Kosmos wyobraźni

Baśnie i legendy zebrane z opowieści ludowych przez braci Grimm od czasu pierwszego wydania (1812) budziły kontrowersje, czy jest to literatura odpowiednia dla dzieci. Wszechobecna przemoc, brutalność i seksualność wprawiały czytelników w konsternację, pomimo budującego morału, że w świecie bohaterów opowieści: dzieci, dorosłych, zwierząt i przedmiotów dobro zwycięża najczęściej.

W przedstawieniu autorzy zachowują to, co jest wyjątkowo cenne w zbiorze Grimmów. Różnorodność wielkich opowieści, drobnych legend, bajek abstrakcyjnych, kołysanek sprawia, że obcujemy z fascynującym kosmosem wyobraźni.

Kolażowa struktura adaptacji układa się jednak w pełną rozmachu opowieść o świecie dzieci i dorosłych, ludzi, zwierząt, przedmiotów i aniołów, między którymi istnieje nieusuwalna przepaść. Odnajdziemy tu dotkliwą samotność dziecka dojrzewającego w niebie (Drwalówna, bohaterka Dziecka Matki Boskiej) i na ziemi (Złoty Chłopiec, Jaś-Jeżyk), troskę i przemoc relacji rodzinnych, niesprawiedliwość i brutalność relacji społecznych, biedę, lęk przed tym co obce, i religijną wyobraźnię. Jak u Grimmów tak i w świecie scenicznym temu, co piękne i wzniosłe towarzyszy to, co przykre i niskie.

Wśród dziecięcych bohaterów przedstawienia zobaczymy: Drwalównę (Justyna Janowska), Złotego Chłopca (Maciej Grubich), Jasia-Jeża (Przemek Gąsiorowicz). W świecie dorosłych: Matkę Boską (Jolanta Rychłowska), Rodziców Jeża (Halszka Lehman, Paweł Kos), rodziców Złotego Chłopca (Edyta Ostojak, Daniel Dobosz), Szewca i Azteka (Wojciech Rusin) oraz Grzyba i Żyda (Tomasz Bielawiec ) a także zwierzęta i anioły.

Las będący spoiwem większości bajek w scenografii autorstwa Anny Met został przetłumaczony na przestrzeń i wnętrza przypominające świat z lat siedemdziesiątych XX wieku. Złocisty horyzont w tle inspirowany malarstwem przedrenesansowym nawiązuje do motywu złota i złotego palca dziecka, które w baśni o Dziecku Matki Boskiej i Wiernym Janie złamało zakaz dorosłych i otworzyło drzwi, których pod żadnym pozorem miało nie otwierać.

W przedstawieniu wykorzystano także trzy reflektory z początku lat dziewięćdziesiątych, tzw. Pani Austria podkreślające wrażenie hipnotycznego świata bajkowego i analogowego świata, który minął.

Przedstawienie inspirowane baśniami:
Dziecko Matki Boskiej
Biedny chłopiec w grobie
Gruba Kaśka
Chuda Eliza
Piotr Pif Paf i Piękna Katarzyna
Mądra Ela
Dwunastu leniwych parobków
Mądrzy Ludzie
Gałązka leszczyny
Uparte dziecko
Jasne słońce cię wyda
Jaś-Jeżyk
Drzewo Jałowca
Kraina pieczonych gołąbków
Trzy języki
Żelazny Jan
Lis i gęsi
Domowa czeladka
Sowa
Muzykanci z Bremy
Weszka i pchełka



(-) (-)
Materiał Teatru
24 października 2018
Portrety
Remigiusz Brzyk