Kazimierz Koziołkiewicz (1900 - 1987)

Urodził się 13 stycznia 1900 w Warszawie. Zmarł 31 października 1987 w Warszawie.

Kazimierz Józef Koziołkiewicz-Szczepanek. W 1923 na popisie klasy dramatycznej Szkoły Muzycznej Z. Iwanowskiej w Warszawie wystąpił we fragmentach ról: Grempielewskiego ("Marcowy kawaler" Blizińskiego), Kossakowskiego ("Ksiądz Marek" Słowackiego) i Lamecha ("Judasz" Przerwy-Tetmajera).

Po ukończeniu nauki, w 1925 debiutował w warszawskim Teatrze im. Aleksandra Fredry, w sezonie 1926/27 grał w Teatrze Miejskim w Grudziądzu, od czerwca 1927 znowu w Warszawie: w Teatrze Odrodzonym ("Zażarty automobilista" Kurta Kraatza), w 1atach 1927-30 w rolach epizodycznych w Teatrze Letnim i Teatrze Narodowym, gdzie wystąpił m in. w roli Pawłowa w spektaklu „Młody las" Jana Adolfa Hertza w reżyserii Antoniego Bednarczyka (premiera 10 października 1930).

W 1atach trzydziestych pracował w zakładach karnych, m.in. założył i prowadził amatorski teatr więźniów. Zajmował się też twórczością literacką.

W czasie II Wojny Światowej był żołnierzem AK (pseudonim Topola), walczył w Powstaniu Warszawskim. Wywieziony do Goerlitz organizował zespoły obozowe.

Po 1945 kontynuował twórczość literacką dla zespołów wojskowych, był ich reżyserem. W 1atach 1945-48 współpracował z Teatrem Wojska Polskiego W Łodzi, w latach 1948-57 był w zespole Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie grał niewielkie role, jak: Doktor w spektaklu „Wiosna w Norwegii" Stuarta Engstrandra w reżyserii Karola Borowskiego (premiera 11 czerwca 1949), Szlachcica w „Horsztyńskim" Juliusza Słowackiego w reżyserii Edmunda Wiercińskiego (premiera 3 października 1953), Dworzanina w „Cydzie" Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Edmunda Wiercińskiego (premiera 3 lipca 1954), Matwieja w „Miesiącu na wsi" Iwana Turgieniewa w reżyserii Władysława Krzemińskiego (premiera 17 kwietnia 1955). W Teatrze Współczesnym w Warszawie zagrał Valentina w „Wieczorze Trzech Króli" Williama Szekspira w reżyserii Erwina Axera (premiera 27 lipca 1950), ponadto występował jako Giermek II ("Zakon krzyżowy" Morstina), Policjant ("Wyspa pokoju" Piętrowa), Doktor ("Wiosna w Norwegii" Sterna), Margrabia Cibo ("Lorenzaccio" Musseta), chór obrzędowy ("Dziady" Mickiewicza). Grał gościnnie na innych scenach warszawskich, np. w Teatrze Młodych i w Teatrze Powszechnym w „Zmartwychwstaniu" Lwa Tołstoja (Chłopa i Starego Artelszczyka) w reżyserii Adama Hanuszkiewicza (premiera 25 lutego 1961).

Wystąpił w Teatrze Polskiego Radia: „Zbiegowie" Haliny Auderskiej w reż. Tadeusza Byrskiego (premiera 14 marca 1954) i „Przygoda Stasia" Bolesława Prusa.

Zagrał w kilku filmach np. „Die Rolle" w reż. Krzysztofa Zanussiego (1971), „Układ krążenia" w reż. Andrzeja Titkowa (1978) i „Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy" w reż. Jerzego Sztwiertni (1982).

W 1961 przeszedł na emeryturę, dalej jednak, przez ponad 20 lat występował społecznie w domach rencisty, powierzano mu też epizody w filmach, m. in. w „Die Rolle" w reż. Krzysztofa Zanussiego (1971), „Układ krążenia" w reż. Andrzeja Titkowa (1978) i „najdłuższa wojna nowoczesnej Europy" w reż. Jerzego Sztwiertni (1982).

Kontynuował pracę literacką, pisał opowiadania, publikował wspomnienia teatralne (1984).

Źródła: Almanach Sceny Polskiej 1987/88. E-teatr, FilmPolski.



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
31 października 2022