Z nutką nadziei w tle

Podczas gdy spora część widzów miała już przygotowany w głowie swój własny, wstępny werdykt festiwalu, ostatni spektakl sporo namieszał. „Kartoteka" w realizacji Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie okazała się wyraźnym pretendentem do wygrania całego konkursu.

Dobrze znana wszystkim wielbicielom teatru historia Everymana - wewnętrznie pustego, bezradnego bohatera, którym targają strzępki wspomnień i wszechogarniająca obojętność wobec otoczenia i własnego życia - została przedstawiona przez twórców w bardzo konsekwentny i dopracowany sposób. Scenografia spektaklu opierająca się na zamkniętej, nieregularnej bryle, o dość klaustrofobicznym charakterze, przywodzi na myśl niestabilność i stłamszenie bohatera. Jedna ze ścian zbudowana z szeregu drzwi, symbolizuje odwiedziny niechcianych gości, którzy co rusz nawiedzają mężczyznę.

Historia toczy się wartko, całość posuwa się do przodu w sposób rytmiczny, tworząc spójny rachunek życia bohatera. Twórcy skupiają swoją uwagę na stworzeniu obrazu dość realistycznego, niekoniecznie opierającego się na kategoriach groteski. Mocniej niż absurd, wybrzmiewa tu czarny humor, podawany na zmianę z tragizmem człowieka, który się poddał.

Spektakl, który tak dosadnie porusza problematykę presji nieustannie wywieranej na współczesnym społeczeństwie, zdaje się być idealnym zamknięciem festiwalu Opolskich Konfrontacji Teatralnych, odbywających się pod hasłem „Klasyka Dotyka". Stworzony przez reżysera świat stanowi nadzwyczaj dzisiejszy obraz bezpośrednio opisujący zmagania każdego z widzów z wymogami, które stawia coraz to surowsza rzeczywistość.

___

Wyniki konkursu 42. Opolskich Konfrontacji Teatralnych nie były dużym zaskoczeniem dla publiczności. Bezsprzecznie najlepszym spektaklem okazał się „Ślub" Witolda Gombrowicza, w reżyserii Anny Augustynowicz. Inscenizacja wygrała Nagrodę Główną im. Wojciecha Bogusławskiego w wysokości 80 000 zł oraz liczne nagrody dodatkowe m.in. wszystkie z przyznawanych nagród aktorskich, nagrodę reżyserską, jedno z wyróżnień jury społecznego oraz dwie nagrody uznaniowe, przyznawane przez jury dziennikarzy.

Jedynym godnym przeciwnikiem „Ślubu", któremu także przyznano kilku nagród, była wyżej opisana inscenizacja „Kartoteki" w reżyserii Andrzeja Majczaka. Spektakl został nagrodzony m.in. przez jury prezydenta, jury dziennikarzy oraz jury społeczne. Główna komisja przyznała twórcom trzy wyróżnienia aktorskie.

Wniosek, jaki nasuwa się spoglądając na wyniki konkursu Klasyka Żywa jest dość wyraźny. Jednogłośne wskazanie zwycięzców wskazuje na zbyt małą konkurencyjność spektakli. Obawy w tym temacie wykazało główne jury festiwalu. Podczas uroczystości zakończenia członkowie komisji wyrazili nadzieję, iż w przyszłości będziemy mieli przyjemność obejrzenia większej ilości wartościowych realizacji scenicznych.

Bogatszy repertuar konkursu w połączniu z bardzo dobrą organizacją festiwalu, którą obecnie może poszczycić się Teatr im. Jana Kochanowskiego, może przynieść w kolejnych latach efekty, jakimi poszczycić mogą się nieliczne teatry w kraju.