Komunistyczna utopia

Spektakl "Falanster" Teatru Remus to monodram w wykonaniu Katarzyny Nowackiej, aktorki, która była jedną z założycielek Teatru Remus w latach dziewięćdziesiątych

Inspiracje literackie spektaklu to przede wszystkim fragment biografii Heleny Modrzejewskiej opisany w książce Susan Sontag „W Ameryce” a także w „Listach z podróży do Ameryki” Henryka Sienkiewicza, dotyczący próby utworzenia w kalifornijskim Anaheim utopijnej społeczności o charakterze komuny - tytułowego „falansteru”, wzorowanego na wizji dziewiętnastowiecznego socjalisty utopijnego, Charlesa Fouriera. Falanster to swego rodzaju spółdzielnia. Ironia losu chciała, że dokładnie w miejscu, gdzie ongiś mieściła się farma Heleny Modrzejewskiej, dzisiaj
znajduje się Disneyland. Współczesny rodzaj utopii. Ucieczkowej. Rozrywkowej.

Jednym z celów, jakie stawia sobie spektakl jest pokazanie drogi, jaką przeszły dwudziestowieczne utopie społeczne – od hipisowskich komun do sekciarskiej hipokryzji i nadużyć, a wreszcie - od niewinnych założeń utopijnego socjalizmu do socjalizmu realnego. I dalej – do Disneylandu – zarówno narkotycznych halucynacji jak i społeczeństwa konsumpcyjnego.

W warstwie tekstowej, w spektaklu wykorzystane są również materiały archiwalne Teatru Remus. Są to fragmenty listów pisanych do nas w latach 1999-2000 przez krakowskiego artystę-plastyka i ówczesnego scenografa teatru, Piotra Biesa, zawierające m. in. wspomnienia z pogrzebu Tadeusza Kantora. W przedstawieniu
pojawiają się także wiersze haiku.

Wizualnie, spektakl nawiązuje z jednej strony do teatru śmierci Kantora, z drugiej zaś – do japońskiego teatru klasycznego, zwłaszcza do postaci Kobiety-Pająka obecnej w wielu dramatach kabuki. Elementy scenografii spektaklu nawiązują również do
ikon komercyjnej kultury masowej.

(-)
Materiały Teatru
30 października 2010