Beata Rybotycka (1964)

Urodziła się 21 lipca 1964 w Gliwicach.

Beata Maria Anna Rybotycka. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (dyplom w 1987).

Zadebiutowała 12 stycznia 1988 rolą Katarzyny w „Płatonowie" Antoniego Czechowa w reż. Filipa Bajona w Starym Teatrze w Krakowie, w którym zagrała kilka interesujących ról m. in. Małkę w „Słuchaj, Izraelu!" Jerzego Stanisława Sito w reż. Jerzego Jarockiego (11 czerwca 1989), Flecistkę w „Rzeźni" Sławomira Mrożka w reż. Waldemara Śmigasiewicza (13 czerwca 1990), Eliantę w „Mizantropie Molière'a w reż. Krzysztofa Nazara (27 maja 1992), Herminę w „Wilku stepowym" Hesse Hermanna w reż. Adama Sroki (10 października 1992).

Ponadto grała w teatrach krakowskich: w Teatrze Ludowym „Port wielki jak świat" Jacquesa Brela w reż. Marty Stebnickiej (24 marca 1990), i „Operze żebraczej" Johna Gay'a w reż. Krzysztofa Orzechowskiego (31 grudnia 1990) i w Teatrze Słowackiego Księżniczkę w „Śnie srebrnym Salomei" Juliusza Słowackiego w reż. Jerzego Jarockiego (29 czerwca 1993) i „Tangu Piazzolla" Anny Burzyńskiej (Manuela Frenetico) w reż. Józefa Opalskiego (16 lutego 2007)

Poza Krakowem zagrała w Teatrze Muzycznym w Gdyni w „Nieszporach Ludźmierskich" Jana Kantego Pawluśkiewicza w reż. Roberta Glińskiego (24 września 1994), w Teatrze na Woli w „Grają naszą piosenkę" Neila Simona (Sonia) w reż. Bogdana Augustyniaka (29 września 2005) i w Teatrze Kamienica w Warszawie „Dzień świra" Marka Koterskiego w reż. Marcina Kołaczkowskiego (7 lipca 2017).

Na początku lat dziewięćdziesiątych odkrył ją dla swojego teatru Krzysztof Jasiński zapraszając do roli Kordulli w przygotowywanej w krakowskim Teatrze STU premierze „Pana Twardowskiego" Włodzimierza Jasińskiego i Janusza Grzywacza (5 lutego 1990). Następny jej udział w pracach tego teatru to „Plac Merkurego" Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w reż. Marty Stebnickiej (22 marca 1992), a potem m. in. w spektaklu „Sztuka kochania. Sceny dla dorosłych" Zbigniewa Książka w reż. Krzysztofa Jasińskiego (14 marca 2004), „Zemsta" Aleksandra Fredry w reż. Krzysztofa Jasińskiego (15 grudnia 2004), „Szczęśliwe dni" Samuela Becketta (Winnie) w reż. Krzysztofa Jasińskiego (3 grudnia 2006), „Biesy" Fiodora Dostojewskiego (Maria Timofiejewna Lebiadkin) w reż. Krzysztofa Jasińskiego (21 kwietnia 2007), „Sonata Belzebuba" Stanisława Ignacego Witkiewicza (Julia) w reż. Krzysztofa Jasińskiego (20 listopada 2009), „Hamlet" Williama Szekspira (Gertruda) w reż. Krzysztofa Jasińskiego (27 lutego 2012), „Rewizor" Mikołaja Gogola (Anna) w reż. Krzysztofa Jasińskiego (19 lutego 2016).

Ponadto występowała w programach kabaretowych i rewiowych, a także w krakowskiej Piwnicy Pod Baranami.

W Teatrze Telewizji zadebiutowała 24 kwietnia 1989 spektaklu w reż. Kazimierza Kutza „Samobójca" Nikołaja Erdmana, a ponadto wystąpiła w m. in. „Spadkobiercach" Włodzimierza Dulemby (Poezja) w reż. Andrzeja Maja (1 listopada 1990), „Mizantropie" Molière'a (Elianta) w reż. Krzysztofa Nazara (5 maja 1994) oraz w spektaklu „Inspektor psina" Pierra Gripari (Wróżka) w reż. Jacka Bursztynowicza (16 lipca 1996).

Zagrała także w Teatrze Polskiego Radia w trzech odcinkach słuchowiska pt. "Legenda Tatr" Kazimierza Przerwy-Tetmajera w reż. Romany Bobrowskiej (12, 15, 17 maja 1989).

W kinie zadebiutowała filmem „Schodami w górę schodami w dół" (8 maja 1989) w reż. Andrzeja Domalika, następnie wystąpiła w m. in. „Superwizja" (1990), „Schindler's List" (1993), „Diabeł" oraz w kilku serialach: „Klasa na obcasach" (2000), „Samo niebo" (2001), „Majka" (2009/2010) i „M jak miłość" (2011/2012).

Jest żoną Krzysztofa Jasińskiego.

Nagrody i odznaczenia:
1991 - Wrocław - XII Przegląd Piosenki Aktorskiej - II nagroda
2005 - Brązowy Medal Gloria Artis - Zasłużony Kulturze
2010 - Złoty Laur za Mistrzostwo w Sztuce Wokalnej
2016 - Srebrny Medal Gloria Artis-Zasłużony Kulturze

Źródła: E-teatr, Wikipedia, FilmPolski

Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
22 lipca 2023