Barokowo-hip-hopowe szaleństwo!

Realizatorzy dwuczęściowego spektaklu „Dolce Folia/ Folia" składającego się z części koncertowej w wykonaniu muzyków „Le Concert de l'Hostel Dieu" i tanecznej zespołu „La Compagnie Käfig" stworzyli fantastyczne barokowe theatrum, przenoszące widzów do ogrodów wersalskich w czasach Króla Słońce, Ludwika XIV, kiedy to wykwintne i pełne splendoru oraz efektów specjalnych, widowiska łączące w sobie muzykę, teatr, śpiew i taniec, osiągnęły pułap widowiskowej estetyki, przyciągając setki widzów. To Ludwik XVI wzniósł sztukę baletu na wyżyny artystyczne i wyznaczył mu dominująca rolę w ówczesnych przedstawieniach.

Realizatorzy spektaklu „Dolce Folia/Folia", dyrektorzy artystyczni Franck-Emamnuel Comte oraz Mourad Merzouki, podobnie jak Król Słońce, olśnili widzów spektakularnym widowiskowo koncertem muzyczno-baletowym.

Część koncertowa zespołu muzyki barokowej „Le Concert de l'Hostel Dieu" to popis wirtuozerii na instrumentach z epoki, w tym i na lutni barokowej oraz klawesynie. Włoskie tarantele oparte na swym powtarzającym się i coraz bardziej przyspieszającym rytmie, wirują niczym gorące promienie słoneczne z południa Włoch. Ale są także utwory, w których fantastycznie wyszkolony i rozbrzmiewający wszystkimi odcieniami głos sopranistki Heatcher Newhouse dźwięczy niczym towarzyszące jej instrumenty. Szczególnie urzeka pieśnią w towarzystwie teorbanu, kiedy to jej głos wtapia się w graną melodię, do tego stopnia, że razem tworzą jeden rezonujący dźwięk! Także dwa utwory Antonio Vivaldiego, w tym „Sonate en re mineur", to mistrzowski przykład niezwykłej w swym kunszcie interpretacji muzyki barokowej.

Niezwykły to koncert, ponieważ kojarzy się, szczególnie, poprzez wykwintną w kroju i zdobieniach suknię śpiewaczki, z wystawnymi popisami wokalnymi przywodzącymi na myśl czasy barokowe, kiedy to muzyka wypełniała dworskie salony. Lecz kostium ten pełni także rolę swoistego łącznika pomiędzy obiema częściami spektaklu, ponieważ Heatcher Newhouse wiodąc za sobą muzyków, przenosi się razem z nimi do tanecznego wymiaru spektaklu.

Część taneczna w wykonaniu zespołu „La Compagnie Käfig" inscenizowana jest również na wzór estetyki widowiskowej z czasów francuskiego Króla Słońce. Scenografia oraz rekwizyty tancerzy to zainscenizowany na scenie plastycznie Wszechświat, tak bardzo popularny jako przestrzeń dla ówczesnych widowisk. Podobnie jest i na scenie Opery Nova. Na ciemnym, granatowoniebieskim firmamencie błyszczą gwiazdy, wywołując złudzenie nieskończoności Wszechświata, a tancerze niczym Tytani z greckiej mitologii bawią się kulą ziemską i kilkoma planetami z Układu Słonecznego. Jest i Słońce, półotwarta kula promieniująca ciepłym blaskiem, miejsce, z ukrytym w niej muzykiem. Natomiast pozostałych członków zespołu otaczają rozwiewające się kosmiczne mgławice. Tym razem dźwięki instrumentów tworzą jedną melodię razem z motywami syntezatorowymi wywołując muzykę Kosmosu...

Zabawa planetami i kulą ziemską jest pretekstem do głębszych refleksji, bo gra kończy się w momencie, kiedy ona pęka i rozpada się na kawałki. Ale też ta gra jest przede wszystkim ważnymi przedmiotami-rekwizytami, które są iskrą rozpalającą tancerzy do wykonywania osobliwych w formie układów tanecznych, w których elementy baletu klasycznego łączą się ze współczesnym. A motywem przewodnim tej choreografii jest żywiołowy, energetyczny hip-hop. Czy taki miks jest możliwy? Okazuje się, że tak, o czym świadczyły nieustanne brawa publiczności po każdej scenie! Najwięcej zebrał ich tancerz demonstrując nieziemskie wprost wyrażanie wewnętrznej ekspresji oraz prezentując niespotykaną giętkość ciała i szybkość, chwilami sprawiający wrażenie, iż wisi w powietrzu.

A delikatnie sygnalizowana przez muzyków podczas części koncertowej gra aktorska, w drugiej części towarzyszy w pełni tancerzom. Muzycy grają wśród nich, a Heatcher Newhouse implikuje zdarzenia i emocje wyrażane tańcem. W tej części fascynują nie tylko pomysły na kostiumy tancerzy i muzyków, ale przede wszystkim choreografia całkowicie zharmonizowana z muzyką. Warto to podkreślić, ponieważ powtarzające się motywy muzyczne, bezustannie przyspieszające, sprawiają, że wymagały one od tancerzy absolutnej sprawności i wytrzymałości fizycznej.

Obie części tego barokowego theatrum stworzyły zamkniętą całość oddającą artystycznego ducha swej epoki, który się z niej wyrwał, by, w skomponowanej elektronicznie muzyce, stopić się z nią w jedność i spotkać się z nowoczesnym tańcem, a przede wszystkim z hip-hopem. I tak taniec klasyczny dialoguje tu ze współczesnym, a melodie barokowych instrumentów z elektronicznymi motywami.

I tak powstała wspólna przestrzeń, w której we Wszechświecie przeszłość połączyła się z teraźniejszością, a widz dał się pochłonąć bez reszty. A kiedy w finale tancerz rozpoczyna wirujący mistyczny taniec derwisza, wydaje się, że osiąga duchowy trans, który jak fala zagarnia także i widzów.

Publiczność obejrzała artystycznie doskonałe przedstawienie, rekonstruujące estetykę barokową i podające ją we współczesnej formie; zwłaszcza, że miało ono miejsce podczas Międzynarodowego Dnia Tańca.
__

Dolce Folia/Folia

FOLIA:
spektakl muzyczno-baletowy
Premiera:
czerwiec 2018, Théâtre Antique de Fourvière, Lyon (Francja)

Spektakl podczas XXX BFO:
29 IV 2024 r., godz. 19
Czas trwania:
dwie części (koncertowa i taneczna)
Koproducenci:
Pôle en Scènes, Encore un Tour, Les Nuits de Fourvière, Centre chorégraphique national de Créteil et du Val-de-Marne / Cie Käfig, Lling Music. Wsparcie: La Caisse des Dépôts
Wykonawcy:
Le Concert de l'Hostel Dieu (Francja), La Compagnie Käfig (Francja)

DOLCE FOLIA (część koncertowa):
wykonuje Le Concert de l'Hostel Dieu
Projekt muzyczny:
Franck-Emmanuel Comte – „Le Concert de l'Hostel Dieu" i Grégoire Durrande (muzyka elektroniczna)
Sopran solo:
Heather Newhouse
Muzycy:
Franck-Emmanuel Comte - dyrygent/klawesyn, Reynier Guerrero - 1. skrzypce, Florian Verhaegen - 2. skrzypce, Clara Fellman - wiolonczela, Nicolas Muzy - teorban, Nicolas Janot - kontrabas
Kostiumy dla muzyków:
Pascale Robin, asystowała Pauline Yaoua Zurini

FOLIA (część taneczna):
wykonuje La Compagnie Käfig i Le Concert de l'Hostel Dieu
Kierownictwo artystyczne i choreografia:
Mourad Merzouki
Asystent choreografa:
Marjorie Hannoteaux
Tancerze:
Nedeleg Bardouil, Franck Caporale, Mathilde Devoghel, Melanie Lomoff, Sofian Kaddaoui, Joël Luzolo, Chika Nakayama, Mathilde Rispal, Yui Sugano, Aurélien Vaudey, Titouan Wiener
Kostiumy dla tancerzy:
Nadine Chabannier
Scenografia:
Benjamin Lebreton, któremu asystowali: Quentin Lugnier, Caroline Oriot (malarstwo), Mathieu Laville, Elvis Dagier, Rémi Mangevaux (ślusarstwo) i Guillaume Ponroy (stolarstwo)
Oświetlenie:
Yoann Tivoli

Ilona Słojewska
Dziennik Teatralny Kujawy
1 maja 2024