Maria Stokowska-Misiurkiewicz (1945 - 2018)

Urodziła się 21 listopada 1945 w Brzeźnicy n. Wartą. Zmarła 3 grudnia 2018 w Katowicach.

W 1968 ukończyła Wydział Aktorski w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej.

Zadebiutowała 4 marca 1968 rolą Violi w spektaklu „Wieczór Trzech Króli" Williama Szekspira w reż. Bronisława Dąbrowskiego w Teatrze Śląskim w Katowicach, któremu pozostała wierna przez całe życie.

Zagrała w nim wiele bardzo rozmaitych ról, m. in.:
Helenę w „Balladdzie o tamtych dniach" Stefanii Grodzieńskiej i Jerzego Jurandota w reż. Leszka Wojciechowskiego (9 maja 1970), Mariannę w „Świętoszku" Moliera w reż. Witolda Skarucha (10 maja 1973), Lubę w „Hutnikach" Giennadija Bokariowa (3 maja 1975), Zofię w „Romansie z wodewilu" Władysława Krzemińskiego w reż. Józefa Pary (31 grudnia 1976), Rozalindę w „Jak wam się podoba" Williama Szekspira w reż. Krzysztofa Pankiewicza (11 czerwca 1977), Marynę w „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Michała Pawlickiego (16 grudnia 1978), Joannę w „Nocy listopadowej" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Jerzego Zegalskiego (29 listopada 1981), Hankę Lewicką w „Popiele i diamencie" w reż. Jana Maciejowskiego (19 grudnia 1982), Księżną Himalaj w „Operetce" Witolda Gombrowicza w reż. Jerzego Zegalskiego (17 września 1983), Elwirę w „Mężu i żonie Akeksandra Fredry w reż. Bogdana Toszy (22 stycznia 1987), Prokuratorową w „Śnie" Fiodora Dostojewskiego w reż. Józefa Czerneckiego (15 maja 1987), Eleonorę w „Tangu" Sławomira Mrożka w reż. Jerzego Zegalskiego (15 stycznia 1988), Hrabinę w „Weselu Figara" Pierre-Augustina Carona de Beaumarchaisa w reż. Bogdana Toszy (17 maja 1991), Ernestynę w „Porwaniu Sabinek" Juliana Tuwima w reż. Michała Rosińskiego (21 lutego 1992), Aktorkę B w „Próbach dla siedmiu" Bogusława Schaeffera w reż. Bogdana Toszy (10 czerwca 1992 ), Kolombinę w „Kramie Karoliny" Michela de Ghelderode w reż. Ewy Markowskiej (18 grudnia 1992), Damę w Gronostajach i Prezesową Pścikową w „Trans-Atlantyku" Witolda Gombrowicza w reż. Ewy Kutryś i Mikołaja Grabowskiego (15 maja 1993), Panią Dobrójską w „Ślubach panieńskich, czyli magnetyzm serca" Aleksandra Fredry w reż. Anny Polony (11 listopada 1993), Raniewską w „Wiśniowym sadzie" Antoniego Czechowa w reż. Bogdana Toszy (24 września 1994), Panią Dyndalską w „Nie uchodzi, nie uchodzi, czyli Damy i huzary" Aleksandra Fredry w reż. Macieja Wojtyszki (21 stycznia 1995), a także w „Braciach Karamazow" Fiodora Dostojewskiego w reż. Bohdana Cioska (8 kwietnia 1995), „Żelaznej konstrukcji" Macieja Wojtyszki w reż. Bartosza Zaczykiewicza (11 września 1999), „Romeo i Julii Williama Szekspira w reż. Bartosza Zaczykiewicza (16 września 2000), „Żołnierzu Królowej Madagaskaru" Juliana Tuwima w reż. Tadeusza Bradeckiego (14 grudnia 2001), „Przypadku Klary" Dei Loher w reż. Bogdana Toszy (23 lutego 2002), „Matce" Stanisława Ignacego Witkiewicza w reż. Ireneusza Janiszewskiego (26 października 2002), „Dżumie" Alberta Camusa w reż. Rudolfa Zioły, „Weselu" Stanisława Wyspiańskiego w reż. Rudolfa Zioły (6 października 2007), „Ostatnim tangu w Paryżu" Roberta Alley'a w reż. Jacka Bały, gdzie oprócz roli Mere była także asystentką reżysera.

Ostatnią rolą była postać Tkoczowej w spektaklu „Wujek.81. Czarna ballada" Roberta Talarczyka w reż. Roberta Talarczyka (17 grudnia 2016).

Ponadto zagrała także Kobietę z Forum w teatrze Andrzeja Dopierały (Teatr bez Sceny) w spektaklu „Ciemno. Jasno. Cień" w reż. Andrzeja Dopierały (20 czerwca 2009).

Jeszcze w czasie studiów zagrała obok Marii Hornik, Tadeusza Kwinty i Ignacego Widery w etiudzie filmowej zrealizowanej w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi pt. „Wzgórze Marsa albo powrót powstańca śląskiego" w reż. Antoniego Halora (1968).

Ponadto zagrała m. in. w „Skandalu w Hellbergu" w reż. Zbigniewa Zbrojewskiego (1969), „Gwałtu, co sie dzieje!" w reż. Józefa Wyszomirskiego (1969) "Próbie ognia" w reż. Marka Wortmana (1976), w fabularyzowanym polsko-izraelskim dokumencie „Bronisław Huberman czyli zjednoczenie Europy i skrzypce" w reż. Piotra Szalszy (2010), i fabule pt. „Drzazgi" w reż. Macieja Pieprzycy (2009) oraz w fabularnym serialu dla młodzieży „6 milionów sekund" w reż. Leszka Staronia (1986).

Miała swój udział również w Teatrze Telewizji m. in. w spektaklach „Gwałtu co się dzieje" Aleksandra Fredry w reż. Józefa Wyszomirskiego (19 października 1989), „Zmartwychwstanie" Lwa Tołstoja w reż. Lidii Zamkow (13 lipca 1970), „Ludzie bezdomni" Stefana Żeromskiego w reż. Lidii Zamkow (28 czerwca 1971), „Henryk VI na łowach" Wojciecha Bogusławskiego (11 stycznia 1974), „Matka Courage" Bertolta Brechta w reż. Lidii Zamkow (7 października 1974), „Kroniki królewskie" wg Stanisława Wyspiańskiego w reż. Ignacego Gogolewskiego (28 października 1974) oraz „Śmiech w ciemności" Vladimira Nabokova w reż. Filipa Bajona (24 listopada 2003).

Pochowana na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.

Współzałożycielka Podziemnego Teatru Poezji Stanu Wojennego.

Nagrody i odznaczenia:
1971 - Srebrna Maska (Śląsk).
1993 - Złota Maska za rolę Kolombiny w "Kramie Karoliny" w reż. Ewy Markowskiej w Teatrze Śląskim w Katowicach.
1999 - Złoty Krzyż Zasługi



Opracował Ryszard Klimczak
Dziennik Teatralny
6 grudnia 2018