Mowa ciała
Rozmowa z Susanne Bonde, aktorką ze spektaklu "Bokser i balerina" Teatru Dansk Rakkerpak z Kopenhagi.Monika Macur: Czy była Pani kiedykolwiek ze swoim zespołem w Polsce?
Susanne Bonde : Niestety nigdy nie mieliśmy takiej okazji. To nasz pierwszy występ w Polsce. Na pewno chcielibyśmy tu powrócić z którym z kolejnych naszych przedstawień. Zostaliśmy tu bardzo mile przyjęci. Ten występ był dla nas bardzo ważny, ponieważ gramy „Boksera i balerinę” już od ponad dwóch lat. Wystąpienie podczas Gliwickich Spotkań Teatralnych było z jednym z ostatnich.
Czy widzieli Państwo jakieś inne przedstawienia w trakcie trwania Gliwickich Spotkań Teatralnych?
Tak, w piątek udało nam się zobaczyć koncert Marii Peszek. To naprawdę charyzmatyczna performerka. W sobotni wieczór po próbach byliśmy całą grupą na widowiskowym spektaklu, pełnym muzyki i gry świateł „Czas matek”. Jednocześnie myślę, że polska sztuka różni się od tej, którą można na co dzień zobaczyć w Danii.
Jakie elementy uważa Pani za najważniejsze w Waszym spektaklu?
Najważniejsza jest dla nas mowa ciała, za pomocą której przekazujemy wszelkie treści w czasie naszego spektaklu. Robimy to w taki sposób, aby każdy był w stanie to zrozumieć. I tak właśnie tworzymy symboliczną historię.
Czym według Pani różni się granie na rodzimej scenie od występów na zagranicznych wyjazdach?
W Danii wszyscy rozumieją każde słowo, które pada ze sceny. Często nie reagują na sceny wyrażone w sposób symboliczny. Tu weszliśmy w bardzo dobrą w interakcję z widownią, która reagowała na określone momenty, wyrażone często jedynie gestem. To daje aktorowi sporą dawkę energii.
Idea festiwali teatralnych staje się coraz bardziej popularna w Polsce. Czy w Danii są one równie powszechne?
Zdecydowanie tak. W Danii odbywa się corocznie wiele festiwali teatralnych. Rokrocznie ma tu miejsce jeden z największych festiwali na świecie – Children\'s Theatre Festival. Prócz tego, organizowanych jest wiele z nich w każdym zakątku naszego kraju.
Bardzo dziękuję za rozmowę.
Rozmowa z aktorką została przeprowadzona w ramach XX Gliwickich Spotkań Teatralnych dnia 17 maja 2009 r.
Monika Macur
Dziennik Teatralny Łódź
20 maja 2009