Znak z napisem
"Kompleks Portnoya" - reż. Adam Sajnuk, Aleksandra Popławska - Teatr Konsekwentny"Kompleks Portnoya" to kultowy i zarazem skandalizujący tekst - manifest młodego pokolenia lat siedemdziesiątych dwudziestego wieku. Jeden z kamieni milowych prozy amerykańskiej ubiegłego stulecia.
Aleks Portnoy, znerwicowany młody człowiek, ucieka od wszystkiego, co go ukształtowało - od ograniczeń, jakie niesie wychowanie w mieszczańskiej rodzinie żydowskiej, od obowiązujących zasad moralnych, od władzy ojca. Tekst obyczajowy rozprawiający się za jednym zamachem z tabu seksu i jedzenia w moralności mieszczańskiej, dominacją religii i matki w kulturze żydowskiej, mitem ojca i psychoanalizy.
Anegdota rodzinna głosi że kiedy byłem malutki, odwróciłem się od okna przez które obserwowałem zawieję śnieżną i zapytałem z powagą w głosie: „Mamusiu czy MY wierzymy w zimę?”
Aleksander Portnoy - lat 33, 158 punktów ilorazu inteligencji,” jedyny synuś swojej mamusi”, spadkobierca agenta ubezpieczeniowego z permanentnym zatwardzeniem, „Raskolnikow onanizmu”, „Żyd antysemita”, ”nos na kwintę”, jęczydusza, smutas i maruda, chłopiec który znalazł prawdziwą małpkę na ulicach Nowego Yorku a następnie zdeprawował Ją … „niechcący”. Aleksander Portnoy w podróży, z której nie ma powrotu ale w którą powinien udać się każdy z nas. A na jej początku zawsze stoi ten sam znak z napisem; „ moje pierwsze wspomnienie”. Aleksander Portnoy - ”Mamusiu czy MY wierzymy w zimę?”
