Juvenalia, czyli święto Młodego Baletu
„Juvenalia" w wykonaniu Polskiego Baletu Narodowego Junior z Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie porwały swym temperamentem, wrażliwością oraz techniką wykonania nie tylko dorosłą publiczność, ale przede wszystkim najmłodszą i nastoletnią widownię. Ta ostatnia nagrodziła wykonawców szczególnie ogromnymi i autentycznymi brawami.Atmosfera, jaka powstała tego wieczoru i na scenie, i na widowni, skłania do optymistycznych refleksji. Gościnne spektakle baletowe oraz przedstawienia w wykonaniu tancerek i tancerzy Baletu Opery Nova stają się kulturalną wizytówką miasta.
Gościnny występ zespołu młodych artystów PBN Junior, stworzonego z inicjatywy Krzysztofa Pastora, został tak przez mistrza choreografii skonstruowany, by zademonstrować najnowsze tendencje we współczesnym balecie w wykonaniu najlepszych tancerzy i tancerek pokolenia rozpoczynającego sceniczną karierę.
Program obejmuje pięć miniatur baletowo-muzycznych, połączonych w całość poprzez narrację dla której najważniejsze jest przesłanie związane z żywiołowością i energią młodości, poszukiwaniem własnej tożsamości i miejsca w życiu, przechodzącym w emocje wypełnione minorowymi refleksjami nad przemijaniem, by ponownie w ostatnim obrazie baletowym, w myśl cytowanego w programie fragmentu wiersza T. S. Eliota, pokazać, że człowiek nie ustaje w poszukiwaniach, w których dochodzi do punktu wyjścia i poznaje go po raz pierwszy. I w takim kontekście ostatni baletowy akord występu staje się upoetycznionym obrazem wyrażającym radość życia i kipiącym młodzieńczą energią.
Choreografię do „Journey within", obrazu tanecznego otwierającego spektakl, stworzył słynny Valentino Zuchetti, do muzyki Juliusza Zarębskiego. Julia Alvarez, Maria Grzymała, Paweł Dobrzyński, Roberto Olivieri, Mikołaj Spiżewski oraz Cezary Szlachta zaprezentowali od pierwszej sceny wysoki poziom wykonawczy, harmonizując go z wymagającą linią melodyczną.
Kilkuminutowa miniatura stworzona przez Weronikę Gałązkę oraz Macieja Dudę przeniosła widzów w niebywale zamknięty, intymny świat, w którym muzyka Maxa Richtera oraz refleksje nad przemijaniem i nieustannym poszukiwaniem płynące z wspomnianego wyżej fragmentu wiersza T. S. Eliota zostały wyrażone przez mowę ciała. Duet ten doskonale wyraził wszystkie choreograficzne niuanse, które stworzył Gianni Melfi.
Krzysztof Pastor choreografią do kilkuminutowego muzycznego fragmentu z „Srebrnego jeziora" Kurta Weilla stworzył cudowną i delikatną w wymowie, baletową sekwencję, ujmującą w sposób symboliczny poszukiwanie własnej drogi i miejsca. Paweł Dobrzyński oraz Mikołaj Spiżewski tworzą obraz pełen emocji, tych które łączą i tych, przed którymi podejmuje się ucieczkę. Obaj kreują przestrzeń, w której odnajdują wzajemne zrozumienie, konstruując ją idealną i płynną techniką wykonawczą.
I kolejna miniatura. „A blurry reflection" do muzyki Edwarda Elgara i w choreografii Kristofa Szabo. Jest to niezwykle przejmujący obraz procesu starzenia się w wielu wymiarach, który nabiera napięcia dramatycznego poprzez minimalistyczne gesty tancerek i tancerzy, ale o potężnej przejmującej sile wyrazu i oddziaływania na widzów. Weronika Gałązka, Maria Grzymała, Kamila Lechowska, Julia Alvarez, Roberto Olivieri i Cezary Szlachta komponują ze swoich ciał sytuacje, w których zachowanie się człowieka sygnalizuje trwałe zmiany, zachodzące w jego ciele oraz intelekcie i emocjach. Fascynują tworzeniem świata, do którego w naturalny sposób zmierzamy. W jego wykreowaniu dużą rolę pełni reżyseria światła Tomasza Fabiańskiego, która to z panujących ciemności niepamięci wyłania jasnym blaskiem pogrążone w niej postaci.
Po tych kameralnych miniaturach baletowych nastąpiły końcowe „Juvenalia" w choreografii Krzysztofa Pastora, który tego wieczoru zachwycił najpierw stworzeniem intymnego obrazu dwojga ludzi, jak i potem zafascynował rozmachem tanecznym do utworu „The chairman dancers" skomponowanego przez wybitnego w swej sztuce Johna Adamsa. Nigdy dotąd nie widziałam tak fantastycznej choreografii stworzonej do tak szaleńczego rytmu fokstrota, w muzycznej wizji tego amerykańskiego kompozytora. I nigdy dotąd nie podziwiałam tak zsynchronizowanych z muzyką układów, wymagających od tancerek i tancerzy tak ogromnej lekkości jak i utrzymywanego tempa, które w pewnym momencie zostaje przełamane harmonijną falą melodii wymagającej już łagodności i płynności wykonania. Wielkie brawa dla całego Zespołu Juniorów! Bo w tym obrazie wystąpiły wszystkie tancerki i tancerze.
Ten baletowy wieczór był dla każdego, kto szuka w tańcu współczesnym siły wyrażania emocji, doskonałych i wielowymiarowych w wymowie tanecznych technik wykonawczych, układów komponujących się w narrację o świecie realnym szukającym swych odniesień w ideach i w symbolach człowieczej egzystencji.
Należy podkreślić także i to, że kostiumy tancerek i tancerzy nie tylko podkreślały plastycznie kreowane na scenie obrazy taneczne, ale także komponowały się z ich przesłaniem. Bardziej wyrazistego artystycznie akcentu kończącego sezon 2023/2024 w Operze Nova w Bydgoszczy nie można było oczekiwać. Poza „Wesołą wdówką", która zamknie go w wielkim operetkowym stylu w wykonaniu artystów i orkiestry Opery Nova w Bydgoszczy.
Ilona Słojewska
JUVENALIA: spektakl baletowy Polskiego Baletu Narodowego Junior Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie
Data premiery:
24. 11. 2023 r.
Wykonawcy:
grupa Polskiego Baletu Narodowego Junior
Czas trwania:
ok. 1 godziny i 30 minut, w tym dwie przerwy
Juvenalia na scenie Opery Nova w Bydgoszczy:
w dniach - 18 czerwca 2024 i 19 czerwca 2024
Ilona Słojewska
Dziennik Teatralny Kujawy
21 czerwca 2024