Laurent Petitgirard (1950)

Urodził się 10 czerwca 1950 w Paryżu

Studiował grę na fortepianie u Serge'a Petitgirarda i kompozycję u Alaina Kremskiego. Ten eklektyczny muzyk rozpoczynał karierę jako kompozytor muzyki symfonicznej (ponad dwadzieścia utworów) i filmowej (160 podkładów muzycznych), aby następnie osiągnąć równie wielkie sukcesy jako dyrygent w filharmoniach na całym świecie (Orkiestra Opery Paryskiej, Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo, Orchestre National de France, Orchestre National de Lyon, de Bordeaux, de Lille, the Bamberg Philharmonic, Berlin Symphony, Orchestras of the Tonhalle, La Fenice, BBC, Orkiestra Symfoniczna w Utah, Filharmonia Seulska, KBS SO, Orkiestra CBS, Orchestre de la Suisse Romande, Hiszpańska Orkiestra Narodowa, Moskiewska Orkiestra Państwowa, Chińska Narodowa Orkiestra Symfoniczna i inne).

W 1989 r. Laurent Petitgirard założył orkiestrę Symphonique Français Orchestre, którą dyrygował do 1996 r. W latach 1986–1997 był dyrygentem na festiwalu i akademii Flamm (Haute-Savoie). Przez długi czas (2004–2014) pracował jako dyrektor muzyczny Orchestre Colonne w Paryżu. Jest autorem około trzydziestu nagrań, m.in. Joanny d'Arc na stosie Honeggera, i kilku premierowych wykonań, w tym Gaspard de la nuit Ravela w aranżacji Mariusa Constanta. Nagranie Koncertu wiolonczelowego Petitgirarda w wykonaniu Gary'ego Hoffmana i Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo oraz dzieła Le Legendaire na skrzypce, chór i orkiestrę z Augustinem Dumayem jako solistą jest dostępne w wytwórni Naxos.

Debiutancka opera Laurenta Petitgirarda Joseph Merrick, The Elephant Man z librettem Erica Nonna została po raz pierwszy wystawiona w języku francuskim w 2002 r. w Praskiej Operze Narodowej pod batutą kompozytora i w reżyserii Daniela Mesguicha. Petitgirard nagrał operę z Orchestre Philharmonique de Monte-Carlo i Nathalie Stutzmann jako wykonawczynią roli tytułowej. Ponowna inscenizacja opery odbyła się w Operze Nicejskiej (2002). Nagranie DVD zostało wydane przez wytwórnię Marco Polo (2005). Nową produkcję opery zaprezentowano w roku 2006 w Operze Minneapolis.

Po Le Fou d'Elsa, cyklu sześciu utworów na mezzosopran i poematów symfonicznych Louisa Aragona, Laurent Petitgirard zrealizował między innymi Le plus ardent à vivre, septet na harfę, w premierowym wykonaniu Marielle Nordmann, Poème na dużą orkiestrę smyczkową i Dialogue na altówkę i orkiestrę, nagrane w 2005 r. z udziałem Orchestre National de Bordeaux Aquitaine i altowiolisty Gerarda Caussego. Premiera poematu symfonicznego Les douze gardiens du temple Laurenta Petitgirarda (na zlecenie Radio France) z udziałem Orchestre Philharmonique de Strasbourg miała miejsce na tym samym festiwalu rok później. Od 1984 r. dzieła autora są opublikowane w Editions Durand.
Libretto do swojej drugiej opery, Guru, Petitgirard napisał we współpracy z Xavierem Maurelem. Oprawa muzyczna Małego księcia, autorstwa Petitgirarda i w inscenizacji Soni Petrovnej, została wykonana w operze w Awinionie w 2010 r., obecnie jest on w trakcie komponowania koncertu na rożek angielski i orkiestrę. W lutym 2009 r. Laurent Petitgirard dyrygował Enfance du Christ Berlioza w operze w Toulonie, a w kwietniu i maju Le chateau des Carpathes Philippe'a Hersanta w operze w Rennes oraz w paryskiej Salle Pleyel.

Od 2002 r. Petitgirard nagrywa dla wytwórni Naxos, która wydała trzy CD i jedno DVD z utworami symfonicznymi, debiutancką operę oraz pełny balet Daphnis et Chloe Ravela w wykonaniu Orchestre National de Bordeaux Aquitaine. W sezonie 2009–2010 dyrygował w Budapeszcie, Moskwie, Strasburgu, Pekinie, Nicei, Lancino i wielu innych miejscach. Jako autor muzyki filmowej i telewizyjnej stworzył ścieżki dźwiękowe do dzieł reżyserów takich, jak Otto Preminger, Jacques Demy, Francis Girod, Peter Kassovitz, Pierre Schoendoerffer, Claude Danna, Jean-Claude Brialy, Jean Larriaga, Patrick Timsit, Laurent Heyneman i wielu innych. W roku 1987 Laurent Petitgirard został wyróżniony nagrodą Société des Auteurs et Compositeurs Dramatiques (SACD) dla młodych kompozytorów, w 1990 – nagrodą przyznaną przez Société des Auteurs, Compositeurs et Éditeurs de Musique, w roku 2000 – wyróżnieniem Grand Prix Lyceen dla kompozytorów za Koncert wiolonczelowy, a w roku 2001 – Prix Musique SACD za operę Joseph Herrick, Elephant Man. W 2000 r. został wybrany w miejsce Marcela Landowskiego na członka Instytutu Francuskiego na Academie des Beaux-Arts.

Magdalena Jagiełło-Kmieciak
Opera na Zamku
6 października 2017