Zaczarowany świat operetki na zakończenie

W programie znajdą się utwory z operetek: „Hrabina Marica", „Wesoła wdówka", „Wiktoria i jej huzar", „Zemsta nietoperza" i „Wiedeńska krew". Zabrzmi także kilka piosenek ze światowego repertuaru, m.in. „Besame mucho" oraz „Time to Say Goodbye". Twórcą scenariusza i reżyserem gali jest Krzysztof Korwin-Piotrowski.

„ZACZAROWANY ŚWIAT OPERETKI"
Biała Podlaska – niedziela, 27 sierpnia 2023
Walc – orkiestra
POWITANIE na środku GK, KKP
KKP: ...za chwilę zabrzmi aria Mistera X – tajemniczej postaci z operetki Księżna cyrkówka Imre Kalmana. Jeździec-akrobata zawsze jest w czarnej masce. Nikt nie zna jego nazwiska, więc mówi się o nim Mister X. Jest nim zaintrygowana księżna Fedora. Okazuje się, że Mister X od dawna ją kocha, ale dzieli ich przepaść, ponieważ ona jest arystokratką, a on cyrkowcem. Przed Państwem Jakub Milewski!
(Prowadzący siadają przy stole.)
E. Kalman: Te cudne oczy – aria Mistera X z Księżnej cyrkówki – Jakub Milewski

ZAPOWIEDŹ przy stole
KKP: ...Usłyszymy słynną arię „Twoim jest serce me" oraz dwa duety o miłości z „Krainy uśmiechu" Lehara. A my pójdziemy do samochodu, który ma około stu lat. Cofamy się w czasie. Śpiewają: Jolanta Kremer i Adam Sobierajski.
(Prowadzący idą do samochodu)

(Liza i Książę siadają na krzesłach przy stole po lewej stronie – od widowni)
Liza (JK): Witam pana, książę.
Książę (AS): Dobry wieczór.
Liza: Książę się spóźnił na kolację... ale może jednak...
Książę: Dziękuję... najwyżej filiżankę herbaty. (Pokojówka wnosi tacę z filiżankami herbaty, ustawia na stoliku.)
Liza: Chciałabym podziękować księciu za miły podarek.
Książę: Czy spodobał się pani?
Liza: Bardzo!
Książę: Jestem szczęśliwy!
Liza: Nigdy w życiu nie widziałam czegoś tak pięknego.
Książę: Liczy prawie tysiąc lat.
Liza: To jest bardzo cenna rzecz – nie mogę tego przyjąć.
Książę: W całym wszechświecie nie istnieje rzecz tak cenna, by godna była spocząć u pani stóp.
Liza: Naprawdę? Dziękuję, książę.
F. Lehar: Herbatka sam na sam z Krainy uśmiechu – Jolanta Kremer, Adam Sobierajski
Książę (AS): O, wy, święte bóstwa, otoczcie opieką moją miłość i błogosławcie jej. Kwiecie Lotosu, moje serce należy tylko do ciebie. (śpiewa do JK)
Spot, nastrojowo
F. Lehar: Twoim jest serce me z Krainy uśmiechu – Adam Sobierajski
Nastrojowo
Książę (AS) mówi do JK: Teraz dopiero moje życie nabiera prawdziwej miłości i sensu.
Liza (JK): Może mogłabym pomagać ci w pracy, jeśli nie mogę bez ciebie opuszczać pałacu. Trochę mi się przykrzy. Twój stryj ignoruje mnie...(wstaje)
Książę (podchodzi do niej): Najdroższa, dla mnie jesteś wszystkim, w domu jesteś moją królową.(przytula ją)
Liza (odchodzi o krok od niego i mówi z lekkim wyrzutem): Wiem, że mnie kochasz, ale jesteś taki inny. Wy jesteście inni. Wasze uczucia rodzą się w głębi i tam pozostają.
Książę (łapie ją za rękę i przyciska jej dłoń do torsu): Serce stworzone jest, aby bić w ciemności.
Liza: Mam coś dla ciebie (wręcza mu medalion)
Książę (zachwycony): Twój portret!
F. Lehar: Kto dał nam klucze do miłości bram z Krainy uśmiechu – Jolanta Kremer, Adam Sobierajski

Katarzyna Wysłucha wychodzi z widowni: Szukam adwokata w Białej Podlaskiej... (Kasia chodzi wśród widzów, prosi o wpisanie informacji w karnecik)
KKP, GK... Przed Państwem primadonna operetki – Grażyna Brodzińska!

Światło zmienne, spot
F. Raymond: Graj Cyganie, graj – czardasz z Perły z Tokaju – Grażyna Brodzińska, Mieczysław Smyda (solo na skrzypcach)
ZAPOWIEDŹ
KKP: Zapraszamy na scenę gwiazdę chorzowskiego Teatru Rozrywki Wiolettę Białk.
(SCHODZIMY na widownię)
Światło kolorowe, szybkie zmiany, soliści wchodzą z kieliszkami
J. Strauss: Taki pan, jak pan – aria Adeli z Zemsty nietoperza – Wioletta Białk

Adela (WB): Dziwi pana zapewne nasza wizyta, ale muszę się przyznać do jednej ważnej rzeczy. Udawałam! Nie jestem tą, za kogo mnie pan brał!
Hrabia (AS): Ani ja, proszę pani!
Adela (WB): Nie jestem aktorką. Marzę o tym dopiero.
Siostra (JK): Więc przyszłyśmy prosić, żeby szanowny pan zaprotegował gdzieś moją siostrę.
Adela (WB): Może to dziwne, że tu się zjawiam, ale... takie już jest libretto mego życia...
J. Strauss: Kuplety Adeli z Zemsty nietoperza – Wioletta Białk
Adela (WB): I cóż pan na to?
Hrabia (AS): Daję pani rękę, że już moja głowa będzie w tym, aby głos z takimi nogami miał odpowiednie plecy!
J. Strauss: W soczystym winnym gronie z Zemsty nietoperza – Wioletta Białk, Jolanta Kremer, Adam Sobierajski

Jakub Milewski wchodzi z widowni z Grażyną Brodzińską, spot
Wiktoria (GB): Chcę już wyjechać z tobą. Tylko i zawsze z tobą! Gdy jesteś blisko, czuję spokój... już od pierwszego wieczoru...
Carling (JM): Pamiętasz nasz pierwszy wieczór?
Wiktoria (GB): Tak... w Wiedniu... na balu... (muzyka)
Carling (JM): Zakochałem się wtedy jak sztubak! W tobie, Wiktorio!...
Wiktoria (GB): Powiedziałeś mi to w czasie walca...
P. Abraham: Pardon, madame z Wiktorii i jej huzara – Grażyna Brodzińska, Jakub Milewski
Grażyna Brodzińska – rozmowa z publicznością – do GK i KKP – Niech sobie Państwo tu jeszcze posiedzą...
F. Lehar: Usta milczą, dusza śpiewa z Wesołej wdówki – Grażyna Brodzińska

Kasia Wysłucha od parkingu, biegnie po zielonym dywanie: Poznałam go przed dwoma laty... (siada na zielonej kanapie) Odkryłam prawdę: miał 6 żon. Zrobiłam mu drinka. Wiecie, niektórzy faceci nie potrafią pić arszeniku (wychodzi za kulisy).
KKP i GK wchodzą z widowni na scenę
GK: ...Usłyszymy muzykę z musicali „Koty", „Upiór w operze" i „Evita".
KKP: Zapraszamy na scenę Wiolettę Białk.
(Prowadzący idą do samochodu.)
Światło nastrojowe, spot, dymy
A. L. Webber: Pamięć z musicalu Koty – Wioletta Białk
A. L. Webber: O tyle proszę cię z musicalu Upiór w operze – Wioletta Białk, Jakub Milewski
Spot
A. L. Webber: Nie żegnaj mnie, Argentyno! z musicalu Evita – Jolanta Kremer

Kasia Wysłucha wchodzi od sceny. Rozmowa z widzami. Zaprasza na scenę 2 mężczyzn (kogoś z widowni). Muzyk z orkiestry – trębacz gra solo i wchodzi nagranie audio – półplayback.
J. Kander: Imieniem na wszystkich ustach będzie Roxie z musicalu Chicago – Katarzyna Wysłucha
ZAPOWIEDŹ GK i KKP (idą do stolika)
KKP: ...Pamiętam, jak impresario Barbara Kaczmarkiewicz zorganizowała premierę gali „Europa moich marzeń". Zrealizowałem ten inscenizowany koncert z udziałem Grażyny Brodzińskiej i entuzjazm publiczności był niesamowity po wykonaniu „Besame mucho". Całuj mnie mocno i Grażyna Brodzińska!
Spot, światło urozmaicone
C. Velazquez: Besame mucho – Grażyna Brodzińska
Światło kolorowe, szybkie zmiany
P. M. Narro: España cañí

ZAPOWIEDŹ GK i KKP przy stole
GK: ... A później będą trzy duety z „Hrabiny Maricy". Nie zdradzajmy jednak więcej. Artyści sami wprowadzą nas w odpowiedni nastrój.
KKP: Stasi i Boni – Wioletta Białk i Jakub Milewski.
(Prowadzący idą do samochodu)
Światła kolorowe. Stasi i Boni pojawiają się na scenie, tańcząc i nucąc walca.
Stasi (WB): Ależ mnie pan wymęczył.
Boni (JM): Chciałbym tak panią męczyć przez całe życie.
Stasi: Cha, cha, cha, to bardzo miła perspektywa.
Boni: Pani mi nie wierzy?
Stasi: Nie, ani trochę.
Boni: Zakochałem się w pani jak szalony.
Stasi: A co na to pana żona?
Boni: A gdyby okazało się, że nie mam żony, to mogłaby pani, chciałaby pani...?
Stasi: To znaczy, że nie kocha pan już swojej żony?
Boni: Nie kocham, bo... to nie jest moja żona.
Stasi: Nic z tego nie rozumiem.
Boni: To było takie jednodniowe małżeństwo, czysta mistyfikacja.
Stasi: O! To wtedy pan kłamał czy teraz pan kłamie? I jak ja mam panu wierzyć?
E. Kalman: Skarbie mój z Księżniczki czardasza – Wioletta Białk, Jakub Milewski
Tassilo (AS): Wśród tych wszystkich ludzi nie ma pani ani jednego prawdziwego przyjaciela. Czuje się pani samotna i tęskni pani za odrobiną szczęścia.
Marica (JK): Odrobina szczęścia – jak to pięknie brzmi.
Tassilo: Przepraszam, chyba powiedziałem za dużo. (próbuje odejść)
Marica: Nie, niech pan mówi dalej, przyda mi się trochę prawdy. Niech pan sobie wyobrazi, że jestem tylko małą biedną dziewczyną. Co by pan zrobił, gdybym nią była?
Tassilo: Wziąłbym ją w ramiona, a ona przytuliłaby się do mnie tak mocno, że oboje ledwo moglibyśmy oddychać. A potem powiedziałbym: moja kochana, moja piękna, moja złota, mój skarbie. Kocham cię, kocham cię, kocham cię...
Marica: Niektórym biednym dziewczynom nie jest źle...
E. Kalman: Gdy blaskiem gwiazd (duet księżycowy) z Hrabiny Maricy – Jolanta Kremer, Adam Sobierajski
Światła kolorowe, „szalone"
Tassilo (AS): Wszyscy panią uwielbiają, a ja mimo to mówię do pani: „Biedna Marico".
Marica (WB): Jak to?
Tassilo: Tak, właśnie tak. Nie będzie pani szczęśliwa, ponieważ na każdego mężczyznę patrzy pani z nieufnością, a kiedy mówią pani: „Jakże cudowne są twoje oczy", pani tylko słyszy: „Jak piękne są twoje perły"...
Marica (zmieszana): Ma pan rację, ale jeśli moje serce rzeczywiście pragnie kogoś znaleźć, chce uwierzyć w jego uczciwość i wierność, i gdyby to pan nim był...
Tassilo: Wtedy... wtedy...
E. Kalman: Lekko, zwiewnie z Hrabiny Maricy – Wioletta Białk, Adam Sobierajski
Światła kolorowe
Żupan (JM): Niech pani przyjmie do wiadomości, że kocham panią i pragnę panią poniekąd wykorzystać w celach małżeńskich!
Marica (GB): Co też pan mówi, przecież to śmieszne!
Żupan: Mam 30 lat, jestem bogaty i niezwykle przystojny.
Marica: No, nie!
Żupan: Mam największy majątek w całym Varasdin: 18 tysięcy różowych świnek. A pani też ma świnki?
Marica: O, tak, 20 tysięcy!
Żupan: 20 tysięcy! Jeśli dodamy pani 20 tysięcy świnek do moich 18 tysięcy, to będziemy mieć największe świństwo w całej Europie!
Marica: Panie baronie, czyżby aż tak się pan palił do małżeństwa?
Żupan: Joj! Jeszcze jak się palę!
E. Kalman: Ach, jedź do Varasdin z Hrabiny Maricy – Grażyna Brodzińska, Jakub Milewski

ZAPOWIEDŹ – niespodzianka
Zaproszenie wszystkich solistów na scenę i prezydenta
PREZYDENT MICHAŁ LITWINIUK: podziękowania.
GK i KKP zapowiadają finał i siadają z prezydentem przy stoliku
J. Strauss: Wiedeńska krew – Kto wiedeńską ma krew – wszyscy
Prezydent wręcza kwiaty G. Brodzińskiej, pracownicy BCK – pozostałym artystom i prowadzącym

BISY
A. L. Webber: Żegnajcie, przyjaciele – wszyscy
F. Sartori: Time to Say Goodbye – wszyscy