Zapowiedź festiwalu

 Składają się na niego 3 perspektywy: taniec z perspektywy historycznej, taniec wpisany w historię festiwalu oraz historia jako gatunek, narracja, jakiej taniec używa. Program C/ U ma na celu ukazać przemiany w tańcu w XX wieku, odczytać na nowo jego historię oraz symbolicznie zamknąć pewien okres, który przeszedł już do szeroko pojętej historii sztuki.

Historię tańca poznajemy z perspektywy drugiej generacji, czyli tych tancerzy, którzy pracowali z pionierami konkretnych technik i stylów lub tych, którzy się nimi inspirują lub je przetwarzają. W legendarną postać Mary Wigman, która w latach 20. XX w stworzyła taniec wyrazisty, wcieli się ekwadorski choreograf Fabian Barba w solowym spektaklu “A Mary Wigman Dance Evening”; Steven Cohen, artysta sztuk performatywnych, poszukując początków tańca w jaskiniach południowej Afryki, gdzie znaleziono pierwsze rysunki naskalne, mówiące o roli tańca w życiu ludów pierwotnych, wraz z 90-letnią ciemnoskórą kobietą z RPA przeprowadzi nas przez świat nowych technologii. Podsumowaniem historycznego kontekstu będzie FAKE-IT w reżyserii Janeza Janšy, który zaproponuje widzom naukę jednego ze stylów tańca najważniejszych choreografów XX w. Do historii tańca odniosą się: Kaya Kołodziejczyk, Weronika Pelczyńska oraz Zbigniew Szumski, którzy zaproponują nową historię tańca poprzez remixy inspirowane pracami Anny Teresy de Kersmaeker oraz Akram Khan i Sidi Larbi Cherkaoui, Piny Bausch.

Ważną częścią Festiwalu C/ U była zawsze obecność polskich artystów i możliwość konfrontowania ich twórczości z pracami międzynarodowych gości. Pierwszymi choreografami pierwszej edycji festiwalu w 1995 roku byli Leszek Bzdyl z zespołem Dada von Bzdulow oraz Edyta Kozak, którzy po 15 latach powracają na wspólną scenę z nowymi produkcjami: Leszek Bzdyl z zespołem Dada von Bzdulow oraz Edyta Kozak z Rolandem Rowińskim, którzy w nowym spektaklu „Folk? A ja się nie zgadzam” sięgną po temat tradycji i polskiego folkloru. Na Festiwal powraca także jeden z najczęściej pokazywanych na C/U artystów, enfant terrible francuskiej sceny tańca – Jerome Bel. Z dwudziestoma warszawskimi performerami we współprodukcji z Teatrem Dramatycznym stworzy polską wersję muzycznego performansu „The show must go on”.

Z młodym, nowym, europejskim pokoleniem będzie można zapoznać się dzięki wyróżnionym w listopadzie 2010 roku przez network Aerowaves dwóm zespołom: Bloom! z Węgier oraz Daniel Linehan z Belgii.

W związku z wizytą zespołu Piny Bausch z Wuppertalu w Teatrze Wielkim w ramach otwarcia Sezonu Kultury Nadrenii Północnej-Westfalii, festiwal przygotowuje retrospekcję twórczości Wuppertal Tanztheater i jego twórczyni i choreografki. Ma ona skłonić do refleksji nad fenomenem Tanztheater, który trwa i jednocześnie wraz ze śmiercią choreografki w 2009 roku, nieuchronnie odchodzi w przeszłość. To pierwszy w Polsce tak duży projekt, przygotowany wspólnie z Goethe-Institut, w skład którego wchodzą: międzynarodowa konferencja naukowa pt. Dziedzictwo Piny Bausch. Inspiracje, odwołania, testament. Oddziaływanie Tanztheater Wuppertal Piny Bausch na współczesny teatr, taniec, film, myśl krytyczną oraz pokaz filmów dokumentalnych Anne Linsel oraz warsztaty taneczne.

W konferencji organizowanej we współpracy z Akademią Teatralną i Instytutem Sztuki PAN wezmą udział historycy, teoretycy, krytycy i praktycy teatru tańca z Europy m.in.: prof. Sabine Huschka, prof. Gerald Siegmund, Norbert Servos, a także polscy naukowcy zajmujący się teorią teatru m.in. prof. Elżbieta Kalemba-Kasprzak, prof. Danuta Kuźnicka, dr Monika Żółkoś.

Warsztaty organizowane we współpracy z Akademią Teatralną przygotowywane są z myślą o studentach kierunków artystycznych. Równolegle do nich będą prowadzone warsztaty o charakterze otwartym. Festiwalowi będą towarzyszyć spotkania z artystami.

Więcej na:  http://cialoumysl.pl/