Zmarł Tadeusz Aleksandrowicz (1923 - 2017)

Reżyser, realizator telewizyjny, kierownik artystyczny i dyrektor teatrów w Polsce.

Urodził się 6 stycznia 1923 w Warszawie. Zmarł 19 sierpnia 2017 w Skolimowie.

Studiował na ASP (współpracując jednocześnie z „Życiem Warszawy", jako fotografik) a później na Wydziałach: Reżyserskim i Operatorskim łódzkiej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, po ukończeniu której rozpoczął w 1954 roku pracę w Doświadczalnym Ośrodku Telewizyjnym w Warszawie, którego dyrektorem był prof. Jan Marcin Szancer. Reżyserował wówczas widowiska teatralne, realizował programy publicystyczne i dokumentalne.

Jako reżyser teatralny zadebiutował w roku 1957 sztuką „Antygona" J. Anouilha w Teatrze Dramatycznym w Olsztynie. Po zakończeniu pracy w Telewizji został dyrektorem i kierownikiem artystycznym Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. J. Słowackiego w Koszalinie i Słupsku. Podczas czteroletniej kadencji (w latach 1958-1962) zrealizował tam kilkanaście widowisk, spośród których kilka zostało nagrodzonych na Festiwalu Teatrów Polski Północnej oraz Kaliskich Spotkaniach Teatralnych. W sezonie 1961-1962, zaproszony do Jugosławii, reżyserował montaż Stoberskiego polskich form scenicznych „Smiech nije grech" w Teatrze Komedija, uznany w podsumowaniu sezonu za najlepsze widowisko trzech teatrów tego ośrodka.

Po powrocie do kraju reżyserował w Teatrze Rozmaitości w Warszawie oraz w Teatrze Polskim i Współczesnym we Wrocławiu („Brytannika" Racine'a, „Drugą pułapkę miłości" Marivoux). Kierując w 1963 roku Teatrem Polskim i Współczesnym w Bydgoszczy wyreżyserował m.in. polską prapremierę „Henryka VI" Shakespeare'a, nagrodzoną na VI FTPP w Toruniu.

Od 1964 roku został reżyserem odpowiedzialnym za Ośrodek Telewizyjny w Katowicach a po powrocie do Warszawy kontynuował pracę reżyserską w Telewizji wystawiając sztuki teatralne, programy rozrywkowe, muzyczne i o wydźwięku społecznym.

Kolejnym punktem na teatralnej mapie stał się dla reżysera Białystok i Teatr Dramatyczny im. A. Węgierki, gdzie, łącząc funkcję dyrektora i kierownika artystycznego, wystawił m.in. prapremierę sztuki „Troas" Łukasza Górnickiego połączoną z ogólnopolską sesją polonistów wyższych uczelni w ramach Teatru Rzeczypospolitej. To właśnie w Białymstoku zorganizował sieć Kół Przyjaciół Teatru, prowadził spotkania dyskusyjne i specjalne spektakle przybliżające młodzieży dzieje kultury. „Balladyna" Juliusza Słowackiego w jego reżyserii uznana została za najlepszy spektakl roku 1981 w plebiscycie „Gazety Współczesnej" i Oddziału Kultury Teatralnej oraz Białostockiego Towarzystwa Kultury.

Oprócz pracy reżyserskiej ma w swym dorobku ponad 150 piosenek, kilkadziesiąt wierszy i kilka sztuk dla dzieci.

Nagrody i odznaczenia:
1946 - Odznaka "Czytelnika"
1951 - Srebrny Krzyż Zasługi
1960 - Koszalin - Nagroda PWRN za szczególne osiągnięcia i zasługi w dziele upowszechniania kultury na terenie województwa koszalińskiego i Ziem Zachodnich oraz osiągnięcia w pracy sceny objazdowej
1961 - Kalisz - I Kaliskie Spotkania Teatralne - Nagroda za reżyserię przedstawienia "Poskromienie złośnicy" Williama Shakespeare'a w Bałtyckim Teatrze Dramatycznym Koszalin-Słupsk
1962 - Krzyż Kawalerski OOP
1964 - Toruń - VI FTPP - Nagroda za realizację przedstawienia "Henryka VI"Williama Shakespeare'a w Teatrze Polskim w Bydgoszczy
1969 - Brązowy Medal za Zasługi Obronności Kraju
1969 - Honorowa Odznaka za zasługi w rozwoju woj. Koszalińskiego
1970 - Złoty Pierścień Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu
1973 - Zespołowa Nagroda MKiS za przygotowanie artystycznego widowiska dla uczczenia 50-lecia ZSRR (z T. Urgaczem i L. Perskim)
1974 - Krzyż Oficerski OOP
1974 - Odznaka za zasługi dla Kielecczyzny
1974 - Krzyż Zasługi dla ZHP
1974 - Medal pamiątkowy "Za zasługi w rozwoju współpracy kulturalnej PRL-ZSRR"
1976 - Honorowa Odznaka NFOZ
1976 - Medal Komisji Edukacji Narodowej
1977 - Odznaka za zasługi dla m. Warszawy
1977 - Honorowa Odznaka "Zasłużony Działacz Frontu Jedności Narodu"
1979 - Zasłużony Działacz Kultury
1980 - Srebrny Medal za Zasługi Obronności Kraju
1981 - Brązowy Medal za Zasługi Obronności Kraju
1982 - Białystok - "Balladyna" Juliusza Słowackiego w reżyserii T.Aleksandrowicza uznana za najlepszy spektakl roku 1981 w plebiscycie "Gazety Współczesnej" i Oddziału Kultury Teatralnej oraz Białostockiego Towarzystwa Kultury
1983 - Medal 40-lecia PRL
1984 - Złoty Medal za Zasługi Obronności Kraju
1984 – Medal Honorowy "Mecenasom i Twórcom Kultury" z okazji Jubileuszu 30-lecia Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie
1988 - Złota Odznaka Honorowa TPPR

Tadeusz Aleksandrowicz otrzymał także dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za zasługi dla propagowania kultury polskiej za granicą oraz nagrodę II stopnia Ministra Kultury i Sztuki.

Zostanie pochowany w rodzinnym grobie na warszawskim Cmentarzu na Bródnie.

Źródło: ZASP, E-teatr, FilmPolski

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
29 sierpnia 2017

Książka tygodnia

Teatr, który nadchodzi
Wydawnictwo słowo/obraz terytoria Sp. z o.o.
Dariusz Kosiński

Trailer tygodnia

La Phazz
Julieta Gascón i Jose Antonio Puchades
W "La Phazz" udało się twórcom z "La ...