Jerzy Rakowiecki (1929 - 2003)

Urodził się 30 października 1920 w Warszawie. Zmarł 19 stycznia 2003 w Warszawie.

Studiował na Wydziale Aktorskim podziemnego Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej w Warszawie.

Zadebiutował 22 marca 1945 rolą Chochoła w „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jacka Woszczerowicza w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. W tym samym teatrze wystąpił w spektaklu „Lato w Nohant" Jarosława Iwaszkiewicza w reż. Leonii Jabłonkówny (premiera 16 października 1945), a następnie przeniósł się do Teatru Ziemi Pomorskiej w Toruniu aby zagrać w kilku premierach m. in. „Mąż i żona" Aleksandra Fredry (Hrabia Wacław) w reż. Leonii Jabłonkówny (premiera 14 lutego 1946) i „Sen nocy letniej" Williama Szekspira (Oberon) w reż. Leonii Jabłonkówny (premiera 30 marca 1946). Następne sezony spędził w: Teatrze Polskim w Poznaniu, gdzie rozpoczął pracę rolą Antoniego Lickiego w spektaklu Józefa Korzeniowskiego „Majątek albo imię" w reż. Karola Borowskiego (premiera 4 października 1946), a zakończył spektaklem Jacquesa Companneza i Yvana Noe „Przyjaciel nadejdzie wieczorem" w reż. Władysława Stomy (premiera 29 kwietnia 1947), w Teatrach Dramatycznych (Teatr im. Juliusza Słowackiego) w Krakowie gdzie zagrał m. in. w „Wieczorze" Trzech Króli Williama Szekspira (Sebastian) w reż. Bronisława Dąbrowskiego (premiera 27 września 1947), w Rewizorze" Mikołaja Gogola (Chlestakow) w reż. Janusza Warneckiego (premiera 21 grudnia 1947) i „Archipelag Lenoir" Armanda Salacrou (Wilhelm Robec-Lenoir) w reż. Krystyny Zelwerowicz (premiera 29 maja 1948).

Sezon 1948/1949, to praca w warszawskim Teatrze Rozmaitości, a tam m. in.: „Szelmostwa Scapina" Molièra (Leander) w reż. Józefa Wyszomirskiego (premiera 12 października 1948) oraz w spektaklach takich reżyserów jak: Bohdan Korzeniewski, Gustawa Błońska i Dobiesław Damięcki.

Sezon 1949/1950 to Teatr Nowy w Warszawie (Scena Komediowo-Muzyczna) i spektakle m. in.: „Oszust oszukany (Volpone) Bena Jonsona (Leone) w reż. Janusza Warneckiego (premiera 1 listopada 1949) i „Mąż przeznaczenia" Bernarda Shawa w reż. Ireny Babel (premiera 13 listopada 1949))

W lipcu 1950 po raz pierwszy asystuje reżyserowi Ludwikowi René przy „Interwencji" Lwa Sławina w Teatrze Ateneum w Warszawie, a 1 czerwca 1952 debiutuje jako reżyser teatralny w spektaklu „Ich czworo" Gabrieli Zapolskiej zrealizowanym w Teatrze Współczesnym w Warszawie.

W 1953 ukończył Wydział Reżyserski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.
.
W latach 1957 – 1969 pracowała jako „etatowy" reżyser w Teatrze Komedia w Warszawie. W latach 1960 – 1961 również jako reżyser w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Od 1 sierpnia 1961 do 30 września 1961 był reżyserem, a w latach 1961 – 1969 dyrektorem naczelnym i artystycznym w Praskim Teatrze Ludowym w Warszawie.

W latach 1969 – 1981 był reżyserem w Teatrze Polskim w Warszawie, a pomiędzy 1971 - 1972 reżyserem w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi. W końcu wraca do Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie, gdzie pracował pomiędzy 1974 a 1975.
W teatrach dramatycznych jako aktor, adaptator, inscenizator, asystent reżysera, reżyser zrealizował około sto kilkanaście spektakli.

Jako reżyser zrealizował kilka spektakli telewizyjnych m. in. „Eskurial" Michela de Ghelderode (premiera 23 Mikołaj maja 1957), „Antygona" Jeana Anouilha (premiera 21 sierpnia 1958) i „Kremlowskie kuranty" Mikołaja Pogodina (premiera 7 listopada 1977).

W latach 1949 – 1981 wykazywał się niezwykłą aktywnością w Teatrze Polskiego Radia. Zadebiutował tam jako asystent reżyserki Krystyny Zelwerowicz przy realizacji spektaklu „Pan Chopin opuszcza Warszawę" Janiny Siwkowskiej (premiera 12 maja 1949), a jako samodzielny reżyser w spektaklu „Memento" Bolesława Prusa (premiera 3 lutego 1950). Wyreżyserował prawie 150 słuchowisk. W tym jeden spektakl jako aktor, u Erwina Axera w "Kordianie" Juliusza Słowackiego.
Ostatnią jego produkcją w TPR był spektakl „Czwartki ubogich" Romana Bratnego (premiera 26 kwietnia 1981).

07 grudnia 1950 wszedł na ekran jego jedyny film „Miasto nieujarzmione" w reż. Jerzego Zarzyckiego, w którym zagrał postać Jana - bojowca AL.

Pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Nagrody i odznaczenia:

1954 - Medal 10-lecia PRL
1955 - Złoty Krzyż Zasługi
1961 - Kalisz - I KST - Nagroda za reżyserię "Sułkowskiego" Stefana Żeromskiego w Teatrze im. Osterwy w Lublinie
1962 - Nagroda ministra kultury i sztuki I stopnia (zespołowa) za przygotowanie i wystawienie sztuki Mikołaja Pogodina "Kremlowskie kuranty" w Teatrze Polskim w Warszawie
1965 - Krzyż Kawalerski OOP
1966 - Krzyż Walecznych
1974 - Medal 30-lecia PRL
1976 - Zasłużony Działacz Kultury
1980 - Odznaka za zasługi dla m. Warszawy

Źródła: FilmPolski, E-teatr



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
19 stycznia 2024
Portrety
Jerzy Rakowiecki