówić. Więzienne nagrania to nie tylko prosta relacja „jak zabił" lecz przede wszystkim wejście w labirynt niezwykłych i bolesnych wspomnień bohatera. Sowiński nagrywa swoje wyznania dla dwuletniego wnuka Marcinka. Mijają lata i taśma z nagraniami trafia do adresata, który ma już 56 lat i jest księdzem. Zabieg adaptacyjny Smarzowskiego polega na tym, że akcja spektaklu rozgrywa się w dwóch planach, które się nawzajem dopełniają i przeplatają. Równolegle do spowiedzi Sowińskiego toczy się historia dojrzałego księdza Marcina. Świat wspomnień dziadka intensywnie wkracza w świat wnuka, a przeszłość miesza się z współczesnością. Dla Sowińskiego wyrok miał być odkupieniem winy, która na nim ciążyła. A czym jest dla księdza Marcina odsłuchiwanie taśmy z przeszłości? Czy tylko spowiedzią dziadka i poznaniem jego tragicznej historii czy też uruchomieniem lawiny kłamstw i prawd o nim samym i świecie współczesnym.
Realizacja Winnego jest powrotem po prawie dwudziestu latach Wojciecha Smarzowskiego do Teatru Telewizji.

Stanisław Brejdygant
Winny
Adaptacja i reżyseria: Wojciech Smarzowski
zdjęcia: Paweł Tybora
scenografia: Marek Warszewski
kostiumy: Magda Rutkiewicz-Luterek
montaż: Krzysztof Komander
obsada: Stanisław Brejdygant (Bartek Sowiński), Dariusz Toczek (Ksiądz Marcin), Szymon Kukla (Ksiądz Sebastian), Agnieszka Matysiak (Gosposia księdza Marcina/Kobieta), Michał Czernecki (Ksiądz od czarnej roboty), Zdzisław Wardejn ( Arcybiskup Jędruszewski), Wojciech Błach (Ksiądz Woźniak), Konrad Szymański (młody Bartek Sowiński), Elżbieta Jarosik (Matka Sowińskiego), Alicja Czarnik ( Sara/Opiekunka), Aleksander Sajewski (Samuel/LGBT+), Maria Sobocińska (Zakonnica), Henryk Gołębiewski (Smakosz), Przemysław Przestrzelski (Burmistrz), Magda Pociecha (Kobieta, która się zabezpieczała), Natalia Sikora (Matka ofiary), Agnieszka Makowska (Nauczycielka), Artur Gortatowski (Mąż), Jan Jakubik (Strażnik/Jevriej), Aleksander Sułek (Chłopiec) i inni.
czas ok. 75'

"W imię Jakuba S."
12 maja, TVP1 godz. 20:30
Po trzynastu latach od premiery teatralnej Paweł Demirski powraca do tekstu o Jakubie Szeli, poddając go nowej interpretacji w formule teatru telewizji. Po tzw. zwrocie ludowym i wzmożonym zainteresowaniu polskim chłopskim dziedzictwem, a także związanym z nim wstydem, W imię Jakuba S. okazuje się wciąż aktualnym źródłem ważnych społecznie i artystycznie tematów.
Centralną postacią dramatu jest Jakub Szela, przywódca rabacji galicyjskiej. Postać Szeli oglądana jest w spektaklu z perspektywy współczesnej, w zderzeniu z dzisiejszymi realiami ekonomiczno-społecznymi i problemami aspirującej „klasy średniej".
Paweł Demirski
W imię Jakuba S.
reżyseria: Paweł Demirski
zdjęcia: Paweł Flis
scenografia: Kornelia Dzikowska-Demirska
charakteryzacja: Marta Szczerkowska
obsada: Jacek Poniedziałek (Jakub/Willy), Marcin Bubółka (Biff), Małgorzata Kożuchowska (Dziedziczka), Marta Malikowska (Linda), Monika Frajczyk (Sekretarka), Marcin Czarnik (Howard), Filip Pławiak (Happy).
czas ok. 85'

"Melodramat"
19 maja, TVP1 godz. 20:30
Spektakl jest opowieścią o Krystynie i Kubie, którzy stają się symbolicznym everymanem czy everywoman uwikłanym w miłosną relację, w którą jako „ten trzeci" wkracza alkohol. Cykl wzlotów i upadków wpisany został w konwencjonalną ramę melodramatu, czyli formy romantyzującej postać uzależnionego od alkoholu mężczyzny jako wrażliwca, artystę, niepokorną duszę „z problemami". Spektakl skupia się tymczasem na postaci Krystyny, wyłuskując tę tradycyjnie drugoplanową postać i eksponując mechanizmy współuzależnienia. Melodramatyczna narracja okazuje się skutecznym, odciążonym dzięki ironii, językiem do opowiedzenia o problemie alkoholizmu.

Twórcy pożyczają z „Pętli" Marka Hłaski osoby dramatu, filtrują je przez słynną filmową adaptację Wojciecha Jerzego Hasa z Aleksandrą Śląską i Gustawem Holoubkiem, by spróbować przedstawić tę relację inaczej. l pożycza od „Pętli" Marka Hłaski osoby dramatu, jednak swoją uwagę przekierowuje na Krystynę, a także na
Telewizyjna realizacja przedstawienia pozwala na pogłębioną grę z konwencją filmową, a zarazem dzięki zbliżeniom pozwala wejść widzowi w intymną przestrzeń bohaterów. „Melodramat" oddziałuje na kilku poziomach – jest intertekstualną wypowiedzią artystyczną, stanowi analizę mechanizmów współuzależnienia i przemocy wewnątrz rodziny, w relacji romantycznej, ale też w świecie artystycznym. Jednocześnie stanowi ważny komentarz dotyczący stereotypowych kobiecych ról i rozsadza je, portretując symboliczną „Krystynę".

Premiera spektaklu w Teatrze Powszechnym w Warszawie 20.05.2023

"Melodramat"
scenariusz i reżyseria: Anna Smolar
wiersze: Natalia Fiedorczuk
monologi i dialogi: Karolina Adamczyk, Michał Czachor, Anna Ilczuk, Andrzej Kłak, Anna Smolar, Julian Świeżewski
scenografia i kostiumy: Anna Met
muzyka: Enchanted Hunters (Magdalena Gajdzica, Małgorzata Penkalla)
choreografia: Karolina Kraczkowska
realizacja telewizyjna: Tomasz Motyl
montaż: Beata Barciś
obsada: Karolina Adamczyk (Krystyna, Ola, Kuba, Narratorka), Michał Czachor (Has, Narrator, Krystyna, Artysta), Anna Ilczuk (Krystyna, Kuba, Landlordka), Andrzej Kłak (Gustaw, Krystyna, Kuba, Teściowa, Janek), Karolina Kraczkowska (Kuba, Babcia, Choreografka), Julian Świeżewski (Mieczysław, Krystyna, Dr Kac, Dziadek, Kuba, Przyjaciel).
czas: ok. 120 min.

"Biedermann i podpalacze"
26 maja, TVP1 godz. 20:30
Bohater sztuki, Gottlieb Biedermann, jest typowym reprezentantem społeczności mieszczańskiej. Poczciwy, trochę naiwny, wiodący spokojny żywot i bardzo majętny, za najwyższy cel w życiu uważa zachowanie tego stanu. Pewnego dnia w jego domu pojawiają się dwaj nieznajomi, którzy z pozoru wyglądają niewinnie. Jeden jest bezrobotnym zapaśnikiem, drugi byłym kelnerem. Biedermann próbuje „zaprzyjaźnić się" z nimi, myśląc że obłaskawi zło. Wierzy, że kolejne ustępstwa pozwolą mu zachować dotychczasowy status i spokój. W rzeczywistości zaś staje się mimowolnym sprawcą własnej klęski. Sztuka ma charakter komediowy, ale była i jest nadal odbierana jako metafora i satyra polityczno-społeczna. Jednoaktową „sztukę dydaktyczną bez dydaktyki" pt. Biedermann i podpalacze napisał Frisch pierwotnie jako słuchowisko radiowe (1953), później sam adaptował tekst dla sceny (prapremiera w Zurychu, 1957). Prapremiera polska odbyła się w 1959 r. w Teatrze Współczesnym w Warszawie w reżyserii Erwina Axera. Obecna inscenizacja jest dopiero drugą realizacją telewizyjną sztuki szwajcarskiego dramaturga i jest powrotem do tytułu po 60-ciu latach. W 1964 roku bowiem Erwin Axer przygotował wersję telewizyjną swojego głośnego przedstawienia.
Inscenizacja Jana Holoubka skupia się na ukazaniu wciąż aktualnej kondycji „strasznego mieszczanina", który mimo pozycji okazuje się bezradny wobec zachodzących zmian społecznych. Spektakl realizowany w studio metodą filmową rozgrywa się w realistycznej przestrzeni, w którą wkrada się metafizyka. Ważną funkcję pełni chór, który komentuje, zapowiada i ostrzega – w tej roli sekstet wokalny proMODERN. Śpiewający chór strażaków kontrastuje z gnuśnością Biedermanna, który przygląda się „podpalaniu" świata.
„Mimo, że sztuka została napisana w połowie XX wieku, nie straciła nic ze swojej aktualności. Pod płaszczykiem czarnej komedii kryje się niezbyt radosne przesłanie. Moim ulubionym jej fragmentem jest ten, w którym jeden z podpalaczy Eisenring tłumaczy Biedermannowi, że najlepszym kamuflażem dla niecnych zamiarów, jest mówienie prawdy. Dlaczego? Ponieważ ludzie w nią nie wierzą. Znajdują setki wytłumaczeń, byle nie dopuścić do siebie absurdu, który im zagraża. (...) Czyż nie stajemy się właśnie świadkami i potencjalnymi ofiarami kolejnego podpalenia świata? Moim zdaniem tak. A komu wręczamy zapałki? To pozostawiam widzom do własnej oceny" – Jan Holoubek.
Max Frisch
Biedermann i podpalacze

Przekład: Sława Lisiecka
scenariusz telewizyjny i reżyseria: Jan Holoubek
zdjęcia: Maciej Edelman
scenografia: Marek Warszewski
kostiumy: Weronika Orlińska
muzyka: Aleksander Dębicz
montaż: Rafał Listopad
obsada: Andrzej Seweryn (Gottlieb Biedermann), Iwona Wszołkówna (Babette Biedermann), Mariusz Jakus (Schmitz/Belzebub), Łukasz Simlat (Eisenring), Paweł Paprocki (Dr Fil), Maria Ciunelis (Pani Knechtling), Paulina Gałązka (Anna), Dariusz Wnuk (Policjant), Marcin Januszkiewicz (Koryfeusz)
oraz sekstet wokalny proMODERN (chór)
Marta Czarkowska (sopran), Katarzyna Bienias (sopran), Anna Krawczuk (mezzosopran), Aleksander Rewiński (tenor), Krzysztof Chalimoniuk (baryton), Piotr Pieron (bas)

"Cezary idzie na wojnę"
27 maja, TVP Kultura, godz. 20:00
Opowieść performatywna o wyprawie na przed wojnie mitologicznego, wielogłowego bohatera o tym samym imieniu i nazwisku, co reżyser spektaklu i o wojnie, jaką wypowiada on widmom wojny.
Biografia reżysera rozpisana na 4 aktorów i pianistkę staje się pretekstem do przedefiniowania pojęć zastanych i wytworzenia własnego queerowego systemu fantazmatycznego. Spektakl, w którym legendarna choreografia Niżyńskiego do Popołudnia fauna Debussy'ego spotyka się z pieśnią Moniuszki w męskiej przebieralni, ćwiczenia aerobowe z wojenną symfonią Szostakowicza, a wspomnienie decyzji komisji poborowej sprzed lat staje się impulsem do uruchomienia campowej rewii. Przedstawienie zaliczane do najważniejszych teatralnych wydarzeń 2017 roku, nagrodzone na festiwalu Boska Komedia przez międzynarodowe jury w kategorii Zespół.
Spektakl jest częścią cyklu „Przed wojną/Wojna/Po wojnie" KomunyWarszawa, opisującego permanentny stan, w jakim znajduje się świat. Wojny mogą być zbrojne i psychologiczne, zamorskie i domowe, międzynarodowe i rodzinne. Impulsem, który skłonił K//W do zajęcia się tą tematyką, był ciąg ponurych wydarzeń z ostatnich lat: wojna na Ukrainie i Bliskim Wschodzie – Brexit – wygrana Trumpa. Coraz częściej pojawia się myśl, że wojna w Europie może przestać być historią.
reżyseria: Cezary Tomaszewski
realizatorzy: Bracia (Agnieszka Klepacka, Maciej Chorąży), Antoni Grałek, Justyna Wąsik, Klaudia Hartung-Wójciak
obsada: Michał Dembiński, Weronika Krówka, Oskar Malinowski, BAXI Ostrowski, Łukasz Stawarczyk

"CV"
2 czerwca, TVP1 godz. 20:30
Scenariusz składa się z dwóch jednoaktówek, które opowiadają historie relacji damsko-męskich opartych na różnicy wieku i różnicy ekonomicznej zaangażowanych stron. W pierwszej odsłonie poznajemy wysoko postawioną pracownicę korporacji, gdzie niebawem ma odbyć się konkurs na menadżera odpowiadającego za imprezy integracyjne. Nieoczekiwanie w jej domu zjawia się płatny tancerz go-go, zainteresowany posadą, ale również samą kobietą. W drugiej części pod pretekstem poszukiwania pracy jako sprzątaczka, do domu – udzielającego się w mediach – przystojnego profesora w średnim wieku, trafia młodziutka dziewczyna z prowincji.
W obu przypadkach pojawia się wątpliwość, czy mamy do czynienia z rodzącym się uczuciem, czy cyniczną próbą awansu społecznego.
reżyseria: Krzysztof Zanussi
zdjęcia: Piotr Niemyjski
scenografia: Joanna Macha
kostiumy: Agnieszka Werner
opracowanie muzyczne: Małgorzata Przedpełska-Bieniek
choreografia: Aneta Jankowska
montaż: Milenia Fiedler
obsada: Karolina Porcari (Ona I), Jędrzej Hycnar (On I), Katarzyna Łubik (Ona II), Marcin Hycnar (On II), Marcel Opaliński (Samobójca) i inni
czas: ok. 90'

Premiery Teatru Tv planowane na jesień

"Ruda", reż. Wawrzyniec Kostrzewski
Po bardzo udanym „Weselu" sprzed kilku lat, do pracy w Teatrze Telewizji wraca Wawrzyniec Kostrzewski. Tym razem wystawi „Rudą" na podstawie tekstu Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk.
Księga sprośności, autor i reżyser: Maciej Wojtyszko
Z ogromną sympatią widowni spotkała się opowieść o spotkaniu Gombrowicza i Mrożka, „Dowód na istnienie drugiego" oraz „Deprawator" – spotkanie Gombrowicza, Miłosza i Herberta, gigantów literatury polskiej XX wieku; Maciej Wojtyszko podnosi stawkę – tym razem opowie o spotkaniu Adama Mickiewicza i Aleksandra Fredry.
Matka Joanna od aniołów, reż. Weronika Szczawińska
Niebawem zadebiutuje w Teatrze TV Weronika Szczawińska, uznana reżyserka teatralna, laureatka paszportu polityki, artystka znana z krytycznego, uważnego namysłu nad medium teatru, która wyreżyseruje klasyczne opowiadanie Jarosława Iwaszkiewicza.
"Prałat", reż. Marcin Liber
Ta premiera zapowiada się elektryzująco. Były już kilkakrotnie rejestrowane dla telewizji spektakle Marcina Libera, ale tym razem zadebiutuje jako reżyser oryginalnego spektaklu. Specjalnie dla Teatru TV pisany jest tekst Michała Kmiecika.

TEATR MŁODEGO WIDZA

"Książka wszystkich rzeczy", reż. Karolina Maciejaszek
Oryginalną produkcją realizowaną w ramach nowego cyklu dla młodego widza będzie „Książka wszystkich rzeczy" w reżyserii Karoliny Maciejaszek. To nagrodzona prestiżową nagrodą Astrid Lindgren opowieść o wrażliwym, obdarzonym ogromną wyobraźnią chłopcu, którego istotnym wątkiem jest przemoc domowa.

"Człowiek jaki jest każdy widzi", reż. Katarzyna Minkowska
Główną bohaterką najnowszego spektaklu Katarzyny Minkowskiej (reżyserki znanej doskonale m.in. z prezentowanej w Teatrze TV „Cudzoziemki" wg Kuncewiczowej) jest yetinka, zamieszkująca razem z tatą yetim wysoko w górach w wyjątkowym schronisku dla zwierząt – przebywające tam zwierzęta są bezpieczne, bo nie ma tam żadnych ludzi. Jednak podróż, w którą wyrusza yetinka to podróż, podczas której dowie się, że ludzi nie zawsze są źli, a określają nas raczej wybory, których dokonujemy i decyzje, które podejmujemy w życiu. Dojrzała, mądra, a zarazem bardzo atrakcyjna formalnie opowieść nie tylko dla dzieci.