Wrocław: Bazan, Chlewińska i Lipińska w ramach Wibracji
Wibracje Taneczne w IMPARCIEJuż w piątek, 21 maja o godzinie 19: 00 we wrocławskim Centrum Sztuki IMPART rusza kolejna odsłona spotkań z cyklu Wibracje Taneczne. Tym razem zostaną zaprezentowane trzy spektakle solowe, których autorzy postawili sobie za cel pokazanie różnych postaw wobec ciała i kontaktu z widzem oraz odmiennego podejścia do ruchu, czasu i przestrzeni.
We Wrocławiu będziemy mogli zobaczyć między innymi przedstawienie "Ophelia is not Dead" Izabeli Chlewińskiej - tancerki i choreografki, artystki Teatru Nowego w Łodzi oraz Teatru Tańca Alter w Kaliszu, powstałe przy współpracy z Jackiem Owczarkiem w ramach międzynarodowego projektu DanceWEB Europe Scholarship Programme for Contemporary Dance w Wiedniu w 2008r. Inspirowane jest ono tekstami "Fale" Virginii Woolf, "Śmierć Ofelii "Stanisława Wyspiańskiego oraz "Bóg i latanie" Aglai Veteranyi do muzyki Jacka Grudnia i zespołu Radiohead. Obok tej choreografii zaprezentowany zostanie spektakl Ireny Lipińskiej zatytułowany "hydrohypno" z muzyką zespołu Indigo Tree. Lipińska - tancerka i fotografka - zajmuje się głównie tańcem but, w tym roku przygotowuje dyplom na kursie choreografii scenicznej w Artystycznej Alternatywie Art Studio w Krakowie.
Tego wieczoru będziemy mogli zobaczyć po raz pierwszy nowe solo Tomasza Bazana, "Hsucia" [na zdjęciu]. Reżyser, tancerz i choreograf, jednocześnie założyciel i dyrektor eksperymentalnego Teatru Maat Projekt, z siedzibą w Centrum Kultury w Lublinie, realizujący swój własny program treningu fizycznego i poszukiwań kulturowych. Solo, zrealizowane ze środków Fundacji Ciało/Umysł - Kunst Gillian Gallery Berlin - Teatr Maat Projekt inspirowane jest greckim pojęciem hezychia, które w swoim znaczeniu odwołuje się do oczyszczenia i w konsekwencji do niedostępności zmysłów dla świata zewnętrznego. Oznacza także bezruch, spokój, ciszę. Choreografa zainspirowała także postać argentyńskiej tancerki, owładniętą obsesją ślepoty, Alvarez Ortega. Zrezygnowała ona świadomie z używania wzroku podczas występów oraz w życiu, co stało się przyczyną jej śmierci w wypadku samochodowym. Przedstawienie podzielone jest na dwie części. Pierwsza z nich ma miejsce poza miejscem stanowiącym o kontekście sceny (ściana, klatka schodowa, plac etc.). Natomiast druga odbywa się w miejscu konstytuującym \'performance\'. Dzięki temu zabiegowi powstaje dualistyczny świat, w którym to widz decyduje, do którego przynależy.
