Monologi o kosmosie

Dziesięć monologów jak dziesięć przykazań - studenci krakowskiej PWST udzielają swoich głosów do przekazania doświadczeń dziesięciorga osób utrzymujących, że miały kontakt z UFO. To odmieniło ich sposób postrzegania świata, stosunek do kosmosu i samych siebie.

Opowiadają jednak nie o zielonych ludzikach ani o latających spodkach, ale o przeżyciach, emocjach, stanach duchowych wyzwolonych w tych osobliwych chwilach, kiedy kosmos ukazywał się im nagle w całości, jako jedność, a oni byli trybikami połączonymi z machiną kosmiczną. Wszyscy ci ludzie, gospodyni domowa i rockman, informatyk i kierowca, zdołali odnaleźć to, co w życiu najważniejsze - swoją drogę.

Wyrypajew stawia ważne pytanie, ale robi to w taki sposób, aby nie wywołać popłochu ciężarem intelektualnym problemu. UFO wydaje się dobrym pomostem do iluminacji, choć to, jak się okaże pod koniec przedstawienia, rodzaj pułapki na widza, świadomie podjęta gra, aby wywołać potrzebę myślenia o czymś więcej niż tylko o potrzebach codzienności.

Krakowscy studenci na ogół dobrze sobie radzą z trudną formą monologu, zaprzęgając swoje umiejętności do tworzenia nie tyle postaci, ile strefy ich doznań duchowych - bohaterów.




Bronisław Tumiłowicz
Przegląd
22 listopada 2012
Spektakle
UFO. Kontakt