Młodzi bez idei

Kolejną punktem 18. Międzynarodowej Konferencji Tańca Współczesnego i Festiwalu Sztuki Tanecznej, był spektakl "JJ\'s voices" Szweckiego zespołu Cullberg Ballet

Intensywność głosu i pasja, z jaką wielka wokalistka Janis Joplin wykonywała swoją muzykę, była inspiracją do powstania spektaklu, w którym wykorzystano kilka utworów z jej repertuaru. Symbol wolności, niezależności i popkultury zestawiono z współczesnym światem ludzi młodych, często zagubionych, pozbawionych idei i sensu istnienia. 

Patrząc na czasy, w których żyła Janis Joplin czy choćby przenosząc sytuację na grunt polski z przed 89 r., widzimy ogromną siłę w ludziach, poczucie misji, walkę o zmianę panującego stanu rzeczy. We współczesnym świecie młodych ludzi, w którym wszystko jest łatwo dostępne, oczywiste i zbyt proste, brakuje idei, pasji, dzięki której mogliby czuć większą przynależność społeczną i cel. Młodzi miotają się we współczesnym świecie owładnięci konsumpcją, a postać wielkiej Janis, czytelny symbol swoich czasów i idei, zawstydza ich wielką pasją istnienia. 

Zunifikowani tancerze, odziani w bluzy zacierające ich płeć, mogą przypominać osoby z wielkomiejskiego tłumu, w którym każda postać jest do siebie podobna i niewyróżniająca się niczym. I tu jest wielka potrzeba zaistnienia z pośród masy pędzącej w własną stronę. Jednak nikomu się to nie udaje. Każdy z nich jest samotny, zamknięty we własnym świecie. 

Tancerze od pierwszej sceny miotają się w tańcu, dając upust głęboko ukrywanym emocjom, które wcześniej nie były obecne i nigdy niepokazywane na zewnątrz. To pierwszy krzyk narodzonego dziecka. W spektaklu użyto tablic/emblematów, które mogą powiedzieć więcej o stanie młodego człowieka niż słowo. Nastolatkom łatwiej wyrazić uczucia wirtualnie, używając kilku zaledwie słów, a nawiązanie relacji w świecie rzeczywistym to dla nich materia nieznana. 

Cały spektakl wydaje się chaotyczny, pozbawiony celowości i może nawet nużyć. Jednak czasem, czyjeś spojrzenie na rzeczywistość musi dojrzeć w nas samych, okrzepnąć i przenieść na własny grunt, po prostu chwilę się zastanowić, aby docenić jego wartość.

Cullberg Ballet (Szwecja) JJ’s voices

Dawid Komuda
Dziennik Teatralny Katowice
30 czerwca 2011