Współczesny zaprasza na spektakle

Transfer!

Jan Klata - niepokorny, młody reżyser, który zdążył już zasłynąć odważnymi interpretacjami klasyki i kontrowersyjnym odczytaniem narodowych mitów - tym razem sięgnął po temat niezwykle bolesny i ciągle obecnym w społecznej i politycznej świadomości zarówno Polaków, jak Niemców.

Scenariusz powstał na podstawie relacji i wspomnień żyjących świadków/uczestników tamtych tragicznych wydarzeń, których reżyser zaprosił do udziału w projekcie. To oni są bohaterami tego przedsięwzięcia. Nie znaczy to jednak, że przedstawienie będzie próbą stworzenia parateatralnego dokumentu. Transfer! to opowieść o wypędzeniach z dzisiejszej perspektywy, sześćdziesiąt lat po wojnie, we Wrocławiu - mieście, które na mocy postanowień pokojowych konferencji w Jałcie i Poczdamie doświadczyło całkowitej wymiany ludności. Zawodowi aktorzy pojawiają się jedynie w scenie obrad Churchilla, Roosevelta i Stalina. Zderzenie świata teatru i autentycznych relacji ukazuje główną ideę spektaklu – odsłania tragedie zwykłych ludzi porwanych i okaleczonych przez tryby Historii, w momencie, w którym wydawało się, że najgorszy kataklizm mają już za sobą. Konfrontacja arbitralnych decyzji Wielkiej Trójki, które beztrosko przesunęły granice o tysiące kilometrów z autentycznym historiami pojedynczych ludzi, których skutki tych decyzji dotknęły, pokazuje absurdy wielkiej polityki.

Polacy przyjeżdżają na zachód, na tzw. Ziemie Odzyskane, Niemcy właśnie z nich wyjeżdżają – na krótką chwilę ich drogi się krzyżują. Te wypędzenia się różnią, różni się też sposób, w jaki są opowiadane. W prezentowanych historiach wielka polityka jest gdzie indziej, a na pierwszy plan wysuwają się drobne, codzienne sprawy: podarowany młynek do kawy, wyhaftowany welon, wspomnienie soczystych gruszek, tęsknota za pozostawioną ojcowizną i bolesna świadomość, że już nigdy się do niej nie wróci. Dwie równoległe perspektywy opowiadania – polska i niemiecka - powodują, że czarno - białe schematy kat - ofiara przestają być tak oczywiste. Ze zderzenia tych relacji rodzą się niespodziewane refleksje. Wypędzenie jawi się jako cecha na trwałe wpisana w kondycję współczesnego Europejczyka. I o tym także będzie ten spektakl.

Scenariusz spektaklu powstał jako jeden z projektów Büro Kopernikus, Polsko-Niemieckie Projekty Kulturalne. Büro Kopernikus działa w ramach Kulturstiftung des Bundes.

Reżyseria: Jan Klata
Dramaturdzy: Dunja Funke, Sebastian Majewski
Sceny jałtańskie: Jan Klata
Scenografia: Mirek Kaczmarek
Casting/współpraca literacka: Ulrike Dittrich, Zbigniew Aleksy
Projekcje: Robert Baliński
Światło: Jan Sławkowski
Obsada:
Sta - Przemysław Bluszcz (gościnnie)/Wojciech Ziemiański (gościnnie), Chu - Wiesław Cichy (gościnnie), Roo - Zdzisław Kuźniar
oraz
Karolina Kozak, Ilse Bode, Angela Hubrich, Hanne-Lore Pretzsch, Jan Charewicz, Dietrich Garbrecht, Matthias Goeritz, Jan Kruczkowski, Zygmunt Sobolewski, Andrzej Ursyn Szantyr.

Prapremiera polska: 18 listopada 2006, godz. 19.15, Duża Scena Wrocławskiego Teatru Współczesnego.

Prapremiera niemiecka: 18 stycznia 2007, Hebbel-am-Ufer w Berlinie.

UWAGA: spektakl jest symultanicznie tłumaczony na język polski, prosimy wszystkich widzów o zabranie ze sobą dokumentu tożsamości, umożliwiającego pobranie słuchawek!!!

Akropolis. Rekonstrukcja

Grecki reżyser i polscy aktorzy poszukują najważniejszych miejsc na mapie zbiorowej pamięci Polaków.

AKROPOLIS. REKONSTRUKCJA
na motywach dramatu St. Wyspiańskiego i przedstawienia J. Grotowskiego
reż. Michael Marmarinos
Planowana premiera - 11 grudnia 2009r.

„Akropolis. Rekonstrukcja” to unikalny eksperyment, którego istotą jest próba zbudowania teatralnego muzeum naszej zbiorowej pamięci. Muzeum na miarę XXI wieku – w którym prowokowany wszystkimi dostępnymi środkami widz, musi sam podejmować decyzje, co ogląda, a przede wszystkim w jakim porządku ogląda zgromadzone eksponaty. Grecki reżyser i polscy aktorzy, niczym grupa turystów zaproszą publiczność do odbycia niezwykłej podróży w poszukiwaniu polskiego Akropolis. Ta niecodzienna wizyta na terenie/w przestrzeni akropolu, to poszukiwanie w sferze znaków językowych, ale także barw, kształtów i dźwięków. Tekst dramatu Stanisława Wyspiańskiego (z 1904 roku) oraz pamięć spektaklu Jerzego Grotowskiego (premiera w 1962) pełnią w tym przedsięwzięciu rolę turystycznych przewodników. W jakim stopniu jednak ich doświadczenie okaże się dla nas użyteczne? – będziemy musieli przekonać się sami. Spektakl będzie nie tylko rekonstrukcją samego pojęcia „najwyższego punktu w mieście-państwie” (bo takie jest etymologiczne znaczenie słowa ‘akropolis’), ale przede wszystkim próbą zdefiniowania go na nowo. Rozszyfrowania, jakie mechanizmy rządzą naszą pamięcią oraz zrekonstruowania narodowej tożsamości – zbiorowej i indywidualnej, zdiagnozowania jej kondycji na koniec 2009 roku.

Muzyka: Piotr Dziubek
Scenografia: Dominika Skaza
Choreografia: Leszek Bzdyl
Dramaturgia: Joanna Biernacka
Asystent reżysera: Maria Kwiecień
Tłumacze: Maria Kwiecień, Ana Szoc

Obsada:
Anna Błaut, Maria Czykwin, Renata Kościelniak, Katarzyna Z. Michalska, Krzysztof Kuliński, Piotr Łukaszczyk, Krzysztof Zych oraz Piotr Dziubek

Realizatorzy projektu składają SPECJALNE PODZIĘKOWANIA Jarosławowi Fretowi, Dyrektorowi Instytutu im. Jerzego Grotowskiego oraz Brunonowi Chojakowi za nieocenioną pomoc w trakcie przygotowywania spektaklu.