Miłość Nienawiść Zbrodnia

Konferencja prasowa z udziałem realizatorów spektaklu baletowego „Carmen" pod szklaną kopułą operowego gmachu, w promieniach słońca i pod błękitnym niebem konstruowała tego przedpołudnia atmosferę pełną optymizmu i artystycznych wyzwań. Po brawurowo zinterpretowanych nie tak dawno „Niebezpiecznych związkach" w wykonaniu Zespołu Baletu Opery Nova w choreografii Krzysztofa Pastora, widzowie zobaczą kolejną opowieść choreograficzną otwierającą XXXI Bydgoski Festiwal Operowy.

Co dla choreografa Johana Ingera z noweli „Carmen" Prospera Mérimée okazało się najciekawsze? Co było inspiracją do stworzenia własnej indywidualnej wizji? Wprowadzenie dodatkowej postaci – chłopca, z perspektywy którego zostanie opowiedziana historia miłości, namiętności, zazdrości oraz zbrodni. Interesujące to wyzwanie nie tylko dla widzów, ale przede wszystkim dla Baletu Opery Nova. Johan Inger zapowiada przedstawienie pełne nieoczekiwanych i odważnych rozwiązań, pełne dramatyzmu oraz napięć. Asystenci choreografa Toby Mallitt oraz Małgorzata Chojnacka, na co dzień kierująca Baletem Opery Nova, przedstawili kolejne etapy pracy nad spektaklem. Kierownictwo muzyczne objął Manuel Coves, który poprowadzi orkiestrę. Obecna Luisa Maria Ramos Corrales, nadzorująca realizację kostiumów do przedstawienia, zaprojektowane przez nieżyjącego Davida Delfina, przedstawiła najciekawsze punkty w pracy nad ich wykonaniem w operowych pracowniach krawieckich, tak by były jak najwierniejsze pierwowzorom.

Słowem, przygotujmy się na niebywały w interpretacji inscenizacyjnej spektakl, zwłaszcza że podczas próby medialnej zarówno tancerze, jak i muzycy wprowadzili obecnych w świat, w którym przeszłość przenika do współczesności, a przestrzeń dźwiękową fantastycznie wypełnia Bizet, Szczedrin i Garcia.

Polska premiera: 26.04.2026 r. Opera Nova - inauguracja XXXI Bydgoskiego Festiwalu Operowego

CARMEN:
balet w dwóch aktach
Choreografia:
Johan Inger
Muzyka:
Georges Bizet, Marc Álvarez Garcia, aranżacja: Rodion Szczedrin Carmen-suita
Prapremiera:
9.04.20215 r. Teatro de la Zarzuela (Madryt) - Compañía Nacional de Danza

Czas trwania:
ok. 1 godziny i 30 minut, w tym jedna przerwa

Kierownictwo muzyczne:
Manuel Coves
Reorkiestracja muzyki Bizeta:
Álvaro Domínguez Vázquez
Dramaturgia:
Gregor Acuña-Pohl
Scenografia:
Curt Allen Wilmer, Leticia Ganan
Kostiumy:
David Delfin
Światła:
Tom Visser, Doef Beernink
Asystenci choreografa:
Toby Mallitt , Yoko Taira, Małgorzata Chojnacka, Stephane Aubry
Nadzór realizacji kostiumów:
Luisa Maria Ramos Corrales
Asystent dyrygenta:
Jagoda Brajewska

Johan Inger
Szwed Johan Inger (Sztokholm, 1967) dołączył do zespołu Nederlands Dans Theater 1 w 1990 roku i do roku 2002 był tam niezwykle cenionym tancerzem. W zespole tym zadebiutował także jako choreograf (1995), a jego kreacje natychmiast zyskały uznanie: balety Dream Play i Walking Mad wyróżniono Lucas Hoving Production Award (2001), a Walking Mad – Danza & Danza Award (2005). W 2003 roku objął kierownictwo artystyczne Cullberg Ballet w Sztokholmie, gdzie realizował liczne projekty.
Od 2008 roku działa jako niezależny twórca, kreując choreografie dla zespołów na całym świecie, m.in.: GöteborgsOperan, Ballet Basel, Swedish National Ballet,Compañía Nacional de Danza, Aterballetto, Lyon Opera Ballet, Les Ballets de Monte Carlo, Ballet BC i Nederlands Dans Theater, z którym w latach 2009–2016 współpracował jako choreograf pomocniczy.
W latach 2016–2023 opracował autorskie wersje baletów narracyjnych: Pietruszka (Ballets de Monte Carlo) i Śpiąca królewna / Aurora's Nap (Stuttgart Ballett), a także pełnowymiarowych spektakli, jak Carmen (Compañía Nacional de Danza), Peer Gynt (Ballet Basel), Don Juan (Aterballetto) i Jezioro łabędzie dla Semperoper Ballett Dresden.
W 2016 roku został uhonorowany Nagrodą Benois de la Danse za Carmen (CND- Madryt), One on One (NDT2), a także Danza & Danza Award za Bliss. W 2020 roku Don Juan uznany został za najlepszą włoską produkcję. W 2022 roku Johan Inger został dyrektorem artystycznym Take Off Dance, programu szkoleniowego w Sewilli dla tancerzy w wieku od 18 do 24 lat.

Toby Mallitt – asystent choreografa

Pochodzący z Wielkiej Brytanii absolwent English National Ballet School oraz The Royal Ballet School.Karierę zawodową rozpoczął w zespole Corella Ballet (pod kierunkiem Angela Corelli), a następnie przeniósł się do Compañia Nacional de Danza, gdzie pracował z Jose Martinezem. Awansowany na solistę w 2014 roku miał możliwość tańczyć w kilku wyjątkowych projektach, m.in. In The Middle Somewhat Elevated (Forsythe), Polyphonia/DGV (Wheeldon), Minus 16 (Naharin), Petite Mort/Gods and Dogs (Kylian), Don Quixote (Martinez), Allegro Brillante (Balanchine), Concerto DSCH (Ratmansky), In The Night (Robbins), Carmen (Inger).
Po przejściu na emeryturę taneczną (2022) objął stanowisko asystenta choreografa Johana Ingera i obecnie przygotowuje jego autorski spektakl Carmen z zespołami baletowymi na całym świecie.

Manuel Coves – kierownictwo muzyczne/dyrygent
Urodził się w Hiszpanii, studiował grę na fortepianie, kameralistykę i dyrygenturę orkiestrową. Początkowo pracował jako repetytor, a następnie koordynator muzyczny w Teatro de la Zarzuela (2000–2014). Jako dyrygent specjalizuje się w spektaklach tanecznych i baletowych; współpracował z wieloma prestiżowymi zespołami baletowymi występując w najważniejszych teatrach muzycznych, np.: Carmen (chor. J. Inger) w Semperoper Dresden, Les Ballets de Montecarlo, English National Ballet i Compañía Nacional de Danza de España, Dziadek do orzechów i Don Kichot (chor. J. Martínez), Carmen (chor. J. Bubeníček) w Teatro dell'Opera di Roma, Don Juan (chor. J. Inger) z Aterballetto, White Darkness (chor. N. Duato), Apollon (chor. Balanchine), Grosse Fuge, DSCH (chor. A. Ratmansky) Compañía Nacional de Danza de España I in.
Dyrygował także dziełami operowymi (Don Carlos, Falstaff, Otello, Rigoletto, Cyganeria, Tosca, Lunatyczka, Don Pasquale, Carmen, Orfeusz i Eurydyka, Pepita Jiménez, Kandyd, Opera za trzy grosze), w tym operami współczesnymi, m.in. El pintor (J.J. Colomer), El caballero de la triste figura (T. Marco) w Gran Teatre del Liceu, Teatro Real (Madryt), Teatro Colón (Buenos Aires), Teatros del Canal i Palau de Les Arts (Walencja).
Uważany jest za znawcę zarzueli (La Malquerida, El Caserío, La Verbena de la Paloma, La Revoltosa, Enseñanza libre/La gatita blanca, Entre Sevilla y Triana, Amadeu, Quo Vadis & Plus Ultra, Luisa Fernanda czy Viva Madrid), hiszpańskiej odmiany muzyki scenicznej (...)Nagrał dla firmy Decca wszystkie koncerty na gitarę i orkiestrę Federico Moreno Torroby (z gitarzystami Pepe Romero i Vicente Coves).
Współpracował z takimi orkiestrami jak Staatskapelle Dresden, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Tonklünster Orchester, ENB Phil, Milan Symphony Orchestra „La Verdi", Orquesta Estable Teatro Colón, Buenos Aires Philharmonic, Porto Alegre Symphony Orchestra, Madrid Symphony Orchestra, Orchestra Sinfonica di Cagliari, a także z wszystkimi orkiestrami hiszpańskimi.
Jego najnowsze projekty to: Don Kichot w Teatro Colón w Buenos Aires, Teatro Real w Madrycie i Belgrado Opera, Les Seisons (chor. T. Malandain) z Malandain Ballet Biarritz, Carmen (chor. J. Inger) dla Opera Nova w Bydgoszczy, Medea z Ballet Nacional de España oraz Werther.

Marc Álvarez Garcia – oryginalna kompozycja do baletu „Carmen"

Kompozytor muzyki pochodzący z Barcelony. Marc Álvarez tworzy oryginalne ścieżki dźwiękowe do spektakli teatralnych, tanecznych i filmów.
W 2007 roku Marc skomponował muzykę do Sól Niżyńskiego choreografki Maríi Roviry dla zespołu Trànsit Dansa (nagroda Butaca za najlepszy spektakl taneczny) oraz muzykę do La niña farola dla Carmen Roche Ballet, także do spektakli Niemożność wyrażenia siebie i Destino/destino w choreografii Amayi Galeote.
W 2015 roku Marc został zaproszony przez choreografa Johana Ingera do skomponowania utworu Carmen (obecnie w repertuarze zespołów: Compañía Nacional de Danza, Theatre Basel, Semper Oper Dresden), za który otrzymał nagrodę Bessie 2022 w kategorii Wybitna kompozycja muzyczna.
Wśród swoich dzieł teatralnych Marc wymienia m.in.: Plataforma (finalista nagrody Max Award za najlepszą muzykę), Sztuka wywiadu, Malarz bitew, Kabaret zagubionych mężczyzn (nagroda na Broadwayu) The Hole 2, Cyklop i inne dziwactwa miłosne, Yllana 25, La Calderona. Współpracuje z reżyserami: Calixto Bieito, David Ottone, Joe O'Curneen, Víctor Conde, Antonio Álamo, Juan José Afonso, Juan José Villanueva, Ignasi Vidal ,Carlos Atanes.
Marc jest również dyrektorem muzycznym Opera Locos (nagroda Max za najlepsze widowisko muzyczne); ich produkcje pokazywane w Hiszpanii, Francji i Meksyku. Niedawno skomponował muzykę do spektaklu Prisma dla zespołu Metamorphosis Dance Company do choreografii Iratxe Ansy i Igora Bacovicha.

Ilona Słojewska
Dziennik Teatralny Kujawy
24 kwietnia 2025