Wolność i niewolność, miłość i niemiłość
"Niemiłość/ Wmiłość" - reż. Bajka Tworek - Concubinatus we WrocławiuSpektakl można zaliczyć do kategorii teatru tańca. Jednak bardziej adekwatnym określeniem jest: teatr ruchu, jako że twórcy z założenia sięgają do różnorodnych źródeł inspiracji-taniec klasyczny, taniec współczesny, elementy technik dalekowschodnich, a także ruch organiczny
Brzmieniową kanwą i rodzajem brzmieniowej przestrzeni jest muzyka polskiej kultowej grupy „Osjan”. To urzekająca i niezwykle mocno oddziaływująca muzyka transową, czerpiąca inspiracje z brzmień azjatyckich i afrykańskich.
Scenografię określić można jako minimalistyczną, syntetyczną i funkcjonalistyczną metaforę świata wewnętrznego postaci.
Językiem ruchu twórcy prezentują i poddają do refleksji i dyskusji swój sposób widzenia tego, co ich zdaniem najważniejsze: wolność i niewolność, miłość i niemiłość.
"Niemiłość"
Wolność i zniewolenie. Podporządkowanie sobie drugiego człowieka jako sposób osiągnięcia celu: zdobycie władzy i utrzymanie się na pozycji władcy. Temat to zarówno wszechobecny, jak i wszechwymiarowy: te same mechanizmy i cechy odnaleźć można zarówno w systemach rządowych potężnych imperiów,jak i w związkach międzyludzkich.
Droga do wolności nie prowadzi poprzez krwawą rewolucję: historia światowych zrywów rewolucyjnych wyraźnie wskazuje, że kończy się to klęską, lub częściowym tylko sukcesem.
Rzeczywista i właściwa droga do wolności to przemiana świadomości i zbudowanie samego siebie-urodzenie siebie. Dotyczy to zarówno zniewolonych, jak i zniewalających, gdyż zniewalający jest również zniewolony-zniewolony własną żądzą zniewalania.
"Wmiłość"
Miłość, tak jak i wolność-słowa tak często używane, że aż nadużywane, że aż trudno odnaleźć ich rdzenny sens, przedzierając się przez niezliczoną ilość definicji i określeń.
Kobieta i mężczyzna-wobec samych siebie w pojedynkę i wobec siebie nawzajem we dwoje. Trudne budowanie partnerstwa, którego koniecznym warunkiem jest właściwe ukochanie siebie, dające umiejętność właściwego ukochania drugiego człowieka.
Wspólne dochodzenie do własnej wewnętrznej nagości, która nie jest etapem ostatnim: jest pierwszym krokiem do prawdziwego zanurzenia się w miłości.
