Wystawa poświęcona Małgorzacie Potockiej
Do 16 września w siedzibie Fundacji Arton w Warszawie można zobaczyć wystawę poświęconą Małgorzacie Potockiej - aktorce, reżyserce, producentce filmowej i artystce wizualnej.Wystawa jest pierwszą prezentacją jej prac od 1988 roku. Zobaczymy na niej fotograficzne autoportrety artystki. Kolejne autoujęcia jej twarzy, grę z własnym wizerunkiem - tym bardziej ciekawą, że dotyczy ona aktorki - osoby znanej i szybko rozpoznawalnej.
Małgorzata Potocka urodziła się w artystycznej rodzinie, jej ojciec był znanym scenografem, ona od dziecka przyglądała się jego pracy, chłonęła niezwykłą atmosferę domu. Chciała być operatorką filmową, ale ostatecznie wybrała wydział aktorski w łódzkiej filmówce. W środowisko artystycznej awangardy wciągnął ją wtedy pierwszy mąż Józef Robakowski.
Małgorzata Potocka – aktorka, reżyserka, producentka filmowa, artystka wizualna. Autorka filmów, fotografii, prac wideo. Wychowała się w rodzinie blisko związanej z filmem, zadebiutowała przed kamerą jako kilkuletnia dziewczynka, ale jej faktycznym debiutem kinowym był film Andrzeja Wajdy „Wszystko na sprzedaż", co przyniosło Potockiej kolejne role w Polsce i zagranicą. W 1978 r. ukończyła Wydział Aktorski, a w 1981 r. Wydział Reżyserii w PWSFTviT w Łodzi. W 1985 r. była stypendystką Film Workshop Millenium w Nowym Jorku oraz wykładała na kilku uczelniach w USA. Należy do Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Stowarzyszenia Twórców Kultury. Jest autorką fotografii, filmów eksperymentalnych, teledysków oraz programów telewizyjnych. Swoje prace wystawiała m.in. w Warszawie, Krakowie, Paryżu, Budapeszcie i Nowym Jorku. Razem z Józefem Robakowskim, współtworzyła w Łodzi legendarną Galerię Wymiany. Obecnie jest dyrektorką naczelną i artystyczną Teatru Powszechnego im. Jana Kochanowskiego w Radomiu.
Marika Kuźmicz – historyczka sztuki, badaczka sztuki polskiej i środkowoeuropejskiej z lat 60. i 70., w szczególności wideo i sztuki performans. W 2010 r. założyła Fundację Arton, zajmującą się opracowywaniem prywatnych archiwów artystek i artystów, a w 2017 r. Fundację im. Edwarda Hartwiga. Kuratorka wielu wystaw i programów filmowych w Polsce i zagranicą (m.in. w TOP Photography Art Museum w Tokio oraz Anthology FilmArchives w Nowym Jorku), redaktorka książek i tekstów o sztuce. Od 2018 r. wykładowczyni Wydziału Zarządzania Kulturą Wizualną ASP w Warszawie, od 2021 r. dziekana tego wydziału, a także wykładowczyni Collegium Civitas. Inicjatorka i koordynatorka międzynarodowego projektu „Historie jeszcze nienapisane. Archiwa artystek on-line", poświęconego odkrywaniu kobiecej awangardy Europy Środkowo-Wschodniej lat 60.,70. i 80., którego rezultatem jest m.in. repozytorium www.forgottenheritage.eu.
Tytuł wystawy jest parafrazą cytatu z Solaris Stanisława Lema.
Kuratorka wystawy: Marika Kuźmicz
