Leczyć ruchem

Izabela Guzek- Certyfikowana Psychoterapeutka Tańcem i Ruchem, absolwentka Instytutu DMT, psycholog. Posiada duże doświadczenie w pracy z osobami z niepełnosprawnością intelektualną, dziećmi z zaburzeniami autystycznymi. Podczas Międzynarodowej Konferencji Tańca i Festiwalu Sztuki Tanecznej w Bytomiu prowadzi zajęcie z Terapii poprzez Ruch

Anna Hackiewicz: Jakie znaczenie ma podział na ciało - emocje- umysł w zajęciach terapii poprzez ruch?

Izabela Guzek: W terapii tańca i ruchu pracuje się ze wszystkimi tymi aspektami, co prowadzi do większej, wewnętrznej integracji. Zmiana może rozpocząć się od ruchu. Istotą terapii przez ruch jest założenie o wzajemnym powiązaniu ciała i umysłu.

A.H.: Która z tych części (ciało-umysł- emocje) przejawia się w sposobie poruszania się człowieka?

I.G.: Wszystkie trzy aspekty mogą się ujawniać poprzez ruch. W terapii tańcem i ruchem zakłada, że ruch odzwierciedla osobowość. Ruch rozumiemy bardzo szeroko. Zarówno myśli, jak i emocje mogą zostać wyrażone w ruchu.

A.H.: Czy w terapii ruchem istnieje pojęcie duszy?

I.G.: W terapii poprzez ruch nie używa się pojęcia „dusza”. Mówimy o „ciele”, „emocjach”, „umyśle”, ale nie o duszy. Podobnie jest w innych formach psychoterapii.

A.H.: Czy poprzez interpretację sposobu poruszania się jakiegoś człowieka można odczytać, że jest chory?

I.G.: Nie możemy wszystkiego odczytać z ruchu. W interpretowaniu ruchu ważne jest uwzględnienie kontekstu, w jakim ten ruch się odbywa. Możemy obserwować jak choroba przekłada się na ruch, i jak odzwierciedla w ciele.  

A.H.: Jakie znaczenia ma ćwiczenie komunikacji poprzez ruch w terapii?

I.G.: Niektóre osoby ograniczone możliwości komunikowania się werbalnie, np. osoby z autyzmem, zaburzeniami schizofrenicznymi. Możliwość komunikowania się poprzez ruch stwarza dla tych osób szansę na nawiązanie kontaktu, daje możliwość uczestniczenia w grupie. Komunikacja niewerbalna zawsze jest obecna. W terapii przez ruch wykorzystywana jest w sposób świadomy.

A.H.: Czy kopiowanie czyjegoś ruchu jest istotnym elementem terapii poprzez ruch?

I.G.: Nie tyle kopiowanie, co odzwierciedlanie ruchu, którego ideą jest wyrażenie ruchu drugiej osoby poprzez swoje ciało. Jest to ważne narzędzie budowania relacji komunikowania się. Odzwierciedlanie daje poczucie bycia zauważonym i pomaga w rozumieniu drugiej osoby. Dzielenie się ruchem i odzwierciedlanie go w grupie buduje poczucie wspólnoty.

A.H.: Czy terapia poprzez ruch polega na nauczaniu konkretnych ruchów?

I.G.: Nie. Terapia przez ruch rozszerza repertuar ruchowy osób w niej uczestniczących. Osoby, które posiadają ugruntowany zasób ruchów i poruszają w pewnym schemacie ruchowym, mogą zmienić swoje nastawienie do świata poprzez naukę innych ruchów, np. jeśli dla osoby „zamkniętej” może być pomocne wypróbowanie ruchu otwierania tułowia i rąk. Zwiększanie repertuaru ruchowego daje możliwość wypróbowania nowych zachowań, nowych sposobów bycia w świecie.

A.H.: Czym różni się prowadzenie zajęć z terapii przez ruch dla tancerzy a dla osób upośledzonych psychicznie

I.G.: Myślę, że każda z tych grup może mieć inne cele, inny powód aby uczestniczyć w terapii przez ruch.

A.H.: Dziękuję za rozmowę.

Anna Hackiewicz
Fabryka Tańca - Gazeta Festiwalowa
2 lipca 2011