Ze skrajności w skrajność

„Złodziej” to prosta historia okradzionego małżeństwa, która ma jednak pewne przesłanie - pokazuje, że każdy z nas ma sekrety, których ujawnienie może sprawić, że nasze poukładane życie rozpadnie się jak domek z kart. Barbara (Maria Gładkowska) i John (Dariusz Kowalski) wracając wieczorem do swojego domu zauważają, że padli ofiarą kradzieży. W ogarnięciu zastanego chaosu pomagają im przyjaciele - Jenny (Jolanta Jackowska) i Trevor (Bartosz Turzyński). Wezwanie policji nie wchodzi w grę, ponieważ kable telefoniczne zostały przecięte. W takiej sytuacji bohaterom przychodzi do głowy, że włamywacz może wciąż znajdować się na terenie posiadłości, w związku z czym decydują się na przeszukanie piwnicy i strychu. Rzeczywiście Spriggsowi (Andrzej Mastalerz) nie udało się uciec, zostaje złapany przez bohaterów i przywiązany do krzesła. I tu zaczyna się najważniejsza część historii - włamywacz, który od dłuższego czasu obserwował dom, zna sekrety jego mieszkańców, wie czyje zdjęcia znajdują się w tajemniczym medalionie, zna prawdziwą datę urodzenia pani domu (jej wieku nie zna nawet jej własny mąż), potrafi określić, jaka jest skrzętnie ukrywana zawartość sejfu oraz jego położenie i szyfr, a także doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że pan domu oszukuje nawet podczas gry w tenisa z przyjacielem.

Spektakl nie jest jednak traktatem na temat wybaczania, prawdy i kłamstwa, a każda kolejna ujawniona tajemnica ma za zadanie jedynie zdynamizowanie akcji, która w przypadku komedii mającej sporo cech farsy powinna charakteryzować się niebywałym tempem. Taką konwencję źle znoszą aktorzy, którym wyraźnie trudno się w niej odnaleźć. Maria Gładkowska w roli Barbary jest zjawiskiem dość niespotykanym, jej sposób gry ma bowiem znamiona występów XIX-wiecznych aktorek sprzed reformy teatru. Aktorka zachwyca nieprzemijającą urodą, jednak jej metoda aktorska wzbudza spore wątpliwości. Doskonale natomiast poradził sobie Bartosz Turzyński w roli Trevora - w myśl zasady, że komedię należy grac poważnie, bo tylko wtedy uda się uzyskać zadowalający efekt, nie popadł w przesadę, nie zastosował efekciarskich chwytów rodem z repertuaru ulicznego komika, co niestety wciąż często się zdarza aktorom dramatycznym grającym w komediach. Stworzył postać bezradnego mężczyzny, który mimo swoich wysiłków nie jest w stanie zaspokoić ambicji żony i choć bardzo się stara statusem materialnym nigdy nie dorówna bogatym przyjaciołom. Trevor jest kimś najmniej zaangażowanym w sieć intryg i wzajemnych oskarżeń. Jako jedyny nie udaje, cały czas jest sobą - Bartosz Turzyński w swej kreacji doskonale podkreślił odmienność swojego bohatera.

Cała historia rozgrywa się w olbrzymim salonie Johna i Barbary, który wygląda na bardzo nowoczesne, przestronne wnętrze. Do ogrodu prowadzą przezroczyste rozsuwane drzwi, a półki na książki (za którymi ukryty jest sejf), sofa i fotel z czarnej skóry, szklany stolik oraz skromny barek z tego samego materiału (element, bez którego trudno byłoby przetrwać nadużywającej alkoholu Barbarze) tworzą wystrój nowobogackiego domu. Jedynym elementem ocieplającym nieco wnętrze jest wiszący na ścianie obraz. Chrom i szkło, które od dawna są synonimami nowoczesności, w tym wypadku zastosowane zostały umiejętnie - udało się stworzyć wnętrze, które nie ma w sobie nic z sztuczności, mogłoby stanowić doskonały przykład salonu zamożnej współczesnej rodziny. Choć osadzona głęboko scenografia sprawia, że dystans między widownią a aktorami zwiększa się, w tym wypadku (przedstawienie grane jest na dużej scenie) trudno byłoby znaleźć lepsze rozwiązanie.

Pomimo kilku ciekawych elementów spektakl Marka Pasiecznego trudno uznać za udany. Nie zachwyca ani tekst Erica Chappella, z którego nie udało się wydobyć zbyt wielu zabawnych elementów, ani gra aktorska, która wzbudza dość ambiwalentne odczucia. Po dziwnych eksperymentach, jak „Ślepcy”, czy „Transfer” w Teatrze Nowym zrealizowana została łatwa, lekka i nie do końca przyjemna komedyjka. Pytanie tylko, czy popadanie ze skrajności w skrajność jest rozwiązaniem, które zapewni Teatrowi sukces?