Zmarł Ryszard Marek Groński

Ryszard Marek Groński urodził się w 1939 r. w Łańcucie. Z wykształcenia był historykiem, a pracował jako pisarz, dziennikarz i satyryk. Współtworzył kabaret współczesny, sam też występował na estradzie, z miną Bustera Keatona czytając swe satyryczne komentarze do rzeczywistości. Przez wiele lat współpracował ze stołecznym Teatrem Syrena (pisał monologi dla najwybitniejszych aktorów komediowych) i z warszawskimi kabaretami literackimi, m.in. Szpakiem, Wagabundą, Dudkiem, Pod Egidą.

Kabaret Niepodległej pióra Ryszarda Marka Grońskiego
Był scenarzystą często powtarzanych w telewizji komedii „Misja specjalna" i „Lata dwudzieste... lata trzydzieste". Napisał kilka sztuk teatralnych, m.in. „Papkina", w której przedstawił dalsze losy bohaterów „Zemsty", czy „Won!", gdzie mogliśmy zobaczyć familię Dulskich w wydaniu współczesnym.

Współpracował także z tygodnikiem „Szpilki", Polityką oraz „NIE". Ostatni tekst w Polityce pióra Ryszarda Marka Grońskiego opublikowaliśmy 12 grudnia 2018 r. „Pierwszy kabaret Niepodległej" dotyczył, a jakże, kabaretu poetyckiego, który powstał po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. w kawiarni Życkiego na Nowym Świecie. „Nadejściu niepodległości towarzyszyło nie tylko pokazywanie blizn po dawnych i świeżych ranach, lecz także zbiorowe uniesienie i wybuch radości" – pisał na naszych łamach.

W 2014 r. Ryszard Marek Groński otrzymał Dyplom Honorowy – specjalne wyróżnienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – przy okazji XI Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro.

Był jak wyszukiwarka Google

Jak pisał nasz zmarły przed rokiem kolega Zdzisław Pietrasik (na 75. urodziny Ryszarda Marka Grońskiego): „W czasach kiedy nie było jeszcze na świecie Google, Marek pełnił funkcję telefonicznej »wyszukiwarki«: dzwoniącym do niego znajomym podawał z pamięci daty, tytuły dawno zapomnianych utworów, szczegóły z życia intymnego artystów, o których nawet oni nie pamiętali. W czasach kiedy był felietonistą Polityki, miałem przyjemność chodzić z Markiem na obiady do redakcyjnej stołówki, gdzie przy zupie ogórkowej robiliśmy przegląd najnowszych wydarzeń kulturalnych. Wiele tym rozmowom zawdzięczam. To bodaj Antoni Słonimski, jeden z idoli Grońskiego, powiedział, iż nie lubi wymiany poglądów, ponieważ zawsze na niej traci. Wymieniając poglądy z Markiem – na dowolny temat – można tylko zyskać".